Carrying The Billionaire's Baby (Book Three; Carrying His Love)

Chapter Six

Chapter Six

[A/N: Annyeonghaseyo guyseu :) This will be a short update. As in short lang kaya po sana magustuhan niyo pa rin. Waaahhh! Welcome back EXO, my babies *_* I am happy and sad because my EXO is here in the Philippines once again but here I am broken dahil hindi ko sila makita huhu :'( When I will be able to see them? Huhu. Tatambay na naman ako sa mga update tungkol sa kanila at masasaktan na hindi ako nakapunta sa MBC Show Champion in Manila huhu. But I am really happy for them and all the groups. I hope for the best for EXO and all the group participating in the event :) Sana mag-enjoy silang lahat at ang mga fans sa venue :) Keep safe and have fun :) Aasa na lang ako sa live streaming and updates. Sana makapunta na talaga ako sa susunod para ako rin nakiki-fanchant haha. Samahan niyo si Owtor sa susunod na concert nila please hahahaha T_T para payagan na ko pumunta huhu. Anyways. Sana po magustuhan niyo ang update ni Owtor. This will be a short update hoping that you will still like it :) Marami pong salamat :) God bless everyone <3 Saranghae <3]

***

Hinawakan ni Lucian ang braso ko dahilan para matigilan ako at mapatingin sa kanya. "Baby let's talk." Sabi niya sa nagsusumamong boses.

Nadurog ang puso ko nang muling makita ang mukha niyang puno ng paghihirap. Hindi ko alam na sa kabila ng ginawa ni Lucian ay hindi pa rin nawawala ang pagmamahal ko sa kanya at ang pag-aalala ko.

Ano na naman bang ginawa niya sa sarili niya? Bakit ganito ang nangyari sa kanya? Diba dapat masaya na siya sa nangyari? Bakit ganito? Bakit ganito na naman siya at pinabayaan na naman niya ang sarili niya?

"Wala na tayong dapat pang pag-usapan, Lucian." Sabi ko sa kanya. "Simula nang lokohin mo ko wala ka ng karapatang kausapin ako." Galit na sabi ko sa kanya at winaksi ang kamay niya. I need to be mad at him to save myself. I need to be strong. I shouldn't fall into him again. I should not let my anger melt because of him.

"Baby please. I have a lot of things to tell you..." sabi niya at hinawakan akong muli sa braso ko. Gusto kong matunaw sa hawks niya. Shit! This is not right! "Amanda please hear me out."

Gusto na agad bumigay ng puso ko sa pagsusumamo ni Lucian pero matibay na ang paninindigan ng isipan ko na huwag nang muling magpadala kay Lucian.

Galit na tinignan ko siya. "Simula nang saktan mo ko Lucian nawalan ka na rin ng karapatan sakin." Malamig na sabi ko sa kanya at pilit tinatatagan ang sarili. "At hinding-hindi kita mapapatawad sa ginawa mo sa pamilya ko." Sabi ko sa kanya at kumawala sa hawak niya.

Kahit anong sabihin niya ay hinding-hindi ko siya mapapatawad sa ginawa niya sa pamilya ko. Simula nang saktan niya ko ay natutunan ko nang huwag agad matunaw sa kanya. Na huwag agad bibigay dahil lang sa nakikita sa kanya o sa naririnig na pagsusumamo niya. Hindi na dapat tulad noon dahil nang ginawa ko iyon ay heto at sobrang nasasaktan. Dinamay na niya ang pamilya ko at ibang bagay na iyon.

Sinubukan niya kong yakapin pero nagpumiglas ako. "Bitawan mo ko, Lucian! Ano ba!"

"Mahal kita."

Nasaktan ang puso ko sa sinabi niya. He loves me but he failed me and hurt me to the very core of my being.

"Bitawan mo ko, Lucian. Wala nang halaga sakin ngayon ang sinasabi mong pagmamahal. Iniwan ko na iyon kasabay nang pag-alis ko sa buhay mo."