Y.K | Texting

2.5

Anlamıştı.

Böyle hayatın ızdırabını sikeyim ki anlamıştı. Çok sık küfür etmesem de böyle içimi karartan durumlarda kullanıyordum mecbur.

Ama anlamıştı.

Ben Yalın'ı salak sanıyordum ama çocuk benden de zeki çıkmıştı ve anonimin ben olduğunu anlamıştı.

Anlamasan ölürdün değil mi?

Bana karşı yakın davranışlarından aslında en başta anlamalıydım ama zihin felci falan geçirdim herhalde o sıralar anlamamıştım. Dünkü konuşmamızdan sonra adam akıllı düşününce fark etmiştim.

Şimdi Yalın benim anonim olduğumu ve onu sevdiğimi bildiği için mi bana yakın davranıyordu yoksa gerçekten benden hoşlandığı için mi yakın davranıyordu?

Beş bilinmeyenli denklem çözerken bu kadar zorlanmadım ben.

Yedek telefonum titrediğinde heyacanla elime aldım. Artık ben olduğumu bildiğini biliyordum ama o benim bildiğimi bilmiyordu. Paradoks.

Yalın: Y.K?

Ela: Efendim?

Yalın: Geçenki gibi buluşalım mı?

He hayatım buluşalım da bu sefer tamamen anla. Çok zekisin sen. Hayır yani ona taktiği de ben verdim. Kendi taktiğimle avlandım rabbim beni sınıyor.

Ela: Reddedildi.

Yalın: Neden?

Ela: Neden buluşalım?

Yalın: Beni özlemiş olabilirsin hani 😏

Ela: Senin oturma organın izinsiz kalkışa geçmiş onu bir indiriver.

Yalın: Bu ne şiddet bu celal aslanım.

Ela: Allah belanı versin!

Ela: Allah seni kahretsin!

Ela: Bana gelen sana gelsin yar!!

Yalın: Sen içtin mi?

Ela: Ben içmem. Sevmiyorum yani.

Yalın: O zaman bunu kutlamak için buluşalım.

Ela: Hayır.

Odamın kapısı açıldığında gelen Emre abiye baktım. Ortamın müsait olduğunu gördüğünde tamamen içeri girdi ve kapıyı kapattı. Hayret Emre abi odama böyle girmez normalde. Kesin ölüyorum.

" Bakma öyle tuhaf tuhaf konuşmamız gereken bir konu var. " Telefonumu kapatıp yanıma oturması için yatakta biraz kaydım. O da yatağa oturdu.

" Çok ciddi şeyler seziyorum ve bu benim doğama ters. " Sadece güldüğünde konunun gerçekten önemli olduğunu anlamıştım.

" Annen seninle görüşmek istiyor. " Anne kelimesini duyduğum an zaten vücudum kasılmıştı. Onu çok özlemiştim. Ama kendi içimde onu affedemiyordum.

" Ne hakkında? " Bazı zamanlarda insan istemsizce olgun davranıyordu ve bu hareketlerine de yansıyordu. Sanırım o anlardan birindeydim çünkü normalde annemi hatırladığımda dolan gözlerim şu an hiçbir reaksiyon göstermiyordu.

" Bilmiyorum güzelim. Bana doktorlar haber verdi. Biliyorsun tedaviyi kabul ettiği için polis gözetimi altında tedavi oluyor. " Ellerimle oynayama başladığımda içimdeki özlem hissini bastırmaya çalışıyordum.

" Bunu biraz düşünsem olur mu? " Aramızdaki boşluğu kapatıp bana sarıldığında ben de karşılık vermiştim.

" İstediğin kadar düşün güzelim. Biliyorsun Saye ve ben her zaman yanındayız. " İşte hayatta şanslı olduğum sayılı şeylerden biri de bu konuydu. Hiçbir şey söylemedim. O da benden ayrılıp odadan çıktı.