MARRYING THE HEARTLESS ONE

Chapter Twenty-Six

HIS POV again

Nandito agad ako sa bar pumunta ng pinagalitan ako nina Mom and Dad. Fvck.

"Bro, ano bang problema? Bigla mo ata kaming inaya." saad ni Hans.

Tinungga ko lng yung isang baso ng tequilla saka nagsalin na naman.

"Ano ba naman yan, bro? Sino bang kausap namin dito, hangin?"

"Don't ask me. Just drink." malamig na utos ko.

Agad naman silang umupo saka nag order sa bartender.

"Bro, ano bang problema mo?" this time si Liam na naman ang nagtanong.

"Shut up." tanging sabi ko.

Di ko na alam kung ano ang gagawin ko. Gusto ko siyang yakapin ng mahigpit at halikan sa mga labi niya. Pero di pwede dahil aasa siya na may nararamdaman ako sa kanya. Alam ko namang mali yung lahat na ginawa ko sa kanya pero wala na akong ibang maisip na paraan. Damn it!

"Uy, bro, umiiyak ka ba?" tanong ni Liam.

Hinawakan ko yung ibaba ng mga mata ko. Fvck! I'm crying. Damn it!
Hindi naman ako ganito ah. Kahit nga namatay si Maze hindi naman ako umiiyak. Fvck! Fvck!

"What's your problem bro?" tanong ni Hans.

Mabilis naman akong tumayo, pero nakaramdam ako ng hilo. Damn!

"Uy, san ka pupunta?" tanong ni Liam

Di ko na sila pinakinggan. Dumiritso lang ako sa labas. Fvck, I want to see my wife.
Kung hindi lang dahil sa organisasyon na to, hindi sana niya mararanasan ang ganito.

Paika-ika akong pumunta sa parking lot.. Medyo umikot na rin ang paningin ko. Agad ko namang binuksan ang kotse ko saka pumasok at pinaandar ito.

Damn! Nang nasa gitna na ako ng pagmaneho nakaramdam ako na parang may sumusunod sa akin. I'm sure mga tauhan to ni Carlos at Marlou.

Nakaramdam na rin ako ng pagkahilo tapos parang inaantok na ako. Damn! Asan na ba ako?

Nakarinig ako ng malakas na busina ng isang sasakyan sa unahan ko, pero di ko na talaga makita dahil umikot na ang paningin ko.

Hanggang sa....

Nakarinig ako ng malakas na pagkawasak ng kotse ko. Tumama ang ulo ko sa isang matigas na bagay na di ko matukoy kung ano. Patuloy na umiikot ang paningin ko.

Nakakita agad ako ng puting liwanag at inilabas nun si Maze.

"Maze.." sambit ko.

"TJ, what did you do?" umiiyak na tanong niya.

"Maze.." sabi ko.

Hanggang sa tuluyan ng nawala si Maze sa paningin ko and everything went black...

*FASTFORWARD*

"Hello." tawag ko ng mapansing puro puti ang nakikita ko ni isa walang tao. Asan ba ako?

"TJ." tawag sa akin ng isang napakapamilyar na boses.

Agad naman lumabas ang isang babae sa puting liwanag.

"Maze.."sambit ko. Agad ko naman siyang nilapitan at niyakap ng mahigpit.

"TJ.." Maze.

Kumalas ako sa pagkayakap sa kaniya saka tiningnan siya ng maigi.

"Patay ka na Maze. Pero bakit nandito ka?" nagtatakang tanong ko.