Together Strong

3

'Passagiers voor vlucht 3101B kunnen vanaf gate 46 boarden. Ik herhaal passagiers voor vlucht 3101B kunnen vanaf nu vanaf gate 46 boarden.'  
Justin kijkt me aan. 'Amber? Wat is er?'
'I-ik heb Roos helemaal niet meer gesproken.' Fluister ik. 'En Charlotte, Jett en Veerle en Anna en Madelief! En Soukaina! Oh Justin ik ben een verschrikkelijke vriendin!'
Justin pakt mijn hand. 'Oh het komt huis wel goed, bel ze anders even.'
Ik sta op en loop naar de toiletten. Snel tik ik Roos' nummer in.
'Met Rosalie?'
'Hoi Roos met Amber.' Ik haal diep adem. 'Hoe gaat het?'
'Amber! Waar ben je? Je hebt een Frans SO gemist!'
'Ik lag in het ziekenhuis.' Zeg ik zacht. 'Maar alles gaat nu oké met me.'
'Je lag in het ziekenhuis?! En jij belt me niet even?!'
'Ik weet het, sorry.' Ik zucht. 'Roos, ik ben nu op het vliegveld. Ik ga naar een kostschool.'
'Serieus? Grappig man.'
'Echt waar Rosalie. Ik maak geen grapje.'
Ik hoor Roos snikken. 'Wat is dat nou voor stoms?'
'Ik weet het ook niet Roos. Ik moet gaan. Ik bel je als we geland zijn. Ok?'
'Oké.' Roos zucht. 'Ik bel de anderen wel. Later.'
'Thanks. Dag.'
Ik loop terug naar Justin en zucht. 'Oké Just. Wat mij betreft kunnen we.'
Justin knikt en pakt mijn hand. 'Ik ben ook bang Amber.'
Ik knijp in zijn hand en knik. 'Let's go.'

{Justin}
Ik kijk naar mijn zusje. We vliegen nog geen uur en ze ligt al vredig te slapen. Ik veeg een plukje haar uit haar gezicht. Ik ga je beschermen. Ik kan me niet voorstellen dat onze ouders haar pijn doen. 'Dit gaat goed komen Amber.' Fluister ik.
'Huh?' Amber opent haar ogen. 'Wil je iets drinken?' Verzin ik snel. Ik wijs naar het karretje wat eraan komt.
Amber glimlacht naar me. 'Nee dank je.' Ze draait zich van me weg en valt volgens mij bijna direct weer in slaap.
'Hallo?' Een stewardess komt naast ons stilstaan. 'Wilt u iets drinken?'
'Een cola graag.'
De stewardess knikt en schenkt wat in. 'Met of zonder ijs?'
'Doe maar met.'
De stewardess mikt een ijsklontje in het bekertje en geeft hem aan mij. 'Wil u vriendin ook iets?'
'Mijn zus.' Ik glimlach. 'En nee dank u.'
De stewardess bloost. 'Sorry. Geniet ervan.' Ze duwt het karretje vooruit.
Ik concentreer me op mijn scherm en kijk wat voor films er zijn.

