Y.K | Texting

2.2

" Emre biraz abartmıyor musun? " Yengem koltukta yatarken Emre abi onun karnına başını yaslamış duruyordu.

" Sus duyamıyorum. " Yengemin karnına parmağıyla dokunmaya başladığında güldüm.

" Hadi çocuğum bir ses ver. "

" Baba de ba-ba. " Kahkaha attığımda yengem bana baktı ve gözlerini devirdi. Komikti ama.

" Emre çocuk daha iki haftalık. İlahi yollarla karnımdayken sana baba diyemez. " Emre abim hayal kırıklığı ile karnından kulağını çektiğinde telefonuma mesaj gelmişti.

Yalın: Y.K hanım nasılsınız?

Ela: İyiyim Yalın bey siz nasılsınız?

Yalın: Ben de iyiyim çok şükür.

Yalın: Size bir teklif sunmak istiyorum müsaadenizle.

Ela: Evlenme teklifi ise kabul ediyorum.

Yalın: Onu da ederim bir ara ama bu farklı bir teklif.

Ela: Buyurun sizi dinliyorum.

Yalın: Benimle buluşmaya ne dersiniz?

Ela: Cevabını bildiğiniz soruları sormayınız.

Yalın: Sizi görmesem de olur.

Yalın: Havanın karardığı bir saatte gelirseniz,

Yalın: Sizi göremem ama yanımda olduğunuzu hissedebilirim.

Ela: Düşünürüm.

Konuşmadan çıkıp yengemlere göz attım ve odama çıktım. Nereden çıkmıştı bu buluşma olayı biliyordum.

Havanın soğuğuna rağmen çatıya çıktığımda soğuğa karşı gülümsedim. Seviyordum bu havayı. Aklıma gelen görüntüler ile gülümserken Yalın ile yakınlaşmış olmanın mutluluğuyla gökyüzüne baktım.

Flashback

Yalın'ın fotoğrafıma attığı yorumu görmemle kapıya koşmam bir olmuştu. Zaten bir saat önce eve gelmiştik ve hava iyice aydınlanmıştı.

Kapıyı açmamla daha az önce gördüğüm Yalın'ı gerçekten kapıda görmüş ve kalp krizi geçirme raddesine gelmiştim. Allah'ım şimdi geçirmeyeyim ne olur.

" İçeri almayacak mısın? " Transtan çıkıp onu içeri aldığımda sessizce odama oradan da çatıya çıkardım.

" Burası senin gizli yerin mi? " Oturduğum yerin yanına gelip oturdu.

" Pek gizli sayılmaz. Ama düşünmek için buraya çıkarım genelde. " Ayaklarını öne doğru uzatıp kollarını bağladı.

" Neden geldin? " Başını arkasına yaslayıp gözlerini kapattı ve mırıldandı.

" Düşünmem gerekiyordu. Beraber düşünürüz diye geldim. " Ben de onun gibi ayaklarımı uzatıp gözlerinin kapalı olmasından fırsat bilerek yüzünü inceledim.

Kusursuz yaratılmış gibiydi. Çenesi, burnu, dudakları, özellikle hayran olduğum gözleri kusursuzdu. Şu an o mavilikleri göremesem de güzeldi.

" Ne düşünmen gerekiyor? " Omuz silkip gözlerini açmadan konuştu.

" Sana şu bahsettiğim anonim var ya. " Heyacandan hızlanan nefes alış verişlerimi duymaması için nefesimi tuttum.

" Onu görmek istiyorum artık. En azından yanımda olduğunu hissetmek. " Bu gece yoldayken konuştuklarımız aklıma geldiğinde heyacanım artmıştı. Benim onun kafasını karıştırdığımı söylemişti. Anlayabiliyordum bunu. Salak değilim çok şükür.