far from love [Z.M]°•°[L.S]

2

Chaptr 2

The boy in the bubble_ alec benjamin

Louis pov

درو به هم کوبیدم و پله ها رو دوتا یکی بالا رفتم: لو؟

سعی کردم سمتش برنگردم و جواب بدم: بله!

- خیلی دیر کردی!

لویی- آره منم همین فکرو میکنم

با اعتراض اسممو صدا زد ولی دیگه اهمیتی ندادم و به سمت اتاقم رفتم

اینکه حرفشو بی جواب گذاشته بودم عصبیش میکرد و این منو خوشحال میکرد! از عصبی بودنش لذت میبردم

هودیمو درآوردم و رو تخت انداختم و همونطور که به سمت سرویس میرفتم شلوارمم درآوردم وسط اتاق انداختمش
دوش آب سرد رو باز کردم و  زیرش رفتم

برای چند ثانیه حتی نفس هم نتونستم بکشم ولی کم کم بدنم به سرماش عادت کرد

کف دستامو رو صورتم کشیدم و به سمت موهام بردم و عقب دادمشون

باکسرم که تنها لباس باقی مونده تو تنم بود رو هم  کَندَم و قاطی لباس چرکا انداختم

سعی کردم به دردی که نقطه به نقطه ی تنم رو لمس میکرد اهمیت ندم! فقد به آب خنکی که از رو کمرم پایین میرفت و ذره ذره بدنمو منجمد میکرد فکر کردم

چن دقیقه ای همونجور بی حرکت زیر آب بودم و بعد دوش و بستم و از حموم زدم بیرون

حوله ای که روی دسته صندلی بود رو برداشتم و دور کمرم سفتش کردم به سمت تخت رفتم و خودمو روش انداختم

امشب بعد از بازی وقتی پولا رو بردم طبق معمول دعوا شد ولی خب امشب هم من زیادی مست بودم هم طرفم زیادی.... فاک! بنظرم زیادی گنده بود و حتی مشتای بنسبت قویم هم ذره ای تکونش نمیداد

با یاداوری قیافش خندم گرفت با اون هیکل فاکیش وقتی برگه ها رو روی میز انداختم حتی نفهمید از کجا خورده چهره اش مدام داشت تغییر رنگ میداد و با داد و بیداد میخواست جو رو خراب کنه ولی نمیدونست پای پول که وسط باشه چطوری تا تهش میمونم تموم مدت به امید نقشه هایی که براش کشیدم حتی شده کتکم میخورم

بخاطر تقلبایی که تو بازی میکردم دو شب پشت سر هم نتونستم به کلاب برم ولی خب این خودش تنوع بود!

آدمای جدید و حتی روشای جدیدِ دعوا...

با صدای گوشیم لبخند از رو لبام محو شد گوشی رو برداشتم و پیام رو چک کردم: مگه بهت نگفتم دیگه دنبال دردسر نرو

لویی- مگه منم نگفتم دست از تعقیب من بردار؟

میدونستم دیر جواب میده پس از جام بلند شدم و آینه ی کنار تخت رو برداشتم

با دیدن قیافم اول تعجب کردم و بعد بلند بلند خندیدم

مطمئنا اگه کبودیای رو صورتمو میدید به همون دردسرای کوچیکی که داشتم راضی میشد