Жонгүг жиминийг үүрэн кино театрруу алхана.
Тэхён жиминий жонгүгийн бас өөрийхөө цүнхыг үүрээд хажууд нь алхана.
Жимин их л тухтай үүрэлэн явж байгаад тахианы газар хараад "тэхён тахиа аваад ир" гэхэд тэхён урвагнсаар тахианы газарлуу эргэв.
Жонгүг жиминийг үүрж ядан "би үхэхнээ буучихлдаа жимин аа" гэхэд жимин улам зөрүүдлэн хүзүүгээр нь чанга тэврэв.
Тэхён тахиа барьсаар ирэхэд жимин хурдхан буугаад тахиагаа задлан идэж эхлэв.
Жонгүг нуруугаа барьсаар "муу тоорой чинь ясан хүнд болчоо вэ" гэхэд жимин сэтгэл хангалуун тахиагаа мэрэн түрүүлж алхав.
Жонгүг тэхён хоёр ч араас нь үхдэл царайлан алхана.
Гурван тоорой кино үзчихээд парк оров.
Жимин үсэрч дэвхцэн бараг бүх тоглоом дээр нь сууж орилж дэвхцэн эгээл жаахан хүүхэд шиг явна.
Болоочгүй зармаг чихэр ундаа гээд авхуулахгүй юм байсангүй.
Орой болж байхад тэхён жиминийг үүрэн жонгүг цүнхнүүдээ барьна.
Жиминийг гэрт нь оруулж өгчихөөд жонгүг зугтах нь холгүй гараад гүйв.
Тэхён жиминтэй хонохоор болж жиминий орлуу хурдхан шургаад унтсан дүр үзүүлтэл жимин гонинсоор "тэхён намайг үнсэлдээ" гэхэд тэхён унжсан хошуун дээр нь шоб хийтэл үнсээд хөнжил доогуураа шургав.
Жимин ч инээсээр хажуугаар нь орон нүдээ анилаа.
