YARIMIN TAMI

22. Bölüm

" Miacım Vural amcana benden selam söyle o anlar. " dedi Nevin teyze de sinirle. Başımla Nevin teyzeyi onaylayıp hızla evden çıktım. Bizimkileri aç tavuklardan kurtarmam lazımdı.

Nevin teyzeden de desteğini aldığıma göre beni kimse tutamadız. Hızla bahçeye giriş yaptığımda sertçe açılan kapının sesiyle tüm bakışlar bana dönmüştü. Önce Ali'lerin mutfak camına baktığımda kadı karın hala aç kurtlar gibi bizi izlediğini görüp daha da sinirlendim.

" Beyler sizi içeri alalım." dedim. Hem yalandan gülümsüyor hem de dişlerimin arasından tıslarcasına konuşuyordum. Ellirimi babamın sandalyesine dayayarak bizimkilere baktım.

" Güzel kızım sen iyi misin?" dedi babam şaşkınlıkla bana bakarak.

" İçeri geçerseniz daha iyi olacağım babacım. Hadi." dedim bir çırpıda. Hala yerlerinden kalkmamaları beni çıldırtıyordu.

" Kızım ne güzel oturuyoruz. Bir şey mi oldu? İçerde bunaldık havanın tadını çıkarmaya bahçeye çıktık. Vallaha ben girmem." dedi Vural amca.

" Bir şey oldu Vural amcacım. Ama bunu İçerde konuşalım isterseniz. Bu arada Nevin teyzem selamını iletti sen söyle o anlar dedi. " dedim. Ben daha lafımı bitirmiştim ki Vural amca koşarak içeri yöneldi.

" Beyler emir büyük yerden ben kaçtım." demeyide ihmal etmedi.

" Babacım annem de ben çıkarken pek sakin görünmüyordu ama genede sen bilirsin. Allah bizi annemin tribünden korusun." dedim. Babamın gözleri önce şaşkınlıktan sonra korkudan kocaman açıldı.

" Ben Vural'a şey diyecektim. Unutmadan hemen şeyi şey edeyim." dedi babam da hızla içeri girerken.

" Haydaa! Ne oluyor koca koca adamlar korkuyla kaçtı. Adam şey şey diye diye depar attı vallaha." dedi Özgür.

" Hadi benim yakışıklım sende içeri. Bak gördün koca koca adamlar bile  kaçtıysa seni harcarlar. " diyip Özgür'ü de içeri yolladım.

"Abi." dedim abime dönmüş ona bakıyordum.

" Vallaha ben kimseden korkup içeri girmem. Delikanlı adam kuyruğunu kıstırıp kaçmaz hiç bir şeyden." dedi göğsünü kabartarak.

" Ah ah! Kaderde elalemin çocuklarına halalık etmek varmış. Ne yapalım." dedim içli içli.

" Ne alaka kızım. Benim çocuğumun halası olacaksın ya. " dedi Çınar Alex saf saf.

" Yok ya ben onu demiyorum. Derin bu sinirle seni ya öldürür ya öldürür de ondan öyle dedim ben. Yoksa bana ' o abin olacak herife söyle içeri girsin yoksa önce ona bakan bu karıyı sonra da onu parçalara ayırırım' dediğinden değil canım." dedim.

" Efendim baba. Geldim geldim." dedi. Çınar içeri doğru koşarken. Oysaki babam ne onu çağırmış ne de bahçeye yaklaşmıştı. En sona kalan Adam ve Ali'ye döndüğümde Adam yerinden kalktı.

" Vallaha daha olayı tam çözemedim. Ama konu kıskançlık belli. Ben en iyisi sen kendini yormadan içeri geçeyim." dedi ve içeri girdi. Arkasından sırıtarak baktım.

" Eh! Zeki insanın halide bir başka oluyor." dedim. Ali'ye döndüm. Tek kaşım havada kollarımı da önümde bağlamış ona bakıyordum.

" Ben böyle iyiyim." dedi kollarını ensesinde birleştirip arkaya doğru yaslanırken. Bu hareketiyle kol kaslarını gözler önüne serilmişti. Mutfak camına baktığımda ki bakmaz olaydım kadınların ağzından sular akarcasına buraya baktıklarını gördüm.

" İyi sen bilirsin. Bende ultra ultra mini babamın bile giymeme kızdığı eteğimi yarın giyerken de böyle iyi ol tamam mı sevgilim." dedim. Sinsice gülerek içeri yöneldim. İçeri girerken çaktırmadan Ali'ye baktığımda önce  kollarını indirdi. Suratı ise saniyeler içerisinde kıpkırmızı oldu. Hışımla söylenerek yerinden kalkıp içeriye yöneldi. Onun ayağa kalkmasıyla bende bıyık altı gülerek içeri girdim.