Together Strong

14

{Amber}
'Oké meiden. Dit is het team. Dit zijn alle meiden die mee wilden doen dit jaar, en ik zie twee nieuwe en voor de rest hetzelfde team als vorig jaar. Klopt dat?'
De meeste meiden knikken.
'Wie Amber Olivera?'
Ik steek mijn hand op.
'Waar kom je vandaan?'
'Nederland. Het hockey land.' Zeg ik en ik glimlach.
'Speelde je daar ook?'
Ik knik. 'Ik heb een jaar in de pre-selectie en twee jaar in de selectie van mijn club gespeeld.' Zeg ik en ik probeer de starende blikken te negeren.
'Ze is goed.' Zegt Vicky. 'Ik heb haar gezien, en ze is een technisch talent.'
Ik bloos.
'Goed. Dat klinkt alsof je mee kan komen in dit team. Wie is Milou Dawn?'
Milou steekt haar hand op.
'Milou is ook heel goed. Ze heeft privé keepers training gehad.' Zeg ik.
Milou lacht naar me.
'Oké, we hadden een nieuwe keep nodig, dus dat is prima.' Zegt de coach. 'Heeft iemand vragen aan Amber of Milou?'
Het blijft stil.
'We doen voor Milou en Amber even een namen-rondje.' Zegt de coach. 'Ik heet Lewis dus noem me vooral zo.'
'Ik ben Harper.' Zegt het meisje naast hem. 'Ik ben de aanvoerder en middenvelder.'
'Ik ben Aria. Middenvelder.' 
'Ik ben Vicky. Aanvaller.'
'Ik ben Alexis. Aanvaller.'
'Ik ben Sydney. Laatste vrouw.'
'Ik ben Courtney. Verdediger.'
'Ik ben Valerie. Aanvaller.'
'Ik ben Mackenzie. Aanvaller.'
'Ik ben Rebecca. Middenvelder.'
'Ik ben Brooke. Middenvelder.'
'Ik ben dus Milou. Keeper.'
'Ik ben Amber. Verdediger.'
'Ik ben Kelsey. Verdediger.'
'Ik ben Paige. Middenvelder/verdediger en aanvaller.'
'Een alleskunner.' Lacht Milou.
Paige bloost. 'Een beetje wel ja.'
'En dit zijn alle meiden van deze school behalve Mira, Romy, Evi, Naomi, Isa en Merli?' Vraag ik. 'Er zijn geen andere meiden die niet van hockey houden?'
Harper kijkt me spottend aan. 'Alle andere meiden zitten op een meiden-internaat. Daar hebben ze wel 4 hockeyteams. Dat wij hier zijn is een foutje. Ooit was dit een jongens-internaat, waar per ongeluk een paar meiden op terecht kwamen omdat dat minder duur is.'
Ik kijk naar de grond. Dus ik ben mijn ouders geen eens geld waard. 'Oh.'
'Amber? Wat is er?' Kelsey pakt mijn hand.
'Niks, ik dacht gewoon aan thuis.'
'Heb je heimwee?' Vraagt Valerie spottend. 'Poor you.'
'Nee, ik heb echt alles behalve heimwee.' Snauw ik naar Valerie. 'Het liefst ga ik nooit meer naar huis.'
Valerie lacht en steekt haar arm door die van Harper. 'Laten we gaan hockeyen. We verspillen te veel kostbare tijd aan die meiden.'
'Meiden! We beginnen met overspelen. Mackenzie met Brooke. Valerie met mij. Paige met Kelsey. Aria met Vicky. Rebecca met Sydney. Courtney met Alexis. En de twee newbies gaan met elkaar. Ingerukt.'
Milou pakt een bal. 'Waarom zijn ze zo gemeen?'
'Kelsey en Vicky zijn niet gemeen. Dat is al een heel begin. En de anderen hebben nog niks gezegd. Alleen Harper en Valerie.' Zeg ik troostend terwijl ik tegenover Milou ga staan.
'Maar Harper is de aanvoerster en die bepaald alles.' Moppert Milou.
'Niet zeuren Lou. Spelen.'
Milou speelt de bal. Ik neem hem aan en speel hem zo zuiver mogelijk terug. Volgens Isa was iedereen gemeen, maar er zaten ook hier best oké meiden tussen.
'Ballen in de tas! We schieten hoog op goal.' Commandeert Harper na een paar minuten. 'Tempo meiden! We moeten winnen van het Kesler College dit jaar.'
'Lekker bazig is die.' Mompel ik.
Brooke kijkt me bitchy aan. 'Je verpest nu al de sfeer in dit team.' Zegt ze. 'Geen geruzie of afgunst hier. Ik weet niet hoe jullie het in Nederland deden, maar er is een leidster nodig.'
'In Nederland speelden we samen en was de coach de baas. De aanvoerster is alleen maar een communicatie middel met de scheidsrechter.' Zeg ik. 'En zoals je ziet, gaat het allemaal prima met ons op het WK.'
Brooke snuift. 'Waarom heb je niet gewoon een Nederlandse school gekozen als alles zo geweldig is daar?'
'Daar hebben ze niet van dit soort rare scholen. Daar slaap je thuis zoals op een normale middelbare school.' Sis ik. 'Now back-off Brooke. Ik wil geen problemen. Ik wil gewoon hockeyen.'
'Amber, mensen die praten beginnen op de bank.' Zegt Harper vals. 'Jij begint op de bank aankomende wedstrijd.'
Ze denkt dat ze me heeft, maar dat is niet zo. Ik glimlach nep. 'Natuurlijk. Je moet zelf ook een beetje kunnen stralen voordat de mensen mij hebben gezien.' Normaal zeg ik dat soort dingen niet, maar ik ben helemaal klaar met Harper en ik ken haar pas een klein half uurtje.