Together Strong

9

{Amber}
'Amber! We gaan!' Gilt Isa.
'Ik kom!'
Ik scan mijn lichaam via de spiegel. Mijn outfit is simpel, maar leuk. (Zie media)
'Wauwww. We zien er fantastisch uit meiden!' Juicht Isa.
'Iets té leuk als het mij vraagt.' Zegt Mira. 'Maar we zijn half 1 thuis hé?'
Isa draait met haar ogen. 'Jahaa mam.'
Romy lacht en steekt haar arm door die van Naomi en Mira. 'We gaan plezier maken meiden. Laat het los Mir.' Zegt ze vrolijk.
Naomi lacht en loopt mee. Mira laat zich mee trekken door Naomi en Romy.
'Kom mee Isa. Ik heb fantastisch nieuws! Ik kom hier slapen!' Roept Merli enthousiast. Ze rent op haar hakken naar Isa toe. Isa omhelst haar vriendin. 'Oh wauw Merli! Im so excited!' Samen lopen ze naar buiten.
'Dus dat is geregeld?' Vraag ik aan Milou en Evi.
Evi lacht. 'Ja. Iedereen vind het goed. Ik heb ook nog met Mira en Romy gepraat, en ik heb ze overgehaald.'
Ik lach. 'Thanks Evi.'
'Nou. Laten we gaan en lekker dronken worden!' Zegt Milou. 'Ik heb zin om los te gaan vanavond!' Ze danst met goede moves de kamer uit.
'Niet té los he!' Roept Evi haar na.
'Je begint als Mira te klinken Evi.' Zeg ik lachend. 'Kom op.' 
Lachend volgen we de meiden. Ik trek de deur achter me dicht.

{Jason}
'Dus je weet het?' Vraagt Cameron zacht.
'Ja. Maar ik vind dat Justin zich aanstelt.' Zeg ik stellig. 'Kom. We gaan naar de club. Lekker losgaan en alles vergeten!'
Cameron fronst. 'Ik weet niet of ik daar zin in heb.'
Ik sla hem op zijn schouders. 'Kom op! Laat Justin niet alles verpesten joh!'
'Jij kent hem en Amber niet zo als ik hen ken Jason. We waren echt beste vrienden. Natuurlijk waren hij en Amber super close, maar de jongenspraat had hij met mij. En Amber, Justin en ik hadden een drieling kunnen zijn zo lief waren we voor elkaar.'
Ik pak Camerons schouder. 'Alsjeblieft, ik vraag Shawn!'
'Oké, oké.' zucht Cameron.
Ik grijns.

{Justin}
Ik hoor hun stemmen aan de andere kant van de deur. Die Jason en Cameron zijn echt gek! Zij weten niet hoe erg ik het vond om van mijn ouders te horen dat Cameron weg was. Ik was eerst alleen maar boos dat Cameron geen gedag had gezegd. Amber was juist verdrietig en doodongerust, nu ik er zo over nadenk zou dat misschien te maken kunnen hebben dat ze dacht dat hij vermoord was door onze ouders.
Maar goed, ik was echt woedend op hem. Ik dacht dat hij hooguit een week weg zou blijven, maar na twee weken was hij niet terug. Ik zat s'avonds uren bij mijn raam, op mijn bed naar buiten te staren in de hoop dat Cameron terug zou komen. Amber zat dan naast me. In die uren dachten we na over Cameron en praatten we niet. Rond twaalven sloop Amber dan naar huis om de tuin in de gaten te houden via haar bed, omdat Cameron vaak via het schuurtje in de achtertuin naar binnen en buiten sloop. Ik bleef zitten. Ik bleef zitten tot ik in slaap viel. S'ochtends maakte ik eerst een rondje door het huis om te zien of hij terug was, en na school ging ik voor ik startte met mijn huiswerk weer kijken of ik Cameron kon vinden, maar zijn kamer was altijd leeg.
Amber belde hem iedere ochtend, maar hij nam nooit op. Ze belde hem opnieuw in de avond. Maar hij belde ook nooit terug.
Ik appte hem iedere dag, maar hij opende mijn berichtjes nooit.
Dat ging zo maanden door. Tot op onze verjaardag. Ik dacht dat hij minstens een kaart zou sturen, of een berichtje. Maar er gebeurde helemaal niks. Amber was heel verdrietig en gekwetst. Ik ook. Maar ik brak toen ik Amber die avond zag huilen.
Amber en ik zaten nog zeker twee maanden iedere avond te wachten. Tot zijn verjaardag. Geen teken van leven. Daarna zijn Amber en ik nog meer naar elkaar toegegroeid. Verdrietig en verward door Camerons verdwijning. Maar nadat ik Cameron twee jaar niet had gezien besloot ik dat ik het hem niet zou vergeven. Hij had mij en Amber in de steek gelaten.

