BOOK1: I'm Inlove With A Snob Gangster

Chapter 63

Check it befor you read! Dalawang chapter ang inUD ko! Hehe baka kasi malaktawan nyo sayang gawa ko..

Kylie's Pov

Its been three weeks since I heard that from mikaelle. At simula rin ng marinig ko yon ay lagi syang nasa tabi ko. Not that ayoko syang kasama pero kasi para ko na syang body guard dahil binabantayan nya ako. Di ko na rin sya tinanong tungkol ron dahil hindi ko maintindihan..

"Shane Kylie!!" Muntik na akong mapatalon sa gulat ng makita ko mukha nya sa harapan ko! Shucks!! Sobrang lapit ng mukha nya!

But wait. Tinawag nya ba akong shane kylie? Alam nya kaya ako yung naging kaibigan nya sa korea noon?

"What?" Tanong ko. Lumayo na sya at sinamaan ako ng tingin.

"Your not listening.. Ayaw ko na. Tinitignan mo lang ako.. Bahala ka dyan--"

"Ehhh hindi na po! Turuan mo na ako dali.. makikinig na ako bae." Tinignan nya muna ako ng masama bago sya nagpatuloy magdiscuss ng math sa pagmumukha ko. Yes nagpapaturo ako. Back to school na kami. May quiz kami mamaya.

Malapit na pala ang js prom namin at excited na ako!! Two weeks nalang pero ang mga teacher grabi magpa quiz! Pero sabagay rin wala pala kaming pasok ng one week hehe.. makakapagbasa na ako ng wattpad.

"Okay.. now solve this." Inabot na sakin ang notebook ko. Nanliit ang mata ko. Bakit ang hirap naman neto? Jusko wala akong naiintindihan!

"Bae? Alam mo naiwan ko ata ano ko sa--"

"Naiwan mo utak mo sa bahay nyo? Like seriously kylie? What was that? Solve it. Iiwan kita dito--"

"Ehhh hindi na!! Sosolve ko na! Tsk! Ginagamit mo kahinaan ko ah!" Ngumisi lang sya sakin kaya inirapan ko sya. Sinolve ko na at umabot pa ng ilang minuto bago ko natapos. Atlis tapos ko lahat!

"Are you done?" Tumango ako at binigay na ang notebook sakanya. Chineck nya ito ng nakataas ang kilay kaya napapagaya ako. Bigla syang tumingin sakin at tinignan ako ng masama! Hala! Galit na naman sya!? Bumalik ang tingin nya sa notebook kaya nakahinga ako ng maluwag. Tumingin nalang ako sa mga istudyanteng dumaan ng may maalala ako.

"Mikaelle.. Naalala mo ba ang kaibigan mo sa seoul noon?" Tanong ko. Pasimple kong tinignan ang reaksyon nya at bigla syang natigilan sa pagcheck sa notebook. Tinignan nya ako pero bumalik rin don ang atensyon nya.

"Yeah. Why you ask it? Do you know her?" Seryosong sabi nya kaya napalunok ako.

"A-ah paano kung bigla syang sumulpot at magpakilala na sya ang kaibigan mo sa korea... a-anong sasabihin mo?" Kinakabahan na sabi ko. Bakit ganon ang reaksyon nya? Galit ba sya sakin?

Tumigil sya at tumingin sa malayo.

"What I should say then? Should be happy that she's here? Why would I'll do that? She leave me alone there.. And I'm very dissapoint from her.. kylie." Deretsong sabi nya saakin. Gulat na gulat lang akong nakatingin sakanya. Alam ba nyang ako yon?

"T-talaga?" Tanging sabi ko sa kaba. Nawalan ako ng sasabihin. Sobrang sikip ng dibdib ko pero kailangan nyang malaman to.

"Yeah. Bakit mo natanong yan?" Matapang ko syang tinignan sa mata. Kahit na anong mangyare sana maintindihan nya ako..

"Mikaelle? What If I'm your childhood friend? What should you do? Should you accept me?" Di sya nagulat sa tanong ko like he expect that for me.

Mataman nya akong tinignan. Blanko ang mukha nya kaya hindi ko makita ang tunay na reaksyon sakanya. Bigla syang tumayo at naglakad. Napatingin naman ako sa likod nya ng bigla syang huminto nakatalikod pa rin saakin.