Chapter Twelve
[A/N: Annyeonghaseyo guyseu :) Pasensya na po kung ngayon lang. Ito ay maikli at madramang update kaya humihingi na po ako agad ng tawad. I don't want you upset kaya sorry na po sa mangyayari ngayon sa update. Sana po magustuhan niyo pa rin :) Please enjoy hehe. Enjoy reading guyseu <3 Always be happy, keep safe and God speed <3 Spread love and happiness guyseu <3 Saranghaeyo <3 God bless <3]
***
"Ate Amanda!!!!"
"Amanda babe!!!"
Napangiti ako nang makita ang mga pinsan ni Lucian na sunod-sunod pumasok sa loob ng bahay. Agad akong niyakap ng mga babaeng pinsan nila Lucian. Bahagya akong natawa at niyakap sila pabalik. Grabe miss na miss ko sila!
"We missed you, Ate! How are you?"
"Kamusta ka na, Amanda?"
"Nag-alala po kami sa inyo, Ate."
"Nag-alala kami saiyo, Amanda. Pati kay baby Allu."
Sabay-sabay silang nagsasalita kaya naman natawa ako dahil halos hindi ko na sila masundan dahil sa dami nila. Pinigilan sila ng mga lalaki kaya naman natawa ako dahil sila rin nagsabay-sabay ng tanong. Niyakap din nila ako nang pakawalan ako ng mga babae.
We exchanged greetings and how are you's. Nakakatuwa na makita ulit sila. Tinanong nila ko kung kamusta ako at si baby. "Ayos naman ako at healthy si baby. Pasensya na kayo ah? Hindi ko kayo gustong pag-alalahanin." sagot ko sa kanila. Naupo kami sa may upuang kahoy na sofa. Ang ibang lalaki ay nakatayo na o kaya naman ay nakaupo sa sahig dahil sa dami nila. Hindi kasi sila magkasya sa upuan.
"Kayo? Kamusta kayo? Namiss ko rin kayo. Ang tagal na rin nang huli tayong nagkita at nagkausap." sabi ko sa kanila. Masaya ako na makita sila at makausap sila ngayon. I really missed them.
"Kahit kami rin po ay namiss kayo, ate. Sobra. Nag-aalala talaga kami ate pero ngayong kasama ka na ulit namin ay maayos na ang pakiramdam namin kasi alam naming okay ka ate."
Napangiti ako sa kanila. "Pasensya na talaga kayo kung nag-alala kayo pero masaya rin ako na makita kayo ngayon. Salamat dahil binisita niyo kami ni baby."
Niyakap ako nina Makayla at Momo na nasa magkabilang gilid ko. "Hindi po pwedeng hindi ka namin dalawin ate. Matagal na po naming gustong makita si baby."
"Oo nga, Amanda. Saka namiss ka din namin at gusto rin naming makita si baby Allu." Sabi naman ni Kai. Napangiti ako.
"Salamat. I know baby Allu wants to meet his Tito's and Tita's." sabi ko sa kanila. Tumayo ako at kinuha ko si baby Allu sa crib na natutulog pa rin at pinakilala sa kanila.
"Waaaaahhh! Ang cute-cute naman ni baby Allu!"
Tuwang-tuwa sila na makita at makilala si baby Allu na tahimik lang at para bang alam na pinagkakaguluhan siya ng mga Tita at Tito niya kaya naman minsan dumidilat siya.
Tuwang-tuwa sila na ilang shot ng pictures ang kinuha nila. Sobrang giliw nila kay baby Allu and they tried to carry baby Allu.
BINABASA MO ANG
Carrying The Billionaire's Baby (Book Three; Carrying His Love)
Ficción GeneralAmanda found out about Lucian's plan on having his revenge to their family by using her. Nalaman niya ang dahilan why she's carrying the billionaire's baby. Iyon ay para maiparamdam sa kanila ni Lucian ang sakit. Pero nagbago ang lahat nang matuto s...