//Whatever//
"Gosh! Gosh! Gooooosh! I am so late!!!" Sigaw ko habang patakbong pumasok sa cr. First day na first day, eto ako nagmamadali dahil late na akong nagising. Traffic pa naman papuntang UST since first day ngayon.
Halos 5 minutes lang ang ligo ko. 3 minutes nagbihis. 2 minutes nagtoothbrush, at hindi na rin ako nakapagbreakfast.
"My, Dad, gotta go! I'm late!" Pahabol kong sigaw habang nagsusuot ng sapatos. Pagtapak ko pa lang sa lang gate ay nakita ko agad ang isang pulang kotse. At nakatayo dun ang isang makulit na tao. Tsk.
"Good morning!" Nakangiting bati nito.
"What the hell are you doing here?" Tanong ko habang hinahanap ang suklay sa bag ko.
"Fetching you, I guess." Kibit balikat niyang sabi at pinagbuksan ako ng pinto. I didn't even argue cause I'm freaking late. Nang sumakay siya ay kitang-kita ko ang ngisi sa mukha niya.
"Don't show me that kind of smile." Banta ko habang sinusuklay ang buhok ko.
"Why? You falling?" Asar niya,
I smirked. "Dream on." I answered. Pero hindi rin naman siya naapektuhan dahil patuloy lang siya sa pagngisi.
"Finally. I got to fetch you. And the silver lining is that you didn't even got mad." Bulong nito. "What did I do to deserve this?" Ngisi niya.
"You didn't do anything. I woke up late. And I don't want to be late, so I didn't argue. That's it." Explain ko.
"I don't care. It happened, because its meant to happen."
I stared at him unknowingly. "For a playboy, your principles doesn't match your attitude."
"I'm much more interesting than I look."
"Conceited." I mumbled. Tumawa lang naman siya. Hindi ko gets kung bakit ang saya saya niya.
Ng makarating kami sa school ay agad akong bumaba. 3 minutes na lang, late na talaga ko.
"Wala man lang thank you?" Rinig kong sigaw ni Aaron. I rolled my eyes kahit hindi niya naman nakikita.
Lumingon ako ng konti at nakita ko siyang nag-aabang. "I'm gonna be late." I mumbled. I sighed. "Fine. Later at 11. Lunch. My treat." Sigaw ko. Nakita kong nanlaki ang mata niya na parang hindi makapaniwala.
