Chapter 45

11 0 0
                                    

27-December-09, Sunday. First monthsary namen ngaon pero di kame nagkita (kase walang pasok eh)

Aj: dapat may tawagan tayo..eh

Ako: ha?

Aj: isip ka ng tawagan naten, ano ba gusto mo?

Ako: wala akong alam sa mga ganyan eh kaw na lang,

Aj: hmm, Lub nalang kaya?

Ako: sige garod Lub (:

Aj: ayieh, ang sarap basahin ah dapat yan na tawagin naten mula ngaon.

Nielyn's P0V:

"Kelangan ba talaga sa relation ang tawagan? Wala kase akong kaalam.alam sa ganyan. Bute sya naiisip nya,n0h? Sino kaya talaga ang babae samen (evil laugh)."

Hay! Walang pasok kaya wala akong balak magDiary. Hininto ko na din ang pagdaDiary, minsan kase nahuli ko si Lola na hawak ung Diary ko. Naku! Binabasa din kaya nya? ENEBENEMEN.

Dumaan ang mga arw at Linggo. Pick.b0om! January na. Yehey! Pasokan na. Pag akyat ko ng hagdan;

Ranielle: asan si Princess?

Ako: sinong Princess?

Ranielle: si Princess, ung kapatid ni ate Rachell.

Ako: ha?

Ranielle: lagot ka!

Syempre, nagtataka ako kaya nagpatuloy na'ko sa paglalakad tapos;

Jamil: patay na si Princess!

Cherry: ha? Si Nielyn? Alam naba nya?

Clarisre: wala pa.eh

Naririnig ko pa ang usapan na yan syempre, wala talaga akong reaction. At habang palapit na'ko;

Nagtakbuhan ang mga classmates ko palapit saken, nagsisigawan sila. Ang iingay bute nalang maganda pangalan ko, hindi nakakahiya (evil laugh)

Cherry: Nielyn, patay na si Princess.

Ako: sino ba si Princess? Kase kanina hinarang din ako ni Ranielle at hinahanap sya saken tapos patay na pala.

Clarisse: si Princess, ung 2nd year na maitim, na lage kang binabate, na tinatawag kang Marian. Ung fan mo!

(natigilan ako at napaluha napaisip ako)

Bago sya mamatay, hinanap pa nya ako. Pinagtanong kung san ako nakatira at by December, nagparamdam pa sya saken (nanunuod ako nun ng may nagtext, gm, # ni Clarisse ang nag appear tapos namatay ang tv at binasa ko ang text, "wag ka mag alala kung di na tayo magkikita ngaon, baka sa susunod nalang ulit na pagkakataon. Mag iingat ka! Paalam!" tapos sumindi ulit ung tv.)

Nung mga time na un ay wala lang saken lahat bilang hindi ako matatakutin, mejo makakalimutin lang (sa dae ba naman ng nakikilala ko) pero kinabahan talaga ako sa pangyayareng 'to.

Niloloko ng mga barkada ko, tinatakot nila ako. Ginagaya nila ung boses ni Princess kapag tinatawag akong, "hi, ate Nielyn" syempre,di ako apektado kaya tawa lang ako tapos sa kanila nagparamda. Be.buti nga! (evil laugh)

Dumating ang araw ng libing ni Princess at nakipag libing kaming magkaklase. Halos lahat kase kame kilala sya, binabati nya pero ako talaga ung kakaiba. Tipong, ibang level ang treatment nya, tipong mala.artista talaga ang peg ko sa kanya tapos sya ung super # fan ko. Nakakalungkot lang.

16 Years DiaryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon