Comrades in Action Book 5: Cece Klein

Chapter Twenty four

"What are these?" Tukoy ni Cece sa mga folder na kakapatong lang ni Magnus sa harapan niya.

"Folders."

"I know what a goddamn folder looks like when I see one, Magnus. Ang tinutukoy ko ay kung ano ang meron sa mga folder na ito."

Kasalukuyan siyang nagpapahinga sa kwarto niya pagkatapos ng isang maghapong kasama si kamahalan sa companya nito. She's savoring her moment of peace ng bigla na lamang pumasok si Magnus at ipatong sa study table niya ang mga folder na ito. Nagkamot ito ng batok.

"Well, Derrick's secretary took a leave of absence.."

Umpisa pa lang ng paliwanag nito pero pumipitik na ang sentido niya sa paparating na stress!

"So?" Matiyaga niyang wika. Hinihintay ang talagang sasabihin nito.

"Naisip namin... instead of hiring a replacement for the job.. mas safe kung isang taong mapagkakatiwalaan na lang ang ipapalit."

As soon as he said it, sunod sunod na iling ang pinakawalan niya.

"Hell no.." She whispered.

"Cece, listen to me first—"

"Fuck No!"

Tumayo siya at saka ito hinarap.

"Tama ng bantayan ko ang lalaking iyon pero ang pagsilbihan pa siya sa opisina niya? Fuck, that is not what's included in my fucking job description! Ano siya, sinuswerte?"

"Well, going undercover to make a mission easier is part of our job." Magnus hinted na ikina-irap niya dito. "C'mon.. if you are his secretary, mas mababantayan mo siya. You can go anywhere he goes. Know everything he does plus... mas mababantayan mo pa siya ng mabuti. In a way, this could make your job easier."

"And could make my damn patience wane in an instant. Baka masakal ko lang siya ng di oras!"

Magnus chuckled. "I know you have so much control in you. Hindi mo gagawin iyon."

"Oh don't overestimate my control too much, Magnus. There is only so much a woman can take from an arrogant ass like him. Isa pa, I don't think he will agree to it. Hindi iyon papayag. Allergic iyon sa akin."

Magnus grinned. "Contrary to what you think. Pumayag na siya."

Tumaas ang isang kilay niya. "Ow?"

So may rason naman pala kung bakit nakakaramdam siya ng unsettling feeling nitong mga nakaraang araw. Like something bad is about to happen! At ito na nga!

"Yes. Sa isang araw mag-e-endorse na sayo ang secretarya niya. For now, ito muna ang mga kailangan mong aralin."

"Lahat 'to?"

"Yup. And don't look so disheartened, Cece. I know you can finish all that up in just a few hours. Isa pa, hanggang sa isang araw pa naman mananatili ang sekretarya niya kaya may isang araw ka pang pag-aralan iyan."

Napalitan ng simangot ang pagpapa-awa niya dito.

"Fine!"

"Good." Tumayo ito at saka nagtungo sa pinto. "And another thing. Get use to wearing dresses and heels from now on. You can go shopping with Mason tomorrow para madagdagan iyang baon mong dress."

"I hate dresses. They are uncomfortable and fucking restricting." She groaned in misery.

"Likewise. Unlike Mason who seems to enjoy wearing a suit and tie, I'm beginning to get suffocated with it. But what can we do, we need to blend in."

She sighed. Ano pa nga ba ang masasabi niya?

Dumating ang araw na sinasabi ni Magnus. Isinuot niya ang pinakahuling dress na baon niya. If this goes on, kakailanganin talaga niya ng mas maraming pares ng formal wears.