Y.K | Texting

2.1

" Yalın! " Yalın'ın karşısında durmuş yüzüne karşı elimi sallıyordum. Sahneden indiğimden beri avel avel suratıma bakıyordu. Yine ayılmadığında son çare olarak yanağına hızlı bir tokat attım. Aniden irkilip kendine geldiğinde şirince gülümsedim.

" Hoşgeldin. " Etrafına bakıp tekrar bana baktığında endişelenmeye başlamıştım.

" Ne oldu? "

" Sahneden indiğimden beri boş boş bana bakıyorsun. Asıl sana ne oldu? " Anlamadığını ve kafasının karıştığını yüz ifadesinden anlamıştım.

" Yani ben sana bir şey söylemedim mi? " Tek kaşımı kaldırıp ona bakmaya devam ettiğimde elini saçlarının arasına götürdü ve karıştırdı. Asıl hiçbir şey anlamayan bendim yahu.

" Gidelim mi artık? " Ada'yı onaylayıp masadan kalktığımda erkekler de kalkmıştı. Ada ve ben önden yürürken birden beni dibine kadar çekti.

" Kızım az daha belli etseydin anonim olduğunu. " Yaptığı ironiye göz devirip yürümeye devam ettim. O an içimden öyle gelmişti ne yapayım?

" Arabayı gören el kaldırsın. " Etrafıma bakıp arabayı göremeyince Kerim'e döndüm.

" Çok hoş. Arabayı çekmişler. " Umutsuzca kollarımı indirip ofladım. Bir gün de güzel bitseydi ölürdük.

" Bok vardı da bu kadar uzaktası mekana geldik. Şimdi nasıl döneceğiz? " Ada'nın konuşması üzerine Kerim pislikçe sırıttığında yüzümü kapattım.

" Çare otostop. " Elimi yüzümden çekip alkışlamaya başladığımda Kerim selam verircesine öne eğildi. Ben dalga geçiyordum.

Yoldan geçen araba aramak için ana yola çıktığımızda Yalın'a baktım. Yerdeki taşla ayağıyla oynayarak arkamızdan geliyordu. Biraz yavaşlayıp bana yetişmesini bekledim ve onun hizasında yürümeye başladım.

" Orada ne oldu öyle? " Yanında olduğumu fark etmediği için irkilse de hemen toparlanıp bana baktı.

" Birini bulduğumu sandım. " Yüreğim ağzıma geldiğinde heyecandan saçmalamamak adına kendimi kasmıştım.

" Kimi? " Gözlerini gözlerime çıkarıp derince baktıktan sonra önüne döndü.

" Anonimi. " Tam cevap verecekken Ada birden arkasını dönüp bağırdı.

" Kız dört yapraklı hızlı yürüyün biraz. " Ada, yine ve yine ağzından adımı kaçırdığında Kerim hızlıca onu yanına çekti ve yürümeye devam etti. Allah'ım inşallah Yalın sandığımdan daha salaktır da anlamaz.

" Bu anonim senin için özel biri olmalı, bu kadar kafana taktığına göre. " Cebinden telefonunu çıkarıp açmaya çalıştı ama şarj uyarısı verdiğinde mırıldanıp cebine geri koydu.

" Beni seven biri. Beni gerçekten seven biri. Ve ben onun kim olduğunu bile bilmiyorum. Elim kolum bağlı beni nasıl sevdiğini izliyorum. Bu çok canımı sıkıyor. " İlk defa bana içini açtığına mı sevinsem, kendini benim yüzümden bu denli çaresiz hissetmesine mi üzülsem bilememiştim.

" Bu konu hakkında çok dolusun sanırım. " Onaylayınca nefes vermiştim. Kendimi suçlu gibi hissediyordum.

" Peki sen? " Ellerimi ceplerime sokup ona baktım.

" Ney ben? "

" Birini seviyor musun? " Seni seviyorum diyemedim.

" Seviyorum sanırım. " 1.90 boyu ile bana doğru eğildiğinde şaşırmıştım.

" Umarım tanıdığım biri değildir. " Ne alaka aslanım? Cevap veremeden Kerim bağırmıştı. Bir susun da konuşalım abicim.

" Kaplumbağa sürüsü bile sizden daha hızlı. Yürüsenize ulan! " İkimiz de aynı anda omuz silktiğimizde elini yüzüne vurdu ve önüne döndü.