Жимин чанёолын араас хар хурдаараа гүйсэн ч чанёол аль хэдийн таксинд суугаад яваад өгөв. Жимин нулмистай нүдээр араас нь дуудан гүйж байгаад халтирч унан уйлсаар хоцров.
Нүүрээрээ унасан тул хамараас нь цус гаран шалбарсан байв ч жимин нусаа цустайгаа хамт татан гараараа арчихад цус нь хацарт нь наалдан үлдэв.
Жимих хошуугаа унжуулсаар буцан гэрлүүгээ алхан ортол тэхён жонгүг хоёр хэрэлдсэн хэвээр жинийг булаацалдаж байхтай таарав.
Жимин уурандаа хаалгаа чанга хаахад бүгд жиминрүү анхаарлаа хандуулна. Жимин ууралхаараа аймшигтай болдог тул бүгд айх шиг болов.
Жимин гараа чанга атган нүүр нь мэнчийтлээ улайж ирээд шүлсээ үсчүүлэн тэхён жонгүг хоёрлуу хашигарч гарав.
"хоёр новш минь та хоёроос болж чанёол ах буруугаар ойлгочихлоо. Би та хоёрыг энд чинь тонилгоод өгье. Үхсэн хойноо тэр диваажин ч байна уу тамч байна уу тэндээ хэрэлд. Одоо би яах юм чанёол ах намайг хаячихвал та хоёр хариуцлагыг нь үүрэх юм уу? Хэрвээ тэр намайг хаячихвал би та хоёртай хамт үхнэ мэдэв үү" гэсээр орилж байсанаа сүүлдээ уйлж эхлэв.
Жин жиминийг арагдахаар дөхөн ирж толгойг нь энгэртээ наан тэвэрээд нурууг нь илнэ.
"зүгээр дээ жимин аа хэрвээ чанёол чамд үнэхээр хайртай л бол бүхнийг ойлгоно. Зөвөөр ойлгоно гэдэгт би итгэлтэй байна" гэхэд жимин толгой дохин энгэрт нь улам шигдэв.
Тэхён жонгүгрүү муухай хараад өрөөндөө орон хаалгаа тас хийтэл нь хаахад жонгүг ч гэрээс гарав.
"яана даа энэ гурван тооройг" гэсээр жин үглэнэ.
Надаа сом өгөлдөө хайруудаа уйдаагүү биздээ. Уйдаад байвал хэлээрэй.
