YARIMIN TAMI

35. Bölüm

" Abi biz Duru Mia ile bir ilişki yaşıyoruz. Ama bak sakın yanlış anlama ben gayet ciddi düşünüyorum ilişkimiz hakkında. " dedim. Ama karşımdaki Çınar'dan ne bir cevap ne de bir tepki alabilmiştim. Çınar sadece bomboş bir şekilde yüzüme bakıyordu.

Çınar hatırı sayılır bir süre boyunca tepki vermeden sadece yüzüme baktı. Başta bu tepkisini anlasam da sürenin uzamasıyla ufaktan telaşlanma ya başladım.

" Çınar abi iyi misin?" dedim elimi gözlerinin önünde sallarken.

" Çınar ohoooo adam uçtu." dedim Çınar'dan cevap almadıkça sesimi bir tık daha yükselterek onu hafifçe sarsmaya da başladım.

Sonunda sarsmalarım bir işe yaramış olacak ki Çınar irkilerek kendine geldi. Şaşkın bakışları yavaş yavaş sertleşirken önündeki son duble rakısınıda kafaya diktikten sonra hiç bir şey demeden cebinden para çıkartıp masaya bıraktıktan sonra ayaklanıp dışarı çıktı. Bu sefer şaşırma sırası bana geçmişçesine ben yerimde şok olmuş halde bir süre yerimden kalkamadım. Ama Çınar'ın aksine benim toparlanmam çabuk olmuştu.
Tabi kendime geldiğim gibi Çınar'ın arkasından koştum.

Kendine taksi bulmaya çalışan Çınar'ı gördüğümde hızımı biraz daha arttırarak ona yetiştim.

" Kardeşim beklesene." dedim elimi omzuna koyarak.

" Ne kardeşimi lan ne kardeşi. İnsan kardeşinin arkasından böyle bir şey yapar mı?" dedi elimi omzundan ittirerek.

"Abi bak tamam haklısın ama söyleyemedi işte. Zaten inan hiç öyle bir fırsat olmadı." dediğimde Çınar daha da çıldırmıştı.

" Fırsat mı olmadı. Söylemek isteyen fırsatı kendi oluştururdu. Hadi onu geçtim lan sen Adam'a Zeynep'le sevgili olduklarını söylemedi diye neler yaptın. Hele Adam senin canın kardeşin değilken yaptın tüm onları." dedi.

" Haklısın kardeşim haklısın. Gel ağzımı burnumu kır ama beni bizi de anla. " dediğimde Çınar dümdüz yüzüme baktıktan sonra arkasını dönüp bir kaç adım attığında kardeşimi kaybetme korkusu beni sarmıştı. Bende arkasından onu takip ediyordum
Sonra ne olduysa bilinmez Çınar bir anda durdu. Onun durmasıyla bende durdum. Ama bu çok uzun sürmemişti. Çınar'ın arkasını dönüp yumruğu suratıma geçirmesi ve benim bir kaç adım geriye doğru gidip beklemediğim bu hamle yüzünden yeri boylamam bir kaç saniye bile sürmemişti. Yine de aldığım bu darbeyle Çınar'ın bize bir şans verebileceğini anlamam çok olmamıştı. Bunun farkına varmamla aldığım darbenin etkisiyle patlayan dudağımın kenarından sızan kanı gülerek baş parmağımla silip ayağa kaltım. Tabi kalkmamla ikinci darbeyi almam peşpeşe olmuştu. Üçüncü , dördüncü derken biraz haşatım çıkmıştı ama her şeyden önce bir abi olarak şuan Çınar'ın ne hissettiğini bu salaklığı yapmama rağmen en iyi ben anlıyordum. Bundan kaynaklı olarakta efendi gibi dayağımı yiyor ve kardeşim dediğim adamla konuşup derdimi sakin kafayla anlatmak istiyorum.

Çınar hatırı sayılır bir süre boyunca üzerime çıkıp yumruklarından nasiplenmemi sağlamış hatta işi o kadar abartmıştı ki az da olsa bilincimin kaymasına bile sebep olmuştu. Hoş şuan o kadar sinirliydi ki bu durumun farkına bile varamayacak kadar kördü. Sonunda beni bırakmış ve yorgunlukla yattım yerin yanına kendini  bırakmıştı. Bir süre aramızda sadece yorgun ve hırıltılı nefes seslerimiz dışında hiç bir ses çıkartmadan yıldızları izledik. Bende bu arada kaymaya başlayan bilincimi soğuk havanında faydasıyla zorda olsa toparlamıştım. Sessizliği Çınar'ın hareketlenmesi bozduğunda tıpkı bende onun gibi oturur pozisyona geldim. Tabi benim hareketlerim ona göre daha yavaş ve acı dolu olmuştu. Artık yan yana yatmıyor omuz omuza oturuyorduk. Konumumuzdan faydalanıp omzumu yavaşça Çınar'ın omzuna vurduğumda kafasını diğer tarafa trip atar gibi  çevirip biraz yana kayarak aramıza mesafe koydu. Bu mesafeyle ondan aldığım güçte gitmişti. Tabi hareket etmenin sonucu gövdemde oluşan baskıya karşı acıyla inlediğimde anında bakışları beni bulmuş ve beni eski oturur pozisyona getirip dengemi sağlamam için hemen elini çekmedi. Yaptığı bu hareketine karşılık içimde gülme isteği uyandırsada kendimi tuttum.