Flying Solo

Deel 45

Vanuit Ilse
Vrijdagmiddag 17:00 uur. Bart is naar de supermarkt en ik loop met Mare in het Shelby Park. Ik doe een duizendste poging om haar in slaap te krijgen. Ondertussen hoor ik mijn telefoon afgaan en ga ik op een bankje zitten. Het is Yori.

Ik: Heee Yori! Hoe gaat het?
Yori: Hey Ils, nou ehh...
Ik hoor al meteen aan haar stem dat er iets niet goed gaat.
Ik: Wat is er aan de hand?
Yori: Ilse niet schrikken, maar het gaat niet zo goed. Ik heb een ongeluk gehad.
Ik: Huh wat?! Wat is er gebeurd?
Yori: Ik ben aangereden gisterenmiddag toen ik naar de studio reed. Een auto reed recht op me af. Maar ik heb geluk gehad volgens de artsen, heb alleen een lichte hersenschudding en wat blauwe plekken.
Ilse: Jezus Yori ik schrik me rot. Hoe gaat het verder met je? En met de baby? Ben je thuis, of?
Yori: Naar omstandigheden goed. Er is meteen een echo gemaakt en met de kleine gaat alles helemaal goed gelukkig. Ik lig in het ziekenhuis en mag over 3 dagen naar huis.
Ilse: Ach jeetje schat... Wordt er goed voor je gezorgd daar? Waar zijn je ouders?
Yori: Dat is dus een probleem.. Mijn ouders zijn op zeiltocht en kan ik niet bereiken. Okke is weg en ja..
Ilse: Oooh Yoor wat wil ik je graag een knuffel geven. Ik ga iets voor je regelen, komt allemaal goed!
Yori: Iets regelen?
Ilse: Ja, ik bel je morgen! Doe rustig aan lieverd!

Vanuit Yori
Echt. Het is verschrikkelijk. Ik heb overal spierpijn na het ongeluk en ontzettend hoofdpijn. Maar ik probeer het positief te bekijken, het had nog veel erger af kunnen lopen. Ik lig in het ziekenhuisbed aan allerlei slangetjes. Wat wilde ik graag dat Okke nu bij me was. Dat er niks was gebeurd tussen ons en hij mij steunde in deze moeilijke tijd. Dat we samen konden genieten van de zwangerschap en ons kindje straks. Ik leg mijn hand op mijn buik om contact te maken met de baby. Ik ben vandaag 20 weken zwanger en voel de baby al heel licht bewegen. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Ik kan niet opgeven, ik moet door. Ik kan dit alleen. Dit kindje heeft mij nodig.

Vanuit Ilse
De volgende morgen loop ik vanuit de slaapkamer naar beneden. We hebben een nachtje bij Jake geslapen. Hij bood het aan en met een baby in een hotel steeds is ook niet ideaal. 'Hey Ils!' Zegt hij als ik de trap af loop. Jake zit op de bank en staat op om me een knuffel te geven. 'Did you sleep well?' Vraagt hij. 'Bed was perfect, but a crying baby kept us awake.' Jake lacht en zegt: 'nevertheless, you look good.' Ik lach verlegen en ga naast hem zitten. Gisteren heb ik even nagedacht en ik wil iets met hem bespreken. 'Jake? You and Matt are going to The Netherlands for some shows next week?' Hij knikt en kijkt me aan. 'Ok. Could you please do something for me?' Vraag ik hoopvol.