Y.K | Texting

4.8

Ağlama sesi ile gözlerimi açtığımda hava hâlâ karanlıktı. Yastığın altından telefonu alıp saate baktığımda gece üçü gösterdiğini gördüm ve oflayarak yatağa daha da sindim. Ama ağlama sesi durmuyordu. Ayaklarım ile pikeyi tekmeleyerek üzerimden attım ve ayaklandım. Su içsem iyi olacaktı.

Yengemlerin odasının yanından geçerken içeriden gelen uyku dolu sesler kulağıma gelmişti.

" Emre kalk da çocuğa bak. "

" Bugün senin sıran. "

" Lan amına koduğum sıra mı tutuyoruz sanki. Uykum var git sustur çocuğu. "

" Ya meme istiyorsa? "

" O zaman emzir. Her şeyi ben mi yapacağım? "

" Onu da ben yapayım tamam. Olmayan memelerim ile emziririm artık. "

Ayak sesleri duyduğumda odanın önünden çekildim ve mutfağa inip suyumu içtim. Ben yukarı çıkana kadar Emre abi, Sare'yi susturmuş tekrar odasına dönmüştü. Ben de vakit kaybetmeden odama çıktım ve tekrar yatağıma kuruldum. Ve uykuma kaldığım yerden devam ettim.

~~~~~

Yalın: Günaydın balım.

Ela: Günaydın.

Yalın: Biz okula gidiyoruz gelecek misin?

Ela: Yok ya.

Ela: Halsiz hissediyorum.

Ela: Siz gidin.

Yalın: İstersen geleyim yanına.

Ela: Gerek yok hayatım.

Ela: Uyursam biraz geçer.

Yalın: Tamam o zaman.

Yalın: Dikkat et kendine. Seviyorum seni.

Ela: Ben de seni seviyorum.

Telefonu yastığımın altına koyup üzerimdeki ince pikeyi burnuma kadar çektim. Kış bitmiş olmasına rağmen sanırım hasta olacaktım. Yoksa bu halsizliğimin başka sebebi olamazdı.

Yan odadan gelen ağlama sesi ile keyifsizce mırıldandım. Sare geceleri uyutmadığı gibi gündüzleri de rahat bırakmıyordu. Birkaç kapı sesinden sonra ağlama sesi durmuş, ben de uykuma devam etmek için gözlerimi kapatmıştım ki odamın kapısı açıldı.

" Ela, gözünü seveyim kalk. Kahvaltı hazırlamam lazım ama Sare durmuyor. " Yengemin yorgun sesi eşliğinde kalktığımda gözüme ilk ilişen şey yengemin mosmor gözleri olmuştu. Kadın uyuyamıyordu.

" Sanırım çocuk sahibi olmak istemiyorum. Şu haline bak. Beni korkutuyor. " Yengem odadan çıkarken konuşmuştu.

" Zamanı gelince görürüm ben seni. " O odadan çıkar çıkmaz elimi yüzümü yıkamış ve Sare'nin odasına girmiştim. Elindeki oyuncak ile oynarken beşiğinde yatıyordu ama halinden hiç memnun değilmiş gibiydi.

" Kızım hayat sana güzel. Sen halinden memnun değilsin. " Onu kucağıma alır almaz gülmeye başladığında ufacık burnuna bir öpücük kondurdum ve aşağı inmeye başladım.

" Yenge bu çocuk neden bu kadar güzel? " Yengem mutfaktan bağırdığında gülmüştüm.

" Çünkü benim çocuğum. " Mütevazılığına karşı göz devirip salondaki koltuğa oturdum ve Sare'yi de yanıma yatırdım. O, oyuncağı ile oynamaya devam ederken ben de telefonumu elime almıştım.