Deel 14

307 7 2
                                    

Vanuit Ilse
Die avond zitten we met zijn allen op het politiebureau. Maar de politie kan weinig doen en het belangrijkste is dat we vanavond gewoon kunnen spelen. Dus hebben we onze reserve apparatuur uit Nederland nodig. Zou iemand dat binnen een paar uur kunnen brengen? En hoe komt diegene hier? Ik bel iedereen die ik maar kan bedenken en leg het probleem uit. Maar niemand kan of zegt dat ze dat niet kunnen halen binnen drie uur. Shit. Wat doen we nu?

Vanuit Bart
We zitten met de band in de lobby van het hotel. We proberen van alles te regelen en zoeken naar een mogelijke oplossing. We kunnen geen nieuwe apparatuur en instrumenten kopen, want het merk wat wij bespelen wordt hier niet verkocht. Ilse legt haar telefoon op tafel en schud haar hoofd: 'dit wordt hem niet jongens.. De show van vanavond moet helaas worden afgelast. Morgen komt mijn broer naar Duitsland met de reserve apparatuur en gitaren en kunnen we weer gaan spelen. Eerder gaat echt niet lukken... Het spijt me jongens.'

Vanuit Yori
De tour kon niet slechter beginnen. We hebben besloten de show van vanavond af te lassen en gewoon lekker in het hotel te chillen. Ik ben nogsteeds een beetje ziek en Ilse moest nog wat dingen regelen voor overmorgen.

Vanuit Ilse
Die nacht wordt ik wakker met enorme buikpijn en misselijkheid. Ik kijk op mijn mobiel. 4 uur. Ik ga rechtop zitten en kijk naast me naar Bart die nog heerlijk ligt te slapen. Ik besluit uit bed te gaan, mijn joggingbroek aan te trekken en wat paracetamol te slikken als ik Bart wakker hoor worden. 'Ils, wat ben je allemaal aan het doen om 4 uur 's nachts?' vraagt hij verbaast. 'Ik ben een beetje ziek.. denk ik', zeg ik tegen hem. Hij kijkt me vragend aan en zegt: 'wat heb je dan?' Ik geef antwoord op zijn vraag terwijl hij naar me toe komt lopen en mij omhelst. Ik begin te huilen terwijl hij me troost. 'Dit komt ook weer zo slecht uit Bart', zeg ik snikkend. 'Ik weet het lieverd, kom maar weer even in bed liggen'. Bart geeft me een glas water en gaat naast mij in bed zitten. 'Volgensmij ben je hartstikke zwanger', zegt hij lachend. 'Ik weet het niet. Ik hoop het', zeg ik terwijl ik hem een kus geef. 'Zal ik een test voor je halen vanmiddag?' Vraagt hij terwijl hij met zijn hand door mijn haar streelt. 'Ja, heel graag.'

Flying SoloWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu