Wife's Benefits

Chapter 6

Chapter 6: Wife's Benefits ~

   "Mommy! Daddy! Wake up!", sigaw ni Allison nang pumasok siya sa kwarto namin ni Micah at ginising kami.

   "Why?", papungas-pungas na tanong ko.

   "Today is Allison's Family Day!", she shouted with excitement.

   "But it's too early. Later pa yun di ba?"

   "Yes, but I'm excited", hinatak niya ako patayo sa kama kaya napabangon na rin ako.

   Ginising ko na rin si Micah at bumaba na kami para maghanda ng almusal.

   "Mommy, Daddy, I'm reminding you, huh? Don't be late and I am expecting both of you to be there", paalala ni Allison.

   "Of course, Sweetie. Mommy promised you to come, right?"

   "Yes", she turned her head to Micah. "And what about Daddy?"

   Napatingin sandali si Micah kay Allison. 

   "I'll try, princess", he answered.

   "I'm expecting you more, Daddy. Mommy promised that she'll come".

~*~

Pumasok na ako sa trabaho nang makaalis na sina Micah at Allison. Nang makarating na ako sa opisina, agad kong chineck ang schedule ni Dale para ngayong araw. I have to know kung may meeting siya mamayang 3 o'clock. Sana wala, kasi yun yung oras ng family day nila Allison sa school. Then nang macheck ko, wala naman. Mabuti naman. Nakahinga na ako ng malalim at natuwa sa loob-loob ko. I am so surely na makakarating ako sa program on time.

   Agad kong tinapos ang mga dapat gawin bago magtanghali para after lunch wala na akong gagawin at makaalis na ako ng maaga. Pero bigla akong kinailangan ni Dale. Pumasok ako sa loob ng office niya at inalam kung anong kailangan niya.

   "Bakit, Dale?", tanong ko.

   "May gagawin ka ba today?", tanong niya.

   "Wala na naman gaano. Tinatapos ko lang yung mga paper works".

   "Pwede mo ba akong samahan?"

   "Saan?", I glanced.

   "Basta, may importante lang tayong pupuntahan. I don't wanna miss it".

   "Magtatagal ba tayo?", para akong nangangamba kasi baka matagalan kami at baka ma-late ako sa school ni Allison.

   "Hmmm", he thought for a moment. "Hindi naman siguro or depende?"

   Wala na akong nagawa kundi ang sumama sa kanya. Part naman kasi ng trabaho ko ang palaging nakabuntot sa kanya as his secretary. Kung saan siya magpunta, dapat naroon din ako. As a secretary, kailangan alam ko ang bawat kilos o galaw ng boss ko.

   "Saan ba tayo pupunta, Dale? Ang layo na natin sa office", sabi ko habang palingon-lingon sa  bintana ng sasakyan.

   "Basta, medyo malayo nga dun, pero hindi ka magsisisi na sumama ka sa akin", he glanced.

   Then nakarating kami sa isang malayong lugar, beach ata. May nakita kasi akong dagat sa di kalayuan eh. I just bit my lower lip, I knew it was his surprise again.