Babysitting the CEO's Son [COMPLETED]

Wakas

Wakas

"Lalabas ka para kumain o ipangangalandakan ko ang brief mong Calvin Klein?"

Napangiti ako nang sumagi sa isipan ko ang mga ala-ala naming dalawa. Who would thought that I'm already falling for the girl whom I thought I can't.

Love at first sight? Noon hindi ako naniniwala sa salitang 'yan. But when she came, she proved me wrong. That love at first sight actually exist.

Sinong mag-aakalang mamahalin ko ang taong hindi ko inaasahan. The day she entered my room, I know I'm in deep trouble. Ngunit pinagsawalang bahala ko itong lahat dahil iniisip kong nagugustuhan ko lang siya dahil naaalala ko si Kelly at Jade sa kanya.

Jade Claire Montenegro. My younger sister who died because of a huge fire explosion in our school. Hindi na siya nakalabas ng silid na 'yun na naging dahilan upang katakutan ko ang apoy. But my Venice woke me up from that nightmare. Siya ang dahilan kung bakit hindi na ako natatakot sa apoy ngayon. Jade also wear huge eyeglasses that covers her emerald green eyes. But now she's gone. She left me.

Aside from Jade, naaalala ko rin sakanya si Kelly. My ex girlfriend. She became and exchange student in abroad but then I found out that she's already engage. Technically, we're still together. But for me, we're done.

I started to hate Venice. Her moves and attitude keep on bringing me back to the past. That's why I started to distance myself from her. Natatakot ako. I hate to repeat back the history. Ngunit gaya nga ng sinabi ko, history keeps on repeating itself.

I denied my feelings towards her. Pinipilit ang sarili ko na papaniwalaing nakikita ko lang si Kelly sa kanya. But as days went by, mas lalong lumalala ang nararamdaman ko sakanya. The day I knew that she was my cousin's ex, I feel like I'm scared. Natatakot akong makuha niyang muli si Venice.

I keep my feelings to myself hanggang sa nagbakasyon na kami sa Tagaytay at Baguio. She's jamming na umaabot sa puntong naiinis ako dahil nagiging malapit na ang loob ng mga kalalakihan sa kanya. Lalong-lalo na si Adam. Ang sarap basagin ng mukha ng gago sa tuwing lumalabas sa bibig ni Venice ang kanyang pangalan niya.

"Daddy!"

I blinked my eyes twice, stopping my tears from falling. I composed myself before facing Kylie. "Yes, Baby?"

"I want to eat some chocolates."

Pakunwari akong nag-iisip. "But there are dozens of chocolate on our ref. You might get a cavity."

Umikot ang mata nito sa ere. She spread her arms in front of me, asking for a carry and that's what I did. Agad kong kinarga ang bata at naglakad patungong van. Naabutan ko naman si Kelly na nakakunot ang noo at nasa beywang ang dalawang kamay. Mabilis namang siniksik ni Kylie ang kanyang mukha sa aking leeg.

"Mommy Kelly is going to eat me alive," mahinang bulong nito.

Humalakhak ako bago huminto sa harap ni Kelly. Tinanggal ko ang ulo ng bata sa aking leeg at tinignan ito.

"Why?" pigil ngising tanong ko.

"Ibigay mo na nga sa akin ang bata." Sipat ni Kelly at akmang kukunin na si Kylie ngunit agad ko itong iniwas sa kanya. "Punyeta. Akin na nga!"

"Huwag kang magmura sa harap ng bata Kelly," I said in a serious tone.

"Kung ibibigay mo sa akin ang bata, hinding-hindi ako magmumura," may diing wika niya.