23.Bölüm

7.2K 309 125
                                    

Arkadaşlar özür dilerim baya beklettim sizi derslerim şu sıralar yoğundu ondan dolayı yeni bölüm atamadım neyse uzatmıcam iyi okumlar

____

Aras'ın bakış açısından

Kafeden çıktıktan sonra özlemi evine postalayıp camdan rüzgarı izliyordum. Özlem eski nişanlımdı annemin  zoruyla onla  takılıyodum bu yüzden kıçımdan ayrılmıyodu. Rüzgar ve o piç cafeden çıkıp yürümeye başladılar bende peşlerinden yavaşça takip ediyordum ondan ne kadar kaçmaya çalışsam o kadar kendimi yanında buluyordum ikimiz erkekte olsak duygularımı kontrol edemiyodum. Bi kaç bira ve abur cubur alıp yola devam ettiler okyanusun evine gidiyorlardı ve bu hiç iyi değildi eve girdiklerinde dışarda durup öylece baktım. Rüzgarın başını belaya sokuyorum böyle yaparak ama elimden bir şey gelmiyodu,  şuan napamam gerektiğini bile bilmiyodum. Okyanusun ağzını yüzünü dağıtasım geliyodu o piçten sıkılmaya başlamıştım ve rüzgarın o saf halleri beni benden alıyodu bir insan  bu kadar nasıl saf olabilridiki. Saatlerce kaldırımda oturup evi basıp basmamak arasında kalmıştım ya okyanus rüzgara bir şey yaptıysa bu sefer kendimi asla affetmezdim. Bu böyle olmaz rüzgarı alıcam umrumda değil kimin ne dediği. Oturduğum yerden kalkıp binaya yöneldip ağır adımlarla merdiveni çıkmaya başladım. okyanusun kapısının önüne gelince durdum ben rüzgarın  hiç bişeyi değildim. Peki bu davranışlarımda neydi rüzgarla tanıştığımdan beri hiç iyi şeyler olmuyodu değişmiştim beni değiştirmeyi başarmıştı kendime sürekli bu sözü söylerdim korumak zorunda oladuğun biri varsa kaybetmeye mahkumsundur diye ben onunla kaybetmeyede razıydım.

Kapıyı çaldım ses yoktu bi kaç defa daha dendim ama genede ses gelmiyordu yoksa sandığım şeymi oluyo. Kapıyı yumruklamaya başladım böyle bi yere varamayacaktım kırmam lazımdı geriye gidip gerildim ve hızla kapıya vurdum işe yaramadı bi kaç defa daha denedikten sonra kapıyı kırmayı başarmıştım. İçeriyle hızla girip etrafa  baktım odalardan birine girmemle yerimde donup kaldım benim öpmeye kıyamadığım  birini öpüyodu benim dokunmaya kıyamadığım birine dokunuyodu o piç.  Yumruklarımı sıkıp hızla okyanusu rüzgardan ayırıp suratına yumruğumu geçirdim                                                                                         
"ooo aras beyde gelmiş acı çekmeyemi geldin. Seni istemediği için beni seçti burda olman büyük bir hata."

"pislik herif seni kesinlikle öldürücem."

hızla yakasını kavrayıp yere yatırıp yumruklamaya başladım. Hiç durmadan yumrukluyodum kendimden geçmiştim. Onu öylesine öldürmek istiyodumki  kolumun tutulmasıyla durdum arkamı dönüp ağlayan surata baktım. Öylece durup sadece ağlıyodu okyanusun üzerinden kalkıp zayıf ve küçük olan bedeni kollarıma aldım. Hıçkırıkları yavaşlarken kafasını kaldırıp bana baktı yanakları kırmzılaşmıştı o kadar sevimliydiki öpmemek için zor duruyodum. Eliyle gözünü silip küçük bir çocuk gibi konuşmaya başladı.

"b-be-ben a-aslında gelmicektim a-ama o ısrar etti."

"biliyorum eve gidelim olurmu."

kafasını sallayıp bana dahada sokuldu kucağıma alıp alnından öptüm. Ateşimi vardı elimi alnına koyup ateşine baktım. Ateşi vardı lanet olsun sikiyim yerdeki köpeğin bedenine baktım onunla sonra ilgilenecektim. Ayağımla karnına tekme vurup ilerlemeye başladım boğuk bi sesle konuştu.

"aras bunu sana çok pis ödeteceğim yemin olsunki sana öyle bir acı yaşatacağımki pişman olacaksın."

arkamı dönmeden cevapladım
"tamam kes."

deyip hızla yanından uzaklaştım. Nee olsa daha sonra o piçle ilgilenirdim. Merdivenlerden inerken kucağımdaki bedene baktım o kadar sevimliydiki gözlerimi ondan alamıyordum çok tatlıydı gözlerini açıp bana baktı ve dudağını yaladı sertçe yutkundum. Hassiktir ben bu çocucktan çok pis etkileniyodum. Sessizce konuştu sesi bi çocuktan farksız çıkmıştı.

psikopat Aşık (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin