//Weird//
Agad akong tinadtad ng text messages at calls ni Aaron kinabukasan. Kesyo, hindi ko raw sinasagot yung tawag niya pati texts niya. I figured I should probably explain to him in personal kaya hindi ko siya tinext. But that guy is impossible and annoying so..
Me:
I'm fine. Okay? I'll see you later.
Nagreply siya pero hindi ko na rin tinext. Ang kulit eh. Papunta na rin naman ako sa school.
"San kayo pumunta kahapon??" Bungad ni Aaron. Inabangan niya talaga ako sa gate. Hindi talaga titigil to pag hindi ko sinagot ang mga tanong kaya..
"Hinatid ako ni Light pauwi." I answered. Sabay kaming naglalakad ngayon at para siyang baliw ngayon. Hay.
"That fucker" rinig kong bulong nito. I can't figure out why they hate each other so much. Naging friends naman si Light at.. Timothy. But Light and Aaron? Nah. Nevermind.
"Sorry kung hindi na kita nabalikan."
Umiling lang siya. "That's fine." He smiled. "You okay now?"
"Better." I answered with a smile.
"Good.." Kinurot niya ang pisngi ko at nagwave. "Lunch?"
Tumango ako at nagbabye na. Pumasok ako sa room at napansing wala si Joanna. I should probably say sorry to her when she comes back or.. just keep my mouth shut? Ugh. That's hard. She's a friend.
Naupo na rin ako agad. Lumingon ako at nakitang nakatayo si Light sa may pintuan. "You okay?" He mouthed.
Nag-thumbs up naman ako sakanya at ngumiti. Napangiti rin naman siya at umalis.
"Ang gwapo ng fiancee ni Joana, no?" Rinig kong bulungan ng nasa likod ko. Napabuntong-hininga na lang ako at tinry na wag na silang isipin.
"Oo nga e." Agree naman nung isa. "Pero narinig ko, napilitan lang naman yung lalaki."
Napilitan? Parang hindi naman.. Siguro. Pero kung ayaw niya, dapat gumawa siya ng paraan diba?
"Sus. Kung ayaw, aayaw!" Medyo napalakas ang sabi nung isang babae kaya sinaway siya ng kaibigan niya.
Napailing na lang ako. Mabuti at dumating na yung professor namin. I tried hard na makinig at wag isipin ang nangyari kahapon. Light may be there, Aaron too, pero sa pagmomove on hindi magandang gumamit ka ng ibang tao para lang mawala yung sakit. A company? Yes. Pero never use a person for your own sake.
Mabilis rin naman natapos ang klase ko at hindi ko sigurado kung lutang ako o may naintindihan naman ako kahit papano. I texted Kylie and Korina to have lunch with me. I really need company at times like this.
"Hey" bati ni Kylie sakin. I smiled weakly at them. Nagets naman nila dahil bigla nila akong niyakap. I tried my best para hindi umiyak. "We're sorry." Bulong ni Kylie.
"Why are you saying sorry? Wala naman kayong kasalanan." I asked nang bumitaw ako sa pagkakayakap nila.
