"Tek başına isen, yanında bir adet Jungkook, ya da kalbinde bir adet Jungkook olduğunu unutma!"
Yolun ortasında tek başına kalmıştın. Ayrıca karanlık ve soğuktu.
Jungkook ise çoktan uzaklaşmıştı. Telefonunu çıkardın. Hızla numarasını tuşladın. Ezberlemiştin artık onun numarasını.
"Efendim güzelim?"dedi. Sesi epey keyifli geliyordu.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen? Bir başıma beni bıraktın ortalarda!"dedin. Korkuyordun aslında, aynı zamanda onu da özlemiştin.
"Beni affettin mi?"dedi.
"Hayır! O sözlerin kalbimi çok kırdı. Benim gönlümü alman gerekirken sen tam aksini yapıp beni iyice yalnızlaştırdın."dedin.
"He ben seni anladım. Sen ilgi istiyordun. Memnuniyetle."dedi ve kapattı.
Deli oğlan.
Yolun ortasında öylece duruyordun. Ve sonrasında karnına saplanan ağrı ile gözlerini yumdun. Bu acıyı tanıyordun. Hayır burada olamaz değil mi? Ayrıca Jungkook da bilmiyor... Regl olmuş olabilirdin.
"Lanet olsun!"diye bağırdın. Arkandan beline dolanan eller ile irkildin. "Bana mı dedin?"diye fısıldadı arkanda ki kişi. Nefesi ensene çarpıyordu.
"Jungkook?"dedin.
"Benim. Korkma."dedi. Sırtını kendine bastırdı. "Yolun ortasında ne yapıyorsun?"dedin kollarından kurtulmaya çalışarak.
"Sarılıyorum."dedi.
"Şaka yapıyorsun değil mi? Bende depar atıyorsun sandım."dedin alaya alarak.
"Karnın mı ağırıyor senin?"dedi.
"Hayır. Nereden çıkarıyorsun?"dedin kızarırken.
"Ne bileyim iki büklümdün de."dedi.
"Tamam neyse ne işte. Sonuç olarak iyiyim."dediğinde kendini hatırlatırmış gibi bir sancı daha girdi.
"Seni özledim."dedi.
"Seni lanet şey! Bende... Bende özledim!"dedin.
"Bunu biliyorum."dedi.
"O zaman eve gidelim ha? Uykum var çünkü. Sen olmayınca olmuyor."dedi.
"Gidelim."dedin ve arabaya doğru yürüdünüz. Araba ilerideydi. Gitmemişti. Sadece uzaklaşmıştı.
Arabanın kapısını açtı ve içeri girdi. Sende aynısını yapıp arabaya bindin. Sessiz bir yolculuk geçiyordu. Ama bu senin için geçerli değildi. Karnında volkanlar patlıyordu.
Aynı zamanda uykun da gelmişti. Esnedin.
"Senin uykun var değil mi? Uyumalısın."dedi sana ara ara bakarak.
"Yok hayır. Uykum yok."dedin ona bakarak.
"Yeme beni güzelim. Koltuğu geri yatır. Daha rahat olur."dedi.
"Sevgilim yok gerçekten. İyiyim ben böyle."dediğinde arabayı durdurdu ve kendisi eğilip koltuğu geri yatırdı.
"Ben uyandırırım seni uyu sen. Biraz daha yolumuz var çünkü. Ayrıca gece yarısına geldik neredeyse. Uyu."dedi.
"Tamam."dedin ona bakıp gülümseyerek. Geri yaslandın ve gözlerini kapattın.
☮️
"Meleğim? Hadi uyan güzelim. Geldik."diye seslendi Jungkook.
"Hayır. Biraz daha. Uykum var benim."dedin gözlerini açmayıp uykulu bir sesle.
"Bak sen. Uykum yok diyen kız çocuğu mu diyor bunu?"dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐉𝐔𝐍𝐆𝐊𝐎𝐎𝐊 İ𝐋𝐄 𝐇𝐀𝐘𝐀𝐋 𝐄𝐓 𝟐
Fanfiction❕ Bu kitap, @katusu profilinde yer alan, Jungkook İle Hayal Et 1 adlı kitabın devamıdır. Jungkook İle Hayal Et 2'den sonra, Jungkook İle Hayal Et 3'de mevcuttur.)❕ Bir rüzgar esti, artık boş kalan sokakların arasında. Göz yaşlarının yağmur olduğu bu...