𝐉𝐔𝐍𝐆𝐊𝐎𝐎𝐊 İ𝐋𝐄 𝐇𝐀𝐘𝐀𝐋 𝐄𝐓 𝟐

BÖLÜM~5 "NAMLUNUN SOĞUĞU"

"Aşkımızı sonsuz sanmışım. Özür dilerim yanlış düşündüğüm için."

Bazen insanlar yanlış yaparlar. Ama bazı yanlışlar, geri dönüşü olmayan yanlışlardır. Her yanlışın bir bedeli vardır. Acı çekmek sizinki... Parçalanmak sizinki... Ölü bir bedenden farksızdı birbirinizden ayrı kalmak. Soluksuz kalmak ile aynı şeydi birbirinizden kopmanız. Güzel şeyler olmuyor. Artık kararmıştı kalpler. Ama belki bir nebze de olsun o aşk filizlenirdi ha? Neden olmasın? Ama parçalanmış kalplerin çığlıkları kulakları sağır ederdi. Onları birleştirince ister istemez küçük parçalar kaybolmuş, geri dönmemeye yemin etmiş parçalar olacaktı.

Odana geçmiştin. Kuru ekmek parçaları ile geçiriyordun. Sena gittiğinden beri böyleydi. Açtın ama olsundu.

Sonra aklına esti bir taksi çevirip Seul'de onu görmeye gitmek. Hızla giyindin. Seul'de ki evinize, yurda gidecektin. Bir gece saatinde.

Kısa süre sonra hazırlandın ve o özlediğin sevgilinin evine geldin. Bir zamanlar sizin kaldığınız o daire... O yurt... Herkes uyuyordu. Sende onun uyuduğunu düşünerek sizi dairenin bulunduğu kata çıktın. Kapı aralıktı.

Kaşların çatıldı. İçeri girdin. Acaba eve hırsız girmiş olabilir miydi?

Yavaşça süzüldün kapıdan. İşte sizin odanız. Karşındaydı. Gülümsedin. Gözünden de yaşlar eksik olmuyordu. Yavaş adımlarla ilerledin. Sonra kapının kapalı olduğunu gördün. Yavaşça açtın.

Ve... İçerideki lanet şey seni yıktı. Yaktı. Jungkook, yine yatakta bir kız ileydi. Lanet olası o video ile aynıydı bu!

Ama ayakların ilerleyemiyordu. Sana ihanet edip hareket etmedi.

"Jungkook!"diye bağırdı kız. Sen ise deli gibi ağlıyordun. Öyle sesli ağlıyordun ki, sesin kısılacaktı. Ama normalde o kadar sessiz ağlıyordun ki seni duymuyorlardı bile...

Sizin 1 yıl boyunca uyuduğunuz o yatakta Jungkook başkasıylaydı.

"Mi Cha!"dedi Jungkook.

"Jungkook!"diye bağırdın. İşte o an sana baktı.

Kafanı hızla kaldırdın yastığından.

"Jungkook!"diye bağırdın.

"Sakin ol."dedi Sena.

Sena? O nasıl buradaydı? Senin merdivenlerden düştüğünü görünce geri döndü. Ve şimdi çok pişman. Seni asla bırakmayacağına yemin etti.

"Ama sen.."dedin terler içinde.

"Ben gitmedim. Gidemedim."dedi ve sana sarıldı.

"İyi ki kardeşiz."dediniz aynı anda.

O gülümsedi. Ama sende mimik oynamamıştı.

"Onu mu gördün?"dediğinde kafanı salladın.

"Tamam geçti bitti. Bir kabustu."dedi seni sakinleştirmeye çalışırken.

Elin alnına gitti. Bir bant vardı. Alnın yaralanmıştı. Aynı zamanda kolun da morarmıştı. Ama acımıyordu. Çünkü onun kadar acıtmıyordu.

"Tae'yi çağırdım."dedi Sena.

Gözlerin büyüdü. "Ne? Ne yaptın sen? Benim yerimi öğrenecek! Sonra Jungkook'a söyleyecek!"dedin hızla.

"Sakin ol. Taehyung yapmaz öyle bir şey. Korkma."dedi.

"Nasıl ya? Arkadaşlar sonuçta. Herşey olur. Sena istemiyorum."dedin keskince.

"Ben kocamı özledim. Biz onunla bu yaz evlenmeyi planlıyoruz ve ben onunla 1 yıldır görüşemiyorum."dediğinde kafanı önüne eğdin.

Kocamı özledim. Evlenmeyi planlıyoruz.