Carrying The Billionaire's Baby (Book Three; Carrying His Love)

Chapter Eighty

Chapter Eighty

Family

[A/N: Annyeonghaseyo guyseu :) I just want to say na after ng scene rito ay babalik na sila Amanda at Lucian ulit sa realidad ng buhay nila sa Manila. But don't worry... magagaan pa po ang mga susunod na update pagkatapos nito. So ayun po... sana magustuhan niyo pa rin po ang update na ito. Maraming maraming salamat po :)

Ingat po palagi. God bless <3]

***

Habang nakahiga kaming dalawa ni Lucian ay tinanong ko siya na kilala pala niya ang pamilya ni Apolinario.

"Wala kang kinalaman o si Lana sa nangyari. I know how much you wanted to be with her..."

"I'm sorry. Pakiramdam ko nagtataksil tayo kay Lucila."

Hinalikan niya ang buhok ko. "Hindi niya iisipin ang bagay na iyon, Amanda. Lalo na kapag nalaman niyang ang pinuntahan natin dito ay ang kaibigan mo."

Tumango ako sa kanya. "Kaya ba naging ganoon ang reaksyon mo kanina nang mapag-usapan natin si Brandall nang di sinasadya?"

"Remember the former owner of the land you have asked to Apolinario?"

Tumango ako tinignan siya. "Sandoval? Hmm... Sa tingin ko pamilyar sakin iyon. Pero imposible naman. Hindi lang naman sila Lucila ang Sandoval..."

Bigla akong nakaramdam ng kaba nang ako mismo ang bumanggit noon. Oh my gosh!

Nanlalaki ang mga mata ko kay Lucian. "Kaya ka ba nagalit dahil ang tinutukoy na may-ari ng lupaing iyon ay sila Lucila?"

Bakit ngayon ko lang napagtanto iyon?

Mariing nagmura si Lucian. "Hindi ko lang maatim na tignan na lang sa malayo ang lupaing minsang naging bahagi ng kabataan namin ni Lucila..."

Nalungkot ako sa sinabi niya. Niyakap ko siya ng mahigpit. "Why would Brandall do such horrible thing?"

"My same thought. But then... maybe I loathed him more because I once become like him."

Napatitig ako sa sinabi ni Lucian. Kinuwento niya sakin ang tungkol sa totoong nangyari kay Lucila at Brandall.

Nanlumo ako at sumubsob sa dibdib ni Lucian. Nangilid ang luha ko. Naaawa ako para kay Lucila dahil sa ginawa ni Brandall... but then, at some point, his anger was justified of what happened to him and his family.

Hinalikan ko ang dibdib ni Lucian habang marahan niyang hinahaplos ang buhok ko pababa sa likuran ko. Alam kong iniisip niya na minsan naging katulad din niya si Brandall. Some vengeance eh? Pero I believe... love conquers all...

Kinabukasan ay nagplano naman si Lana pumitas ng mga bulaklak sa garden ng Donya at gawin naming flower crown saka kami magsi-selfie sa mismong garden ng Donya.

"As you please, ladies." sabi ni Donya nang magpaalam kaming pipitas sa garden niya. Masaya kaming nagpasalamat ni Lana sa Donya bago na kami pumunta sa garden.

Dala ang mga camera namin ay nilibot muna namin ang flower garden. Malaki ang hardin ng Donya.

"Ito kasi ang isa sa libangan ng Tiya," sabi ni Lana sakin habang sinusuri namin ang mga halaman.