𝐉𝐔𝐍𝐆𝐊𝐎𝐎𝐊 İ𝐋𝐄 𝐇𝐀𝐘𝐀𝐋 𝐄𝐓 𝟐

BÖLÜM~3 "KARŞILAŞMA"

"Aşk elmayı yemekle başlar. Ve sonrasında ayvayı yemekle biter."

(İstediğiniz Tarih)

Sarılmazlar bize bizim gibi... Bu gün sensiz geçen 1. Yılımın 1. Ayı. Ve hergün seni görüyorum. Yanıma geliyorsun, saçlarımı okşuyorsun. Çok sevdiğin o saçlarımı. Sonra yanağımdan öpüyorsun. Kafamı başka yöne çeviriyorum, sonra tekrar sana bakıyorum. Yoksun. Hayaller görüyorum. Ne kadar komik, deli olmaya başladım. Ama sana deli değil, ciddi anlamda deli olmaya başladım. Halüsinasyon deniyormuş gördüklerime. Ama sen gerçeksin. Beni ayakta uyutup kandıran bir gerçek... İlaç kullanıyorum biliyor musun? Şimdi istemediğim birşey oluyor. Seni hiç değilse hayallerimde görüyorum. Ama şimdi, ilaçlar yüzünden seni görmekte zorlanıyorum. 1 haftadır kullanıyorum. Ama şimdi kullanmayacağım. Çünkü seni görmek istiyorum. Unutmak istemiyorum sevgilim. Beni aradın ya, o kadar sevindim ki... Ama çok öfkeliyim sana. İstemesemde... Beni yine arasan, duysam sesini... Neyse, ben yine deli gibi ağlıyorum. Daha yazmayayım.

İyi geceler. (02:12)

Ajandayı kapattın ve kendini yatağa attın. 1 hafta önce çıktın hastanden. İlaçlarını kullanmak istemiyorsun. Ama gittikçe kafayı yiyorsun. Sürekli kalp spazmı, nefes darlığı ve en kötüsü de burnunun kanaması... Yakında bir tümör olabileceğini söylüyor doktorlar...

Sırtını yatak başlığına dayadın ve bacaklarını kendine çektin.

"Kapıma gelsene Jungkook. Ne güzel olur seni görürüm. Yine hayaller kurar mıyız?" Güldün. "Kurarız dimi? Kurarız kurarız. Ama eskisi gibi olabilir miyiz?"dedin ve aklına gelen şey ile, uzun zamandır yapmak istediğin ve üzerinde çalıştığın o şeyi almak için kalktın.

Sulu boya almıştın. Resim yeteneği kazanmıştın. Suyunu da hazırladıktan sonra yatağa geri oturdun. Dizlerinin üzerinde doğruldun. Telefonundan sizin en sevdiğin resiminizi açtın.

Duvara başladın onu çizmeye.

Acı ile geçen 1 saat sonra...

Resimi bitirmiştin. Çok da güzel çizmiştin. Baktın... Özellikle senin uyuduğun duvar tarafına Jungkook'u çizmiştin. Çünkü her sabah onu görerek uyanmak çok güzel oluyordu.

O sırada mum söndü.
Tıpkı umutların gibi...
Tükenmek üzere olan sevgin gibi...
Kalbindeki acının artması gibi...
Bedeninin acıyı kaldıramaması gibi...

Bu senin için sorun değildi. Pencerenden içeri sızan ay ışığına tutundun. Perdeyi açtın. Camı açtın. Oradaydı. Senin yıldızın oradaydı. Ayın yanında ışık gibi parlayan yıldıza onun ismini vermiştin. Jungkook yıldızı... Senin yıldızındı.

Sandalyeni camın önüne çektin. Ve her gece yaptığın gibi onunla konuşmaya başladın.

"Jungkook? Sevgilim? Nasılsın? Ben kötüyüm. Uykum yok. Keşke evime gelebilsen. Duvara bizim resimimizi çizdim."dedin ve gözünden bir damla yaş yanağına doğru süzüldü.

"Ben... Seni özledim... Bir yıl oldu. Bir yıl, bir ay... Bedenimde, kimsenin görmediği yerlerde bıçak izleri var. Kazıdım ismimizi oraya. Jk♥️Y/N yazdım oraya. Canım yandı ama olsun. Sana değer en güzel sevgili..."dedin ve ağlaman şiddetlendi.

"Sen ne yapıyorsun? Sende acı çekiyor musun? Çekmezsin ki... Bu gece kim var yatağında? Bu gece kim var teninde?"dedin ve ağlayarak devam ettin.

"Kimin kokusu var kıyafetlerinde!"diye bağırdın.

"Bende senin kokun var. Parfümün bitmek üzere. Nereden aldın? Yenisini alayım. Yoksa ben yaşayamam. Senden geriye elimde olan tek şey o. Birde kazağın. Ama kazağındaki kokun tükenmek üzere. Sende benden ne var?"