{Amber}
'Wodka-cola voor ons allemaal!' Zegt Isa terwijl ze naar de barman knipoogt. De barman grijnst en loopt weg.
'Hij is echt handsome.' Zegt Isa en ze lacht flirterig naar ons. 'En hij vind mij ook sexy.'
Merli glimlacht. 'Pak hem Tijger.' Zegt ze trots.
'Miauw.' Zegt Isa en ze draait zich met wiegende heupen om naar de barman.
Mira draait met haar ogen. 'Je gaat toch niet met een vreemde naar bed he?'
'Waarom?' Vraagt Isa zonder Mira aan te kijken.
'Straks raak je zwanger of zo.' Zegt Mira. 'Dan vind hij je opeens helemaal niet sexy meer.'
Dit keer draait Isa met haar ogen. 'Ik ben echt wel voorzichtiger dan dat mama.'
Mira kijkt chagrijnig naar Isa's rug. 'Dan bekijk je het maar. Niet bij mij komen janken als je straks opeens een kindje verwacht of een Soa hebt.'
'Kom op Mira, Isa weet heus wel wat ze doet.' Zegt Merli. 'Laat haar nou maar gewoon. Ik ga ook een jongens scoren. Zie jullie later.'
Mira kijkt haar vol afschuw na. 'Nu kan ik wel een drankje gebruiken.'
Romy lacht enthousiast. 'Daar zijn onze wodka-cola's!'
Ik loop naar de bar en sla het drankje in een keer achterover. Ik vind drank echt heel vies. Gadverdamme ik drink wel water.
'Een water alsjeblieft!' Zeg ik tegen de barman.
Die knikt.
'He! Niet mijn liefje afpakken he!' Zegt Isa tegen mij. Ik kan niet zien of ze het serieus meent of grappig probeert te zijn.
'Rustig maar.' Zeg ik geïrriteerd. 'He is all yours.'
Isa glimlacht en loopt naar de opening van de bar. Terwijl Isa de barman in een zoen forceert, flirt Merli met een jongen van rond de twintig. Ik moet toegeven dat hij best wel knap is.
'Eigenlijk is dit best wel lekker.' Zegt Mira verbaasd. 'Denk je dat Merli deze cola nog wil?' Ze wijst op het volle glas wat op de toonbank staat.
Milou schudt haar hoofd. 'Die heeft het zo te zien heel druk.'
Tot mijn verbazing pakt Mira het drankje en slaat ze het achterover. Ze pakt nog een drankje en drinkt het op.
Ik zie dat Isa de barman mee naar buiten begeleid en dat een meisje de bardienst overneemt. 'Had u iets bestelt?' Vraagt ze aan mij.
'Nog twee wodka's zonder ijs!' Roept Mira voor ik iets kan zeggen. De barvrouw pakt twee wodka's die ze aan ons geeft. Daarna helpt ze iemand anders.
'Mira, misschien moet je even rustig doen.' Zegt Evi bezorgd.
Maar Mira schud haar hoofd. Ze slaat het laatste glas achterover en trekt Romy en Naomi mee de dansvloer op. Naomi gaat vrijwel meteen op in de muziek. Romy blijft bezorgd bij Mira hangen die dansend meezingt met het liedje. Aan haar hangende oogleden kan ik zien dat ze dronken is.
'Dus. Wat gaan wij doen?' Vraag ik.
Milou glimlacht. 'Ik ga ook dansen.' Ze huppelt als een klein kind de dansvloer op en wurmt zich tussen de zwetende, bewegende lijven naar Naomi toe.
Ik went me tot Evi. 'Dus? Wat gaan wij doen?'
Evi kijkt me moeilijk aan. Ik merk nu op dat ze lijkbleek is. 'Ik voel me niet zo goed.'
'Wat is er?' Vraag ik geschrokken.
'Ik ben duizelig en misselijk.' Zegt Evi zachtjes. 'En ik heb hoofdpijn.'
Ik pak haar arm bezorgd vast. 'Zomaar ineens?'
Evi knikt.
'Zullen we anders even naar buiten gaan? Het is hier ook zo warm.'
Evi knikt weer.
Ik ondersteun Evi terwijl we naar buiten lopen. De muziek sterft weg naar de achtergrond. 'Moet ik iets van water voor je halen?'
Evi schudt nee.
'Wil je naar huis?'
Weer schudt Evi nee.
'Wil je gewoon hier even zitten?'
Evi knikt.
'Wil je dat ik bij je blijf?'
Evi schudt nee.
'Oh.' Ik haal diep adem. 'Moet ik iemand anders halen?'
'Het ligt niet aan jou Amber. Ik wil gewoon even alleen zijn.' Zegt Evi zachtjes.
'Oh.' Zeg ik weer. Het voelt niet goed om Evi hier alleen te laten.
'Ik red me wel. Geef me gewoon eventjes.' Zegt Evi. 'Ik kom zo wel weer.'
Ik zucht en geef toe. 'Oké dan. Maar als je naar huis wil of wil dat ik kom moet je me meteen bellen.' Dring ik aan.
'Ja.' Zegt Evi braaf.
'Oké.' Aarzelend zet ik een paar stappen naar achteren. 'Doen he!'
Evi knikt.
Ik draai me om en loop de overvolle nachtclub weer in.

Thanks voor het lezen!
1440 woorden ;)