Vaveyla +18

Adolf

Medya: Adolf

Not: Karakter Metin Akdülger değil sadece gözünüzde benzer bir tip oluşsun diye koydum.

Merhabalar arkadaşlar. Kitabıma hoşgeldiniz. Benimle birlikte fantastik ve macera dolu bir hikayeye başlamaya hazır mısınız?

Öncelikle şunu belirtmek isterim bu kitap tamamem yetişkin içerik. Yani şiddet, cinsellik, küfür ve dahasını içeriyor. Sizi yavaş yavaş alıştırmak için başlarda kapalı bir anlatım sunacağım ama sonrasında bu içerikler artacak ve olabildiğince açıkça anlatılacak. Rahatsız olanlar şimdiden başlamasın. Ama sizi temin ederim her açıdan sizin için çok sürükleyici bir kitap olacak.

Ortaçağ yaşantısını ve ihtiraslı aşk sevenler burayaa♥️

Karanlıkta biçilmiş allak bullak düşünceler ortalıkla kol gezerken, durgun kasaba halkı matemlerini içten içe yaşıyordu. Ölümün kasvetinde boğulan hava, sükutun çığlığını duyurmak için yaşam çırpınışları atıyordu adeta.Alüfte kadınlar bile bir kenara tünemiş ani ölümün ezasını yaşıyordu kendilerince. Tabi bu halde onlar bile sessizliğin bükümlü, ufalanmış bedbinliğinden etkilenmişti. Akşam, lacivert gökyüzünün kristalleşmiş Ay'ı ve parlayan incilerini temsil eden yıldızlarıyla süslenmişken, yeryüzünün ışıktan yoksun loş meşalelerinin çıkardığı dumanlarla sislenip tüm ihtişamını gölgeletmesine müsaade ediyordu. Kasaba bu ürkütücü sessizliği yaşarken orman mezarlığı tehlike barındıran bir sessizliğin sedasını yaşamaktaydı.

"İnsanlar bir kar tanesi gibidir. Gökyüzüne sığabilmek için her katre beyaz örtüye bürünmüş toprağa karışır. Ve bulutlar, düşen her pare yerine yeni nağmesâz pareler indirir, dem be dem akışa. İşte o vakit kış bir savaş, bir ölüm meydanıdır."

Üstad Aldrit alıntı yaptığı sözleri Krallığın Şehzadesi yargıç Adolf'a hitap ediyordu. Genç yargıç önünde duran etrafı taşlarla çevrelenmiş Başüstad Bradan'ın gömütüne bakarken ihtiyar Aldrit'in sözlerinin Başüstad'a ait olduğunu tahmin edebiliyordu. Şimdi her şeyi gözden geçirdiğinde dün onunla yaptığı kısa sohbette Bradan açıkça öleceğinin sinyallerini vermişti. Peki, neden bunu engellemesi için genç yargıca fırsat tanımamıştı? Neden bile bile bu malum irtihale kayıtsız kalmıştı.

"Sadece bir isim..."

Adolf düşüncelerine mahkum olmuş sözlerini bir hırsla söyledi. Aldrit genç yargıcı anlayabiliyordu. Çünkü o da intikamın serinleten ve acıyı dindiren hissine muhtaçtı. Fakat Adolf'ı tehlikeye atamazdı. Ona güveniyordu fakat nasıl bir oyunun içinde olduklarını bilmeden attıkları her adım kapalı gözlerle uçurumun kenarında yürümeye benziyordu.

Dinlenilme hissinin verdiği rahatsızlıkla yerinde hafiftçe kıpırdandı. Etrafı iyice süzdükten sonra ekru tonundaki pelerininin altından çıkardığı kalın, kırmızı kaplıklı kitaba son kez baktı. Genç yargıç önündeki gömütü lacivert, ipil ipil gözlerine aksederken dikkatini uzun süre sonra hareket eden üstada yönlendirdi. Ayın yüz kontürlerine vurduğu loş ışık onu ürkütücü kılmasının yanında hoş bir görüntünün emarelerini bırakıyordu.

"O nedir Aldrit?"

Üstad dalgınca baktığı kitaptan gözlerini ayırarak kafasını kaldırdı. "Başüstad Bradan'ın günlüğü, evlat." Beklenmedik bir devinimde bulunarak günlüğü Adolf'a uzattı. Genç adam şaşkınlığını çatılan kaşlarında yaşayarak bir süre hareketsizce günlüğü süzdü.

"Al bunu." Ona güven veren bakışlar atan Aldrit, yapmak zorunda olduğu davranıştan dolayı kendini kötü hissediyordu.

Sert olmasının yanında zarif görünümlü ellerini uzatarak günlüğü üstaddan aldı. Ufak bir incelemeden sonra soru soracak gibi olmuştu lakin üstad çoktan cevaplamıştı.