MARRYING THE HEARTLESS ONE

PROLOGUE

Dad, are you serious?!" napasigaw ako sa gulat dahil sa sinabi ni Dad sa akin.

"Anak, this is for your own good. Nak, malapit na ako mawala sa mundong to,kaya gusto kitang ipakasal para merong mag-alaga sayo." nanghihina na sabi ni Dad.

Bumagsak ang mga luha ko dahil sa sinabi ni Dad.

Agad ko siyang niyakap.

"Dad, don't say that huh? Aalagaan pa kita.." humihikbi kong sabi.

May taning na kasi ang buhay ni Dad dahil sa sakit niya.. May Heart Disease siya.

"Anak, wala na tayong magagawa dahil ito na ang kapalaran ko.. Pumayag ka na anak.. Para sayo rin naman itong ginagawa ko." nanghihinang sabi ni Dad.

Naka-wheel chair na siya ngayon. Naaawa talaga ako sa kalagayan niya ngayon.. Wala na rin akong mommy dahil patay na siya. She had a brain tumor.

"Dad,pero bakit sa kanya pa? Ang laki ng agwat ng edad namin.." sabi ko habang pinunasan ang mga luha..

"Wala na akong pwedeng pagkatiwalaan anak.. Siya lang." sabi ni Dad.

Tumango lang ako.

Fvck?! I'm just 16 years old para maikasal. Ang mas malala pa 26 na yung papakasalan ko. Naimagin niyo ba yun?

"Pupunta na sila dito mamaya para pag-usapan ang kasal niyo." sabi ni Dad.

Tiningnan ko lang siya ng maigi.. Sobrang payat na ni Dad, hinang-hina na siya. Di ko alam kung ano ang gagawin ko pag mawawala siya sa akin..

Niyakap ko si Dad ng mahigpit.

"Magpakatatag ka dad,, huh!" me

Ang sakit lang kasi..