Тэхён бүлцгэр нүдээ толинд харан санаа алдаад нүүрээ угаан хүйтэн жин тавьж байтал намжүүн аав нь орж ирээд санаа алдан "дахиад л уйлаа юу хүү миньдээ нааш ир" гэсээр тэвэрхэд тэхён дахиад л уйлаад эхлэв. Намжүүн үсийг нь илээд "өөрийн болохгүй зүйлд шунах хэрэггүй шүү" гээд гарав. Тэхён дахин толинд өөрийгөө хараад "би шунахгүй ээ чи минь л жаргалтай байвал боллоо" гэсээр аавийнхаа араас гарав.
Тэхён хүсээд ч хоол хоолойгоор нь давахгүй байсан тул тэр чигт нь орхин босоход жин намжүүн хоёр санаа зовнонгүй харна.
"би ганцаараа баймаар байна битгий дуудаарай" гээд дээш өгсөв.
