Flying Solo

Deel 22

Vanuit Ilse
De dag van de eerste show in Brussel. Ik sta middenin de zaal even alles in me op te nemen terwijl ondertussen het podium wordt opgebouwd. Ik wil net weglopen als Karim me roept. 'Ilse?!' Ik draai me om terwijl Karim naast me komt staan. 'Gaat het goed? Doe je rustig aan vanavond?' Vraagt hij bezorgd. 'Tuurlijk, komt helemaal goed.' Zeg ik zelfverzekerd. 'Fijn, anders geef je het aan hé?' 'Doe ik!' Zeg ik terwijl ik hem omhels en richting de kleedkamer loop.

Vanuit Yori
Ik lig op de bank in mijn kleedkamer als er op de deur wordt geklopt. 'Hey! Kom je mee soundchecken?' Vraagt Ilse. Ik loop met haar mee door de lange gangen richting de bühne. We hebben het over vanavond en ook Ilse geeft toe dat ze best wel zenuwachtig is om voor het eerst in België te spelen. Ik ben gelukkig niet de enige. Het is nog een paar uur voor de show begint en de soundcheck ging super goed. Het decor en het licht is ook echt heel erg gaaf!

Ik sta backstage te wachten tot we op mogen. We geven elkaar nog een groepsknuffel en niet veel later worden we aangekondigd. Ik loop het trappetje op en weet niet wat ik zie. Zo ontzettend veel mensen die speciaal voor ons hierheen zijn gekomen. Ik voel een golf van dankbaarheid door mijn hele lijf en ook aan Ilse zie ik de opluchting dat ook deze show gewoon weer helemaal is uitverkocht.

Vanuit Bart
'Dat was gaaf, joh!' Zeg ik als we de bühne af lopen en ik iedereen een knuffel geef. Ilse komt als laatste van het trappetje afgelopen en ik geef haar een dikke kus. 'Jeetje Bart, ik zat me d'r toch een potje naast te harken soms, ik schaam me dood.' Zegt ze schuldig. Ik had het inderdaad ook door, Ilse vergat af en toe haar tekst en was een beetje vergeetachtig. We weten allebei heus wel wat daar de oorzaak van is.

Vanuit Yori
Wauw, de show zit er al weer op! Gelukkig hebben we er nog twee te gaan hier in België. We hebben afgesproken het niet te laat te maken vanavond, omdat we morgen weer spelen. We praten nog even na met de band en crew en pakken daarna onze spullen weer in. Iedereen gaat onder de douche (dat kan namelijk niet in de tourbus) en we nemen alles wat ook maar enigszins eetbaar is mee de bus in. We kleden ons allemaal om in comfy outfits en stappen weer de bus in onderweg naar de volgende stad.

Vanuit Ilse
Ik hoop maar dat het optreden van morgen beter zal gaan dan die van net. Ik vergat gewoon te tekst van sommige liedjes en akkoorden van 'World of Hurt' die ik al meer dan 20 jaar speel. Zwangerschapsdementie, noemen ze dat. Ik probeer me er niet te druk om te maken en neem voor de zekerheid alle songteksten en akkoorden nog even door. De hele zaal was uitverkocht en het publiek was super enthousiast, en daar gaat het natuurlijk ook om. We drinken nog even wat met iedereen in de bus en gaan daarna slapen. Ik poets mijn tanden, haal mijn make-up eraf en zeg iedereen weltrusten. Dan kruip ik in het kleine eenpersoonsbed en doe het gordijntje dicht. Een uur later ben ik nog wakker, ik lig aan van alles te denken en kan niet slapen. Op dat moment hoor ik voetstappen mijn kant op komen en wordt het gordijntje zachtjes open gedaan. Het is Bart. 'Hé, slaap je ook nog niet?' Vraag ik terwijl hij op mijn bed komt zitten. 'Ik mis jou naast me.' Zegt hij lief. 'Kunnen we niet, als we een beetje proppen, met z'n tweeën in dit bed?' Vraag ik zachtjes. Niet veel later lig ik in Bart's armen in een veel te krap bed, maar dat maakt niks uit. Ik vind het fijn om hem zo dichtbij me te hebben. 'Lekker slapen liefje, ik hou ontzettend veel van je. Én ik ben super trots op je, met of zonder lichte dementie.' Zegt hij lachend terwijl ik hem kus.

Vanuit Yori
'Lekker geslapen?' Vraag ik de volgende morgen als Ilse en Bart ook wakker zijn. 'Heerlijk, wel een beetje krap.' Zegt Ilse lachend terwijl ze Bart aanstoot. 'Het zag er wel heel schattig uit, hoor.' Zeg ik terwijl ik mijn broodje met Nutella smeer. 'Nou bedankt.' Zegt Ilse lachend. We ontbijten gezellig met z'n allen en maken ons daarna klaar om even de stad in te gaan. Ik kleed me aan en smeer wat make-up op mijn gezicht als mijn mobiel ineens meerdere keren oplicht. Wie heeft me nodig? Ik open de appjes en zie dat ze van mijn vriend zijn.

'Yori, ik moet je spreken. Het is belangrijk. Heb je tijd om te bellen?'