𝐉𝐔𝐍𝐆𝐊𝐎𝐎𝐊 İ𝐋𝐄 𝐇𝐀𝐘𝐀𝐋 𝐄𝐓 𝟐

BÖLÜM~9 "BENİ AFFET"

"Sonunda kavuşmak varsa özlemek güzeldir."

Kollarından hala çıkmamıştın. Sımsıkı sarılıyordun. Kaslarını hissedemiyordun. Neden mi?

Hiç çalışmadığı ve yemek yemediği için ermişti.

Şuan yağmur yağıyor, ve siz sarılıyordunuz.

Jungkook'un kafası, ıslak saçlarına gömülüydü. Saçlarını kokluyordu. Ilık nefesini hissedebiliyordun.

"Güzel sevgilim. Bebeğim. Bir tanem. Seni nasıl özledim anlatamam. Neden gittin? Bir kere bile dinlemeden?"dedi boğuk bir sesle. Aynı zamanda ağlıyordu. Tabii sende.

"Özür dilerim sevgilim! Bizi mahvettiğim için! Beni affet!"dedin ağlayarak.

"Affettim bile. Seni affetmeyen ne olsun. Bir daha gitme yalvarırım. Yapma bunu bize."dedi yalvararak.

"Yapmam. Yemin ediyorum bizi artık yalnız ölüm ayırabilir. Bir daha asla... Ama asla olmayacak sevgilim."dedin ağlayarak.

"Olmayacak,"diye fısıldadı.

Ardından o yüzleşme... Seni kollarından ayırdı. Yüzüne baktı. Elleri yüzüne doğru tırmandı. Baş parmağı ile göz yaşlarını sildi. Ve o can yakan ismi söyledi,

"Feray'ım."dedi hisli hisli. Öyle candan, öyle içten söylemişti ki için ısınmıştı.

"Kookie'm."dedin aynı his ve özlemle.

"Bekledim... Senden bir umutla bekledim lan hergün! Gelmedin. Ben geldim. Hadi, yeniden diyelim."

Gülümsedin.

"Yeniden."diye fısıldadın.

"Yeniden."diye tekrar etti.

O sırada içine giren titreme ile üşüdüğünü hissettin.

"Biraz daha burada kalırsak donacağız."dedin. Ama Jungkook bozmamıştı. Öyle aşkla bakıyordu ki gözlerine.

Ve hiç beklemediğin bir anda seni kendine çekti. Burunlarınız birbirine değdi. Bakışlar koyulaştı. Ve artık gözleriniz konuşuyordu.

"Seninle iken bile seni istiyordum. Şimdi bir yıl uzakta olunca, tahmin et ne kadar istiyorum."dedi. Nefesi dudaklarına çarpmıştı.

Bu da seni mayhoşlaştırmıştı. Kolunda bulunan elleri beline gitti. Seni kendine bastırdı ve aradaki mesafeyi tamamen kapattı. Gözleri dudaklarına kaydı.

Ellerin sırtındaki yerini aldı.

Ama bir anda seni kendinden uzaklaştırdı. "Şimdi değil."dedi. Belliydi. Deli oluyordu. Seni o kadar çok istiyordu ki... Bu arzusu hergün katlanarak artıyordu Jungkook'un.

Ve yavaşça içeri girdiniz. Ama sana karşı bir uzaklığı vardı. Hissediyordun. Normalde elinden tutardı. Ama şimdi? Değil elinden tutmak, yüzüne bile zor bakıyordu.

Eve girdiniz. İkinizde sırılsıklamdınız.
Saat daha 2 buçuk civarıydı. Bu senin için erken bir saatti.

Jungkook hızla senin odana girdi.
Sende arkasından girdin.

Lanet olsun!

Ajandanı fark etmiş ve en son sayfasını okuyordu. O an başından kaynar sular döküldü.

"Yeni bir hayat mı?"dedi sana bakmadan.

Yutkundun.

Hızla diğer sayfaları karıştırmaya başladı. Bir kaç sayfa daha okuyup defteri kapattı. Ve delici bir bakışla gözleri seni buldu. Tek kaşını kaldırdı.