Y.K | Texting

4.1

Ela: Lan nasıl düşürdün?

Ela: Bir kere ne çabuk Londra'ya gittin ulan?

Tolga: Ben gitmedim.

Tolga: Havaalanına gittim ben.

Tolga: Bir baktım Aslı Ada.

Tolga: Aman tanrım didim.

Tolga: Onu almaya gittim sandı.

Tolga: Öptü 😏

Ela: Ulan ben de o gülleri döktün sandım.

Ela: Gül döksen düşmez teorim çürüdü sandım.

Ela: Neyse ki yine ben haklıyım.

Tolga: Yengen ile buluşacağız bücür sus.

Ela: Ne yengesi aq?

Ela: Aloo Yalın içinden geçer.

Ela: Aha gitti.

****

" Yalın saçmalama bırak takılsınlar. " Yalın'ın kolundan tutmaya çalışıyordum ama o beni kapıya doğru sürüklüyordu.

" Ya Ela hayatım bırakır mısın? Kuzenime yürümek nedir? " Yalın'ın kolunu birden bıraktığımda kendini çekmeye çalıştığı için dengesini kaybedip düşmüş ve kolunu kapıya çarpmıştı.

" Suikast mı kuruyorsun bana? Bana, bana. Yalın'ına. " Kahkaha attığımda elimi uzattım ve kalkmasına yardımcı oldum.

" Şimdi onları unutuyoruz ve bana elbise almaya gidiyoruz. Hadi. " Yalın'ı odasına doğru itekleyip salona geçtim.

Tolga ve Aslı'nın buluşacağını öğrendiğinde kontrolüm altında olsun diye evine gelmiştim ve tam da tahmin ettiğim gibi kapıdan çıkarken yakalamıştım.

" Biz niye sana elbise alıyoruz? " Yalın tişörtünün bir kolunu geçirmiş bir şekilde kapıdan bana bakınca omuz silktim.

" Yengem üniversite arkadaşlarına evlendim ve çocuğum var havası atacakmış. Akşama evde parti veriyor. " Yalın kahkaha atarak giyinmeye devam etti.

Yengem, onların sevgililik zamanlarında sosyal medya üzerinden ayrılacaklar kesin, hiç yakışmıyorlar, evlenmezler gibi yorumlar yapanların kampüsten olduğunu düşündüğü için onlara nah çekebilmek için hepsini davet etmişti.

" Hadi çıkalım. " Kol çantamı da alıp evden çıktık. Okula gitmiyorduk çünkü ilk dönem bitmek üzereydi ve sınavlarımız da bitmişti. Son sınıf olduğumuz için evde kalıp test çözmeyi daha faydalı görüyorduk ama sorun bakalım çalışıyor muyuz?

" Ne yapıyorlar acaba? "

" Tolga'nın kızı yemediği kesin. " Gözlerini fal taşı gibi açıp bana döndü.

" Ya yiyorsa? " Elimi alnıma vurup önden yürümeye başladım.

" Hayatım niye önden gidiyorsun? "

" Senin gibi bir salakla yürüyüp kısmetimi kapatmak istemiyorum. " Yalın'ın koşar adım seslerini duyup çaktırmadan gülümsedim. Birden elimi kavradığında ona döndüm.

" Sikerim kısmetini. Bu el benim. "

Bu sözünden sonra bir taksi durdurmuş ve alışveriş mağazasına doğru yola çıkmıştık. On dakika sonra indik ve rastgele bir mağazaya girdik.

" Bu nasıl? " Elimde tuttuğum kırmızı kısa elbiseyi ona gösterdiğimde bana baktı.

" Kışın ortasındayız. Bir yerlerinin donmasını istemiyorsan bırak onu. "