"өвөө би өлсөөд байна" бяцхан хүү юнгид очин шулагнахад хусог хоол барьсаар хүүг өвөр дээрээ суулган амруу нь удаанаар хоол хийж өгнө.
Жимин чанёол хоёр хүүхэд өргөж авсанаар хусог юнги хоёр өвөө болсон юм.
Тэдний бяцхан чим чим өөрөө хүүхдээс ялгаагүй хэдий ч аав болчихсон тул яах араггүй мөөмнөөсөө гарсан даа.
Бидний мэдэх чим чим одоо ч эрх хэвээрээ ч хүүгээ тун их эрхлүүлнэ.
Яг л жиминээс төрсөн аятай яг л жиминийг дуурайсан тэнгэрийн элч шиг хүү.
Ховдог жижигхэн эгдүүний тулам.
Харин жонгүг бүрэн эдгэрсэн тэхёнтой үерхэж байгаа.
Тэд л яг өмнөх шигээ жаахан зүйлээс болж бие биедээ уурлан туниж жаахан байж байгаад л уур нь гарчихна.
Намжүүн жин хоёр өвөө болохыг нилээд удаан тэр хоёроос гуйж байгаа шүү.
Орой болж чанёол жиминийг ажилаас нь ирж аваан гэртэй орж ирэв.
Гэрт орж ирхэд хүүхдийн цангинасан инээд гэрийг дүүргэнэ.
"ааваа" бяцхан хүү чанёол жимин хоёрыг орж ирэхийг хараад гүйж ирэн тэвэрүүлхэд цаад өрөөнөөс юнги хусог хоёр аймшигтай болчихсон гарж ирэв.
Өвөө нар нь ач хүүгээ харах гэж юм юм л болсон бололтой үс хувцас нь нилэнхүйдээ усан будаг болсон байв.
Чанёол жимин хоёрын араас намжүүн жин болон тэхён жонгүг хоёр ч орж ирэн тэд бөөнөөрөө ширээний ард суун оройн хоол иднэ.
Аз жаргал гэрийг бүхлээр нь дүүрэгжээ.
Гэр дүүрэн аз жаргал гэр дүүрэн хайр.
Тэхён жонгүг хоёр гар гараасаа атгалцан хоолойгоо засан бүх хүний анхаарлыг татаад "бид хоёр гэрэлхээр болсон сарын дараа" гэв.
Дахин шинэ гэр бүл төрж мөн л аз жаргал бялхана.
Уншигч та ч гэсэн өөрийн хайртай хүнээ байгаа дээр харамгүй хайрлаарай тэгж чадвал аз жаргал өөрөөл гүйгээд ирнэ.
Энэ хүртэл надтай хамт байж ирсэн бүх уншигч нартаа маш их баяраллаа. Энэ өгүүллэг миний хувьд хамгийн гэгээлэг дурсамжтай өгүүллэг маань бололоо. Өөрийгөө бүр 100н хэсэг явна гэж ёстой бодсонгүй шүү. Хайртай шүү уншигч нар минь байнга соммэнт бичиж намайг дэмжсэн уншигч нартаа маш их баяраллаа. Тэгээд хоёрдугаар хэсэгээ хүлээж байгаарай. Дуусагмааргүй л байна шүү энэ өгүүллэгээ төгсгөл нь таалагдсан гэж найдаж байна.
Хайртай шүү❤️❤️❤️❤️❤️❤️
