Together Strong

41

(Lara)
De lucht is koud, maar het is December, ik had het kunnen verwachten. Had ik maar een winterjas aangetrokken, maar dat zou veel te veel zijn opgevallen, daarom heb ik nu een dun vest aan. Mama mag niet weten dat ik naar buiten ben gegaan, dat zou haar hart breken en al het vertrouwen wat ze nu nog in me heeft beschamen.
Maar ik moet naar Rachel toe. Van Sheila had ik dit allemaal wel verwacht en Brittany heeft duidelijk gemaakt dat ze het met Sheila eens is, maar Rachel had ik hoger ingeschat. Rachel moet me helpen. Rachel moet de waarheid zeggen en meneer Mc Fadden moet me weer toelaten op Opportunity High.
De motregen verandert in sneeuw. De sneeuw blijft in mijn haar kleven en mijn neus kleurt rood van de kou. Onderweg naar Rachels huis kom ik langs het huis van Brittany. Ik stop even met lopen en ik kijk naar Brittany's huis. Het huis is donker.
Ik loop verder totdat ik twee blokken verder voor Rachels huis sta. Het is al avond, het is laat, dus ik ben niet verbaasd dat de lichten al uit zijn. Ik moet uitkijken voor Rachels ouders, die worden vast heel boos als ze me hier zien staan. Misschien bellen ze mijn moeder wel. Ik twijfel even wat ik moet doen, maar dan besluit ik een kiezelsteentje te pakken en die tegen Rachels raam aan te gooien. Hopelijk komt Rachel dan kijken en kan ik haar aanspreken. Ik denk even na. Ik denk dat het raam linksboven van Rachel is. Haar roze knuffelbeest staat daar op de vensterbank.
Ik haal uit en raak het raam in een keer. Even ben ik bang dat Sue of Noel, Rachels broer en zus, daar misschien slaapt, maar er is geen enkele beweging.
Ik spits mijn oren om gerommel in en om het huis te horen, maar er gebeurd niks.
Ik pak een nieuw kiezelsteentje. Ik haal uit en het steentje ketst tegen het raam. Luider dan de vorige. Er gebeurd nog steeds niets. Ik probeer het nog een aantal keren, maar ik krijg geen enkele reactie.
Ik kijk op mijn horloge. Het is half een in de nacht, normaal is Rachel nog wel wakker om Riverdale of Stranger Things te kijken.
'Rachel?' Roepen ik zachtjes. 'Rachel ben je daar?'
Het blijft stil.
Ik slik, ik had nooit moeten komen. Zelfs als Rachel wakker was geworden, dan had ze vast niet met me gepraat. Ik riskeer eeuwige wantrouw van mijn moeder in een poging om mijn vriendschappen te behouden, ook al waren ze vanaf het begin al nep. Wat ben ik allemaal aan het doen. Ik kijk nog een keer omhoog. Verbeeld ik me het, of beweegt het gordijn in Rachels kamer? Ik knijp mijn ogen samen, maar er is geen enkele beweging meer, alsof ik me alles heb verbeeld. Wat waarschijnlijk ook zo is.
Ik draai me om en loop weer langs dezelfde weg naar huis. Bij het huis van Brittany blijf ik staan. Het is er nog steeds donker. Opeens zie ik een beweging in mijn ooghoek. Ik draai me meteen om en ik staar zoekend naar de bosjes.
'Hallo, is daar iemand?'
Het is stil.
Een rilling gaat over mijn rug. Ik draai me om, bijna meteen hoor ik weer geritsel achter me. Ik draai me weer om en staar met grote ogen naar het donker. 'Hallo?'
Het blijft oorverdovend stil.
Met een vervelend gevoel draai ik me naar Brittany's huis. Ik schrik als ik de deur open zie gaan. Ik stap naar achteren en verstop me in de bosjes waar het geluid net vandaan kwam. Tot mijn verbazing komt Brittany het huis uit geslopen, samen met... Sheila. Dan is Rachel er misschien ook wel, daarom werd ze niet wakker!
Brittany heeft donkere kleren aan, donkerbruin glitter topje en een zwarte broek. Haar haren zijn ingevlochten. Sheila heeft een zwart cocktail jurkje aan en een knot in. Gaan ze naar een feestje? Moet ik ze volgen? Wil ik ze volgen?
Zodra ik zie dat Sheila bij Brittany achterop een fiets gaat zitten, heb ik mijn beslissing genomen.

(Maud)
Ik kom kreunend overeind. Ik kijk op mijn wekker. Half acht. Ik schiet overeind. Hoe kan ik zo laat zijn? Ben ik door mijn wekker heen geslapen? Waarom heeft mama me niet wakker gemaakt!
Omdat je niet naar school hoeft. Je bent geschorst weet je nog?
Oh ja. Ik zucht diep. Aan de ene kant heb ik geen zin om in de pauzes alleen met Tess te zitten, maar nu kan ik het ook niet goed maken met Scarlett en zo lang ik nog ruzie heb met Scarlett heb ik nog ruzie met Nova en Willow.
Ik rek me uit en ik stap uit bed. Zodra ik mijn haren heb gedaan kleed ik mezelf aan en loop ik naar beneden. 'Hallo?' Ik verwacht Lara te zien, maar die mag haar kamer natuurlijk niet uit. Ik pak een broodje en een plak kaas en terwijl ik die opeet zet ik thee. Ik merk een briefje op.