Babysitting the CEO's Son [COMPLETED]

Kabanata 18

Kabanata 18

"Doon tayo oh! Kita yung mga bukirin." I pointed the one of the three remaining cottages left.

Tumango lang si Red at walang imik na naglakad palapit sa tinuro ko. Tahimik naman akong sumunod sa kanya habang nililibot ang paningin sa buong paligid. Everyone is so alive and happy. May makikita kang mga pamilya, mga magbabarkada, mga batang masayang naghahabulan. Ang sarap sa feeling na mapunta sa lugar na 'to.

"Here." Abot niya sa isang bote ng minute maid.

Tinanggap ko naman ito at binuksan bago tinunga. "Ang ganda dito no?"

Kita kong tumango siya at lumingon sa taal. "Yeah."

"Dinala mo ba dito si Kelly?" curious kong tanong. Hindi ito sumagot kaya naisipan ko na lang na bawiin ang sinabi ko. "Don't mind—"

"No. I haven't. Why?" sagot nito na 'di man lang ako tinapunan ng tingin.

I shrugged. "Wala. Parang ito kasi ang perfect place para dalhin ang mga love ones mo."

"Tsk. I'm not a romantic person," he replied at kumagat sa burger.

Tumango-tango ako. "Ahh. Kaya pala iniwan ka."

Lumingon ako sa kanya at nadatnan siyang masama akong tinignan. Nag peace sign lang ako na may matamis na ngiti sa labi. "Joke."

Umiling lang ito at binalik ang kanyang atensyon sa pagkain. Walang imik rin akong umalis sa railing at umupo sa upuan na kaharap sakanya.

"I wish I could bring my parents here with me," bukas ko.

Tumigil ito sa pag-nguya at tinignan ako. "What?"

Lumingon ako sa Taal lake. "Sana kaya kong dalhin sila Mama dito. Kaso, wala akong pera pangbayad ng pamasahe nila eh. Isa sa pangarap ko ang magtravel kasama sila. "

"What a good girl." Ismid nito.

Di ko nalang siya pinansin at binalik ang paningin sa pagkain. "I want to have them taste good and expensive foods, have them live in a good roof house, and nothing to worry about. Pero, hanggang pangarap nalang siguro 'yun."

"Here I thought na gagawin mo ang lahat." Sabad niya bago uminom ng tubig. "Kala ko ba pagtitiisan mo akong alagaan para makapagtapos?"

Mabilis akong tumango. "Oo naman no! Gusto kong matupad ang pangarap ko na pangarap rin ni Mama."

Nang di ito sumagot, nagsimula nalang akong sumubo at tahimik na kumakain. Matapos naming kumain, tinulungan niya akong magligpit ng aming pinagkainan at nilagay sa tamang basurahan.

Naisipan naming magsimba muna sapagkat feeling ko tumubo na sungay ko dahil sa lalaking to.

Minaneho niya ang sasakyan papuntang simbahan. "Anong pangalan ng simbahan?"

"Pink Sisters," tipid nitong sagot.

Tumango ako at bumaling sa bintanang nasa tabi ko. Kita ko ang mga taong nadadaaanan namin. Some we're selling, some are just passing by, and there's bunch of children who's running. They're playing I guess?

Nahinto at monologo ko nang huminto ang sasakyan niya. Binuksan ko ang pinto at naunang lumabas. Bumungad sa akin ang isang napakalaking simbahan. Pink? Eh bakit green?

"Let's head inside."

Di ko namalayang nakalapit na pala ang damuhong kasama ko. Nagulat ako nang hilain niya ang pulso ko patawid sa kabilang kalsada.

Ang kamay niyang nasa aking pulso, ay unti-unting bumaba sa kamay ko na kinapamulahan ng pisngi ko. Ano bang nangyayari sa lalaking to?

"What?" nagtataka nitong tanong nang makaupo kami. "What's the matter? "