{Amber}
Ik por Justin. 'Hey we zijn er.'
Justin komt slaperig overeind. 'Wat?'
Ik lach. 'We zijn er slaapkop.'
'Oké.' Justin rekt zich uit. 'Ben je er klaar voor?'
Ik knik. 'Ik heb er eigenlijk wel zin in.' Zeg ik vrolijk.
Mijn enthousiasme werkt aanstekelijk want Justin begint ook te grinniken. 'Lekker vrolijk ben jij. Mogen we het vliegtuig al uit?'
'Bijna.'
Na een kwartier kunnen we eindelijk het vliegtuig uit. Als we onze koffers hebben gepakt worden we opgehaald door een taxi.
'Zijn jullie Justin en Amber?'
Justin en ik knikken. 'Wij moeten naar...'
'Ik weet waar jullie naar toe moeten.' Zegt de chauffeur. 'Stap in.'
Een beetje zenuwachtig stap ik in. Justin stapt ook in. Hij ziet mijn handen trillen en pakt ze vast. 'Het is oké Amb.'
Ik knik. Ik bijt losjes op mijn lip.
Na een halfuur rijden zijn we er.
'Goed. Jullie zijn er. Veel plezier en succes.' De chauffeur knipoogt via de achteruitkijkspiegel. 'Betalen doen jullie ouders.'
'Oké. Dankjewel.' Ik steek mijn hand op en stap uit. Terwijl Justin nog een praatje maakt met de chauffeur til ik de koffers uit de kofferbak.
'Zo, moet een dame dat wel alleen doen?' Een jongen van mijn leeftijd kijkt me grinnikend aan. 'Moet ik helpen?'
Ik draai met m'n ogen. 'No thanks, het lukt wel.'
'Wat is jouw naam?' Hij steekt zijn hand uit. 'Ik ben Dan.'
'Amber.' Zeg ik terwijl ik mijn hand in de zijne leg. 'Zit jij hier op school?'
'Ja. Kom jij hier op school?'
Ik knik.
'Helemaal alleen?' Dan kijkt verbaasd.
'Nee. Met mij.' Justin komt naast me staan en slaat een arm om mij heen. 'Toch liefje?'
Ik kijk Justin verbouwereerd aan.
'O. Nou. Zie ik je later Amber?'
'Ja natuurlijk.' Ik glimlach en kijk Justin dan boos aan. 'Wat was dat?'
'Een player.' Zegt Justin. 'Geloof me maar, je kan blij zijn.'
Ik draai met m'n ogen. 'Whatever. Laten we naar binnen gaan.'
Samen met Justin loop ik naar binnen. Bij de receptie kijkt de vrouw ons aan.
'Hallo. Hoe kan ik u helpen?'
'Wij zijn nieuw op deze school.' Zeg ik. 'Ik ben Amber Olivera en dit is mijn broer Justin Olivera.'
'Oké. Amber jij zal worden begeleid door je nieuwe kamergenoten. Ik bel er wel een naar beneden. Justin jij zal ook worden begeleid door jou kamergenoten. Jullie kunnen afscheid nemen.'
'Afscheid nemen?' Vraag ik verbaasd.
'Ja. Jullie zullen ieder eigen lessen volgen en behalve in de bibliotheken, buiten en eetzaal zijn jongens en meisjes gescheiden.' Zegt de vrouw. 'Neem jullie tijd.'
Ik draai me naar Justin. 'Dit is echt stom.' Ik voel de tranen in mijn ogen prikken.
Justin knikt. Hij maakt een soort snik geluidje.
Ik vouw mijn armen om zijn nek en geef hem een kus op zijn wang. 'We zien elkaar wel weer. Als we elkaar zien gaan we met elkaar praten. Friends or no friends.'
'Natuurlijk. Succes Amber.' Hij knuffelt terug. 'Take it easy tiger.'
Ik lach. 'I love you.'
'I love you to.'
'Isa en South komen eraan.' Zegt de vrouw. 'Amber was het toch?'
'Ja.' Zeg ik zacht.
'Isa wacht op je in het café aan het eind van de gang.'
Ik knik en knuffel Justin nog een keer. 'Zie je later.'
'Good luck.' Justin drukt nog een kus op mijn voorhoofd. Ik zucht diep en draai me om. Met mijn grote koffer loop ik naar het café. Het ziet er gezellig uit. Ik draai me nog een keer om en zwaai naar Justin. Hij zwaait terug. Dan loop ik het café in.
'Hallo! Ik ben Isa!' Een meisje van mijn leeftijd komt op me af. 'Jij bent Amber toch?'
Ik knik. 'Hoi.' Zeg ik twijfelachtig.
'Hoi, hoi. Ik ben Isa ik kom uit Minnesota en ik ben hier omdat mijn ouders het super druk hebben en ik heb twee zussen, Merel en Violet. Die wonen alle twee op zichzelf in Minnesota. Mijn hobby's zijn dansen, zingen en acteren en ik ben 16. Nu jij.'
Ik moet lachen door haar energieke introductie. 'Oké, ik ben Amber ik ben ook 16 en ik kom uit Nederland. Amsterdam om precies te zijn. Ik ben hier ook omdat mijn ouders het druk hebben en omdat ze me niet zo mogen. Ik heb een broer Cameron maar ik heb geen idee waar die is en een tweelingbroer Justin die super veel voor me betekent en die hier ook op school is gekomen vandaag.'
'Maar dan in de jongensvleugel I guess?' Onderbreekt Isa me.
Ik knik. 'Mijn hobby's zijn hockey, vechtsporten, voetbal en dansen.'
Isa glimlacht. 'Cool. En Amsterdam? Dat is echt ver!'
Ik lach. 'I know.'
'Oké, nou ik zal de regels dan maar even vertellen.' Isa draait met haar ogen alsof ze het zelf ook onzin vind. 'Niet na achten naar buiten, twee dagen in de week mag je naar de stad. Alleen op Zaterdag en Dinsdag. Wij meiden mogen niet in de jongensvleugel komen maar als jongens je uitnodigen kan het vaak na effe zeuren wel. Ontbijt is half 7 behalve in het weekend dan moet je zelf koken. Lunch moet je altijd zelf kopen in de cafés. Avond eten is altijd om 6 uur.'
Ik knik.
'Goed. We gaan naar onze kamer. Er slapen nog twee meiden op onze kamer. Mira en Romy. Ze zijn super lief.' Isa staat op en trekt me mee. 'Oh voor als je het nog niet is opgevallen, ik ben best wel een beetje druk. Ik heb ADHD.'
Ik lach weer. 'Dat was me al opgevallen ja.'
'Ah het ijskonijntje is ontdooit.'  Zegt Isa. 'Mooi zo. Let's go. Jij wil vast wel even omkleden niet waar?'
Ik knik. 'Yep.'