SON SAATLER

Görev-8:"Çip"

Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin ♥

○○○

Açelya Balım Ertekin

"Ona bunu yapmaya hakkın yok, sen zavallının tekisin. O iyi biri ve sen onu hak etmiyorsun. Onun duygularıyla oynayacak kadar acizsin. Elbet her şey ortaya çıkacak ve o seni asla affetmeyecek çünkü sen çok kötü birisin!"

Kan ter içinde, çığlık çığlığa uyanıp yataktan kalktım. Son günlerde sürekli kabus görüyordum. Kabusun etkisinden çıkmam kolay olmadı. Rüzgar kapımı çalınca içeri girmesini söyledim.

"İyi misin?" Diye sordu kuşkuyla. Yeni uyanmış olduğu her halinden belliydi. Başımı olumsuz anlamda salladım.

"Hiç iyi değilim." Konuşunca kendimi sıkmayı bırakmış ve gözyaşlarımı serbest bırakmıştım. Rüzgar yanıma geldiğinde yatakta iyice doğrulup dizlerimi kendime çektim. Hiçbir şey demeden yanıma geldi ve yatağa oturdu. Beni kendine çevirip başımı göğsüne yaslamamı sağladı. Beni sıkıca sarıp öylece bekledi. İşte bu güven vericiydi. Birkaç dakika öylece kaldıktan sonra sakinleşip doğruldum. Rüzgarla yüzlerimiz arasında birkaç santim kalacak şekilde durup gözlerine baktım.

"Ben çok kötü biriyim, değil mi?" Kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Değilsin."

"Kötüyüm işte. Tanımıyorsun ki sen beni, tanısan kötüsün derdin." Gözlerime bakarken kaşlarını çattı.

"Bunları sonra konuşuruz. Uyu şimdi, geç oldu."

"Bu gece yanımda kalsan olur mu? Yani... ya da boşver." Rüzgar hiçbir şey söylemeden yatağıma yattı. Beni de çekip deminki gibi göğsüne yatırdı.

Aradan yaklaşık bir saat geçmişti. Rüzgar'ın tişörtü gözyaşlarımla sırılsıklam olmuştu fakat gözüme gram uyku girmemişti. Rüzgar'ın elini belimden çekip hafifçe doğruldum ve uyuyan Rüzgar'ın yanağına öpücük kondurdum.

"Özür dilerim..."uyurken o kadar masum görünüyordu ki... birkaç dakika boyunca yüzüne bakıp onun bu hallerini izledikten sonra başımı yastığa bıraktım ve uyumaya çalıştım.

Sabaha kadar uyuyamamıştım. Rüzgar bir ara kalkmıştı ve o kalktığında uyuyor numarası yapıp ne yapacağını beklemiştim. Üzerimi güzelce örtüp yüzüme düşen saçları çektikten sonra sessizce odadan çıkmıştı. Anlaşılan amacı beni uyutup odasına gitmekti fakat kendi uyuyakalınca bu iş biraz geçe kalmıştı.

Üzerimi değiştirip kahvaltı yaptıktan sonra Rüzgar'ın yanına gittim. Tabi bu sefer tedbirli olup kapıyı çalarak içeri girmiştim.

"Sabah kalktığımda yanımda yoktun. Ne zaman gittin?" Diye sordum onu denemek için.

"Ben giderken sen uyanıktın. Ne zaman gittiğimi gördüğünü biliyorum." Utanç ve şaşkınlıkla yüzüne baktım.

"Madem uyanık olduğumu biliyordun neden gittin?" Diye sordum.

"Bilmiyordum aslında, şüphelenmiştim. Seni denedim, haklıymışım." Sinirle yüzüne baktım.

"Ya sen..."Dedikten sonra ne diyeceğimi bilemeyip sustum. Fazla zekiydi.

"Neden bana numara yaptın?"

"Yani..." Dedikten sonra duraksadım. "Alışkanlık." Diyerek geçiştirmeye çalıştım.

"Neden ben kötü biriyim dedin?"

"Boşver, kabusun etkisiyle saçmaladım işte." Bana biraz daha yaklaşıp gözlerimin içine kuşkuyla baktı.