Deel een: Amber en haar tweeling broer worden naar een internaat in Amerika gestuurd, Amber vind het niet erg, ze is haar ouders liever kwijt dan rijk, maar drama blijft haar en iedereen met wie ze te maken heeft achtervolgen.
En dan gaat er iemand...
{Amber} Ik kijk hem onderzoekend aan. 'Justin? Gaat alles wel goed?' Justin kijkt op. 'Ja.' Zei hij. Maar ik geloof hem niet. Hij lijkt een soort zenuwachtig of zo. 'Herinner je, je al iets?' 'Nee.' Lieg ik. Natuurlijk herinner ik alles. Hoe kan ik het vergeten? 'Oké.' Justin fronst, alsof hij me niet gelooft. 'Amber... ik heb met de dokter gepraat.' Ik frons. 'Oké?' 'Je hebt een gebroken rib.' Ik knik. 'Weet ik.' 'Je mag niet trainen.' Ik schrik. 'Voor welke sporten?' 'Voor allemaal Amber.' Zegt Justin. Hij krimpt ineen alsof hij verwacht dat ik tegen hem uitval. 'Niet boos worden!' 'Waarom zou ik?' Vraag ik sarcastisch. 'Ik kan alleen een hele tijd het enige leuke in mijn leven niet doen.' Ik draai me boos van hem weg. 'Amber alsjeblieft.' Ik draai met m'n ogen. 'Wanneer kan ik hier weg?' 'Morgen gaan we naar de kostschool.' Zegt Justin en hij pakt mijn hand. 'Pap en mam zijn naar Istanbul voor hun werk. We zijn veilig.' Ik voel een last van mijn schouders vallen. 'Ik ga niet meer terug naar huis Justin. Nooit meer. Ze hebben me afschuwelijke dingen aangedaan.' Fluister ik. 'Ik weet het Amber.' Justin gaat op mijn bed zitten en knuffelt me. Het doet pijn, maar het boeit me niks. Ik ben blij dat Justin er is. 'Lieverd, je zou even moeten rusten.' Zegt Katja. Katja is de verpleegkundige van mijn afdeling. 'Leuk dat je er weer bent Justin.' 'Hoi Katja.' Justin laat me los en geeft me een kus op mijn voorhoofd. 'Ik zie je morgen Amber. Slaap lekker zo.' 'Slaap lekker Justin. Ik hou van je.' Ik laat me in m'n kussen zakken. 'Ik hou ook van jou.' Justin draait zich om en loopt weg. Katja gaat zitten. 'Als ik niet wist dat jij en Justin een tweeling waren zou ik denken dat jullie een stelletje zijn.' Glimlacht ze. Ik lach. 'We zijn close ja.' 'Heb je nog andere broers of zussen?' Vraagt Katje terwijl ze een pijnstiller verkruimeld in een glas water. 'Ik heb een broer genaamd Cameron. Hij is nu 18. Hij woont in Amerika en ik heb hem al heel lang niet gezien. Hij ging uit huis toen hij 15 was.' 'Wow. Weet je misschien waarom?' Katja geeft me het glas aan. Ik schud mijn hoofd. 'Nope.' Ik slik het bittere drankje door. 'Wil je ook een slaappil?' Vraagt Katja. Ik schud nee. 'Nee dankjewel.' 'Goed. Slaap lekker dan liefje.' Katja knipoogt naar me. Ik mag Katja graag. Ze voelt meer als een moeder dan mijn eigen moeder. 'Slaap lekker Katja.' Ik draai me op mijn zij wat een beetje pijn doet, en doe dan mijn ogen dicht. Mijn ouders... ze zijn verschrikkelijk. Maar Justin is zo lief, en Cameron... Cameron was lief. Ik heb geen idee hoe het nu met hem gaat. Ik heb geen idee waar in Amerika hij nu woont. Ik voel dat mijn hart een sprongetje maakt. Misschien zit hij wel op de kostschool in Amerika! Doe niet zo dom Amber, Cameron is veel ouder dan jij. Ik zucht. Ik knijp mijn ogen steviger dicht.
'Wakey, wakey. Hoe gaat het Amber?' Ik zucht diep. 'Justin... ik ben moe.' 'I know. Maar je moet echt opstaan.' Ik zucht weer diep. 'Oké, oké.' Ik kom overeind. 'Heb je schone kleren bij?' 'Ik heb ál je kleren in die koffer gedaan Amber. Kies zelf maar wat. Moet ik helpen?' Ik glimlach. 'Nee dankjewel.' 'Oké, dan sta ik buiten goed?' Ik knik en sta voorzichtig op. Het doet eigenlijk niet heel erg veel pijn. Ik doe eerst m'n haar en make-up. Ik loop daarna naar de koffer en kies dit outfit:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Ben je klaar?' Roept Justin. 'Ja!' Ik loop naar buiten. 'Is dit oké?' 'Ja tuurlijk!' Ik pak Justins hand. 'Let's go. Ik kan niet wachten tot ik hier weg ben.'
Hey!!🏄😃 Oké, weet dat ik het heel moeilijk vind om dit te schrijven wat ik ben deze stijl echt niet gewend Haha. Het is wel heel leuk om te doen!
