Жимин усанд орж биеэ цэвэрэлчихээд өөрийгөө толинд хартал энэ тэнд нь шалбаран бие нь хөхөрсөн байв.
Жимин шархаа цэвэрлэхээр эм хайж байтал хаалга дуугаран юнги хусог хоёр орилсоор орж ирж байгаа дуулдана.
Жимин шархаа цэвэрлэх зүйл олоогүй болохоор арчуураар биеэ ороон давхар халад өмсөв.
Тэгэхгүй бол энэ тэнд нь хөхөрсөн хэсэг тод харагдаж байсан юм.
Жимин юу ч болоогүй юм шиг царай гарган угаалгын өрөөнөөс гархад аавууд нь болон тэхён жонгүг хоёр юу болсон талаар шалж эхлэв.
Жимин тоолгүй өмсчих хувцас хайн энэ тэрүүгээр холхиж байхад аав нь ирэн шална.
Жимин чихээ таглаад "надад битгий ойрт цаашаа яваад өг" гэсээр орилон тэхёны өрөөнд орход тэхёны тайлж шидсэн цамц өмд хэвтэж байхаар нь өмсөн бохирдсон хувцасаа цүнхрүүгээ чихээд хаалга саван гарч одов.
Юнги хусог хоёр тэхён жонгүг хоёроос асуусан ч мэдэхгүй гэсэн тул юнги араас нь даган гарах гэтэл жимин аль хэдийн алга болсон байв.
Жиминий ирсэн газар цагын ажилд авах гэсэн нэгэн цайны газар байв.
Жимин шуудхан ороод ажилд орон шууд ажилаа хийв.
Жимин алдчихсан мөнгөө дахиж олох гээд ажил хийж байгаа. Аавдаа дээрэмдүүлсэн гэж хэлвэл зүгээр өнгөрөхгүй гэж мэдэж байгаа тул өөрөө олохоор шийдсэн хэрэг.
Жиминий ажил орой тарж жинэ ажилдаа дасалгүй нуруугаа барина.
Жиминий ажил аяга таваг угаахаас гадна мөн шал угаана.
Захиралдаа баяртай гэж хэлчихээд гэрлүүгээ алхав.
Гэртээ хар хурдаараа орон өөрөөрүүгээ гүйн ороод хаалгаа түгжиж амжив.
Учир аавуудруугаа хархаар л уйлчих гээд байсан юм.
Жимин өглөө эртлэн босоод хичээлдээ ирэн ширээгээ дэрлэв.
Тэхён жонгүг хоёр жиминий энд тэндээс хатган юу болсон тухай шалж эхлэхэд жимин уурлан "зайл гэж хэлсэн шүү" гэхэд тэхён гайхан үг хэлэх гэтэл багш ороод ирэв.
Хичээлийн турш тэхён жонгүг хоёр жиминийг шалгаан асуултаар булсан ч жимин үл тоон хичээл тарав.
Ангийн бүх хүүхдүүд гарж явхад жонгүг жиминийг үлдээн "хөөе яагаад байгаа юм" гэхэд жимин муухай хараад "больцгоое би чалахгүйн угаасаа та хоертой найзална гэдэг боломжгүй. Больцгооё одоо намайг тайван орхи дахиж надтай харьцах гэсны хэрэггүй" гээд явх гэтэл тэхён жиминийгарнаас зууран "юу яриад байгаа юм" гэхэд жимин гарыг нь саваад гарж одов.
Сургуулиас гаран алхаж байтал жэксон дахиад л хаа нэг тийшээ чирэн сурснаараа зодчихоод өдөр бүр мөнгө олж ирэхийг тушаав.
Жимин ч өрөвдөлтэй гэгч нь босоод цагын ажилруугаа яарна.
Долоо хоног тэхён жонгүг хоёрыг үл тоож ажилаа хийж олсон тал төлбөрийг цүнхэлээд гэрлүүгээ харж байтал бас л жэксон хэлэн дагуулаа дагуулсаар бүчин авав.
Цүнхыг нь булаан ажил хийж олсон хэдэн төгрөгийг нь аваад явах гэтэл жимин уурлан мөнгөө булааж авх гэж байгаад тэр чигт нь ураад хаячихав.
Жэксон тал хэсгийг нь шидээд энэ тэнд нь өшигчиж байтал хэн нэгний орилох дуулдан харвал аав нь мөн жонгүг тэхён хоёр зогсож байв.
Жэксон болон найзуудыг нь цагдаагын газарт өгөөд жиминийг дагуулсаар эмнэлэгт ирэв.
Шалбарч хавдсан хэсгийг нь цэвэрлээд юнги толгой дээр нь үнсэн "яагаад зүгээр хэлээгүй юм бэ хүү минь" гэхэд жимин өмөлзөн хошуугаа унжуулсаар уйлчихав.
Юнги арагдан толгойг нь илээд "үр минь чи минь надад их нандин юу гэж уурлахав."гэхэд хусог жижигхэн гарыг нь үнсэн хацартаа наана.
Жимин өмнөх шигээ цоглог цондгор тоорой жимин болон дэвхцэж зайрмаг долоон алхана.
Тэхён жонгүг хоёр араас нь гүйсээр явхад жимин тоохгүй үнд орон алхсаар байв.
Жиминий уур гарахгүй бололтой.
