Flying Solo

Deel 5

Vanuit Yori
Ik heb zojuist even kei hard gegild. Ik kreeg een appje van Ilse met de vraag of we een keer ergens koffie konden drinken. Ze wil me namelijk iets belangrijks vragen wat betreft haar nieuwe album en jubileumjaar. Ilse DeLange. Mij appen. Mijn god. Ik stuurde een berichtje terug dat mij dat heel gezellig lijkt en ik het lief vind dat ze aan mij denkt. We hebben afgesproken in Wisseloord volgende week. In ben zo benieuwd! Ik vond het al zo gaaf dat zij en Bart laatst helemaal vooraan stonden bij mijn concert, dat was ook een complete verrassing. 

Vanuit Bart
Het is inmiddels een paar dagen later en Ilse en ik zijn nog steeds in Nashville. Ik zit samen met haar in de tuin te ontbijten. Ilse vertelt dat ze een afspraak heeft gemaakt met Yori om het voorstel te doen. "Ik vind het wel spannend hoor, straks vindt ze het niks of heeft ze het veel te druk." zegt Ilse twijfelachtig. "Maak je niet zo druk lieverd, ze vindt het vast leuk. En anders vinden we heus wel iemand anders hoor." zeg ik. Martijn, Arnold en Aram hebben inmiddels aangegeven dat ze graag deel willen uitmaken van de nieuwe band. Ilse loopt naar binnen en kruipt weer op de bank, ze is nog steeds ziek. Ik heb met haar afgesproken dat we in Nederland een afspraak gaan maken bij de huisarts, als het dan nog niet beter gaat. Ik loop naar boven om me even om te kleden en vertrek daarna weer even naar ons nieuwe huis. Ik geef Ilse een kus, zeg dat ze vandaag niet van de bank af mag komen en trek de deur achter me dicht.

Vanuit Ilse
Het is twee uur 's middags. Bart stuurde net wat foto's van het huis, hij rijdt nu weer hierheen. Ondertussen lig ik nog steeds op de bank. Ik besluit even te googelen (ik weet het, slechtste idee ooit. Volgens Google ben je al half dood verklaart) om te kijken waar ik last van zou kunnen hebben. Moe, hoofdpijn en misselijk typ ik in op de zoekbalk en druk op enter. Ik krijg een paar resultaten: symptomen van een burn-out, migraine, diabetes. Dat kan toch niet? Ik klap mijn laptop dicht en wil naar de keuken lopen om koffie te zetten als mijn mobiel gaat. Het is Carla, mijn moeder. Ik wil niet dat ze weet dat ik al een tijd ziek ben, want dan gaat ze zich ongerust maken. Ik besluit er niks over te zeggen en neem op.

Ilse: "Hey mam, met je dochter uit Verweggistan."
Carla: "Hee schat! Hoe gaat het daar?"
Ilse: "Ja, euh, alles goed hier." lieg ik.
Carla: "Weet je het zeker? Je klinkt zo somber."
Ilse: "Ja hoor, gaat goed."
Carla: "En nu eerlijk. Wat is er aan de hand?"
Shit. Ze heeft me door.
Ilse: "Nou ja, eh, ik ben eigenlijk al langer dan een week ziek. Maar geen zorgen hoor, gewoon een griepje. Denk ik."
Carla: "Jezus Ils, waar heb je last van dan?"
Ilse: "Vooral heel erg moe, misselijk en hoofdpijn."
Op dat moment komt Bart binnen.
Carla: "Ben je al bij de huisarts geweest?"
Ilse: "Nee, ik maak volgende week een afspraak als het dan nog niet over is."
Carla: "Ja, wel doen hoor. Zorgt Bart wel goed voor je?"
Ilse: "Ja mam, komt goed."
Carla: "Ils?"
Ilse: "Ja?"
Carla: "Kan je niet zwanger zijn misschien?"
Ilse: "Nee joh gek, niks aan de hand. Gewoon een flinke griep."
Carla: "Oké. Nou, pas goed op jezelf hé? Ik bel je snel weer."
Ilse: "Is goed. Doe je ze daar de groetjes van ons?"
Carla: "Ja lieverd, doe ik. Doei!