Y.K | Texting

2.6

Hâlâ onunla sarılıyorduk. Abim olduğunu öğrenmek beni hiç olmadığım kadar mutlu etmişti. Ayrıldığımızda benden bir adım uzaklaştı.

" Sen gerçekten çok güzelmişsin. " Kızaran yanaklarımı saklamak için başımı eğecekken devrilen sandalye sesi ile yerimle sıçradım. Sesin geldiği yöne baktığımda kalbimin söküldüğünü hissettim sanki. Çünkü o an sevdiğim adam bana kızarmış gözlerindeki nefret ile bakıyordu.

Onun aşık olduğum gözlerini böyle görmek beni anında paramparça etmişti. Sandalyeyi umursamadan hızlı adımlarla kafeden çıktığında peşinden gitmek için koşmaya başladım.

Lütfen yanlış anlamış olma. Lütfen olma.

Kafeden çıktığımda deli gibi etrafıma bakmaya başladım ama onu hiçbir yerde göremiyordum. Nereye gittin Yalın?

" Ela. " Ada'nın sesini duymam ile ona döndüğümde telaşlı gözlerle bana bakıyordu. Hızla ona sarıldığımda kollarını belime sardı.

" Ada yemin ederim düşündüğü gibi değil. Ada o benim abim. Benim abim varmış Ada. " Bugün yaşadıklarımın bütün acısını Ada'nın kollarında ağlayarak atmaya başlamıştım. Ama mümkün olmuyordu. Yalın'ın o bakışı kafamın içindeydi. Daha bana aşkla baktığını göremeden, nefretini kazanmıştım.

" Şştt ağlama. " Ada saçlarımı okşarken sakinleştirici sesi ile beni yatıştırmaya çalışıyordu. İşe yaradığı söylenemezdi.

" Ela? Neler oluyor? " Adını bile öğrenemediğim abim yanımıza geldiğinde Ada'dan ayrılıp ona baktım. Ağladığımı gördüğünde şaşırmıştı. Ne yapması gerektiğini bilemezmiş gibi bir hali vardı.

" Bir şey yok. " Ona hemen bu olanların nedenini anlatmayacaktım tabii ki. Belki akşam anlatırım.

" Yalın telefonunu kapatmış. " Kerim, elinde telefonu ile bana bakarken ağlamam yeni yeni durmuştu. Yalın yapma ne olur.

" Biri bana neler olduğunu anlatacak mı? " Ada abime dönüp elini uzattı.

" Ben Ada. Ela'nın en yakın arkadaşıyım. " Abim Ada'nın elini sıktı.

" Tolga. Ela'nın abisiyim. " Kerim sessiz bir küfür mırıldanıp saçlarını karıştırdı. Yalın'ı bulmam gerekiyordu.

" Ada ben eve gidiyorum. " Ada bana dönüp kararsızca baktığında omuz silktim.

" İyi değilim. Yalın'ı bulmam lazım. Bunun için de iyi olmam lazım. " Başını sallayıp bana son kez sarıldı ve Kerim'i de alıp yanımızdan ayrıldı.

" Evine bırakayım seni. " Tolga'yı durdurmak için elimi kaldırdım.

" Ben kendim giderim. İyi bir başlangıç olmadı farkındayım. Bunu telafi ederiz. Ama şu an yapmam gereken daha önemli şeyler var. " Anlayışla başını sallayınca evin yoluna doğru yürümeye başladım. Tolga'nın görüş açısından çıktığımda ise koşmaya aynı zamanda ağlamaya başlamıştım.

Ah be Yalın'ım. Bizi başlamadan bitirme ne olursun.

Eve vardığımda kapıyı hızlıca çaldım ve açanın kim olduğuna bile bakmadan odama çıktım. Anonim hattımın olduğu telefonumu evde bırakmıştım. Telefonu alıp açtığımda Yalın'dan gelen mesajlara girdim hemen.

Yalın: İlk defa birinin beni sevdiğini hissettim.

Yalın: İlk defa gerçekten sevdiğimi hissettim.

Yalın: Senin, sen olduğunu bilmeden seni sevmeye başlamıştım.

Yalın: İlk defa kalbim seni gördüğümde bu kadar hızlı atmaya başladı.