Flying Solo

Deel 59

Vanuit Ilse
Ik zit samen met Bart bij de huisartsenpost. Ook al is de wachtkamer niet heel vol, ik voel dat ik aangestaard word. Ik ben heel benieuwd wanneer dit in de roddelbladen staat... Niet veel later ben ik aan de beurt en mag ik op een behandeltafel gaan liggen. Ik leg mijn klachten uit en ook de arts ziet dat dit niet gaat om een griepje. Hij drukt op mijn buik op verschillende plekken en ik geef aan waar ik pijn heb. 'Heeft u ook koorts gehad?' Vraagt de arts. Ik schud mijn hoofd. 'Bent u erg vermoeid?' Ik knik. 'Ja, heel erg.' 'Last van uw rug?' 'Als ik die krampen heb wel.' De arts maakt een medisch dossier en overlegt met een andere arts. 'We gaan even een echo en een scan van uw buik maken.'

Die ochtend vroeg zitten Bart en ik nogsteeds in het ziekenhuis te wachten op de uitslagen. Ik ben ontzettend moe en heb niet geslapen vannacht. Gelukkig is JB bij Mare dus daar hoef ik mij geen zorgen over te maken. Rond 9:00 uur worden we eindelijk opgehaald door de arts voor de uitslagen. We lopen de kamer in en nemen plaats. 'We hebben iets gevonden op de echo.' Ik kijk Bart even aan en hij knijpt in mijn hand. 'U heeft endiometrose.'

Vanuit Bart
'En wat houdt dat precies in?' Hoor ik Ilse vragen. Ik had al wat gegoogled dus ik wist dit al. En ik weet ook dat dit waarschijnlijk consequenties gaat hebben. Shit. Ik hoor iets over een chronische ziekte, zware vormen, medicatie, symptomen en onderzoeken. Ilse kijkt mij beangstigend aan en ik leg mijn hand op haar been om haar iets te kalmeren. 'U kan erg vermoeid zijn, lusteloos zijn en pijn hebben in uw buik, rug en benen. Deze klachten kunnen toenemen maar zijn in veel gevallen te behandelen met medicijnen.' Ilse slaakt een zucht. 'Maar er is nog een bijwerking wat u moet weten...' Vervolgt de arts. Ik voel hem al aankomen. 'Dit alles zorgt helaas voor een verminderde vruchtbaarheid of in dit geval zelfs onvruchtbaarheid.'

Vanuit Yori
Ik loop met Jenae in de draagdoek over Schiphol. Ik heb net Jake uitgezwaaid. Hij gaat naar Nashville voor een schrijftripje met vrienden. We hebben elkaar maar één dag gezien de afgelopen weken en ik mis hem steeds zo. Ik voel de tranen prikken achter mijn ogen en probeer ze weg te slikken. Ik moet sterk zijn nu. Ik loop de Starbucks binnen en trakteer mijzelf op een cappuccino. Daarna loop ik naar de auto, slaak een diepe zucht en rijd naar huis.

Onderweg word ik gebeld door Ilse. Ik bel haar thuis wel even terug, dan heb ik even mijn handen vrij. Als ik voor de derde keer gebeld wordt neem ik toch maar op.

Yori: 'Hee Ils. Alles goed?'
Ilse: 'Hey schat. Nee, niet zo goed eigenlijk. Heb je tijd om even langs te komen misschien? Kunnen we even kletsen.'
Ik hoor aan haar stem dat er echt wel iets aan de hand is. Dat Ilse eerlijk zegt dat het niet zo goed gaat zegt ook al genoeg.
Yori: 'Ja is goed! Ik heb toch niks te doen. Alleen geen oppas...'
Ilse: 'Dan neem je dr toch lekker mee hierheen? Vind ik wel gezellig hoor!'
Yori: 'Oké super, dan ben ik er rond 2.'
Ilse: 'Is goed Yoor, rijd voorzichtig he?'
Yori: 'Doe ik. Tot zo!'

Ik druk mijn telefoon uit als ik voor mijn huis sta. Ik til Jenae uit haar stoeltje, neem haar mee naar binnen en maak even iets te eten voor mezelf. Ik kijk nog even in de spiegel, grits mijn tas van tafel en stap in de auto. Jenae is alweer in slaap gevallen en ik start de auto. Op naar Ilse. Ik hoop maar dat er niks ergs is.

Vanuit Ilse
Ik lig op de bank. Alweer. Mare is bij JB. Dat bood hij aan en vind ik wel even fijn op het moment. Bart is even naar de studio met de jongens van de band en ik wacht tot Yori komt. Hij wilde niet bij mij weg eigenlijk, maar toen ik vertelde dat Yori even kwam vond hij het wel goed. Hoe langer ik op de bank lig hoe meer ik ga malen en hoe verdrietiger ik word. Niet veel later stopt er een auto op de oprit en hoor ik de voordeur opengaan.

Yori
Ik loop de woonkamer van Ilse in en tref haar liggend aan op de bank. Iets wat Ilse nooit doet, en al helemaal niet overdag. 'Lieverd, gaat het wel met je?' Vraag ik bezorgd. Ze gaat rechtop zitten en ik trek haar tegen mij aan. Ilse vertelt wat er aan de hand is en ik luister aandachtig. 'Jeetje wat schrikken zeg! Heb je veel pijn?' Ilse knikt. 'Minder dan vannacht gelukkig, maar wel pijn.' Ik druk een kus op haar wang en leg een kleedje over haar heen. 'Waar is Mare?' Vraag ik terwijl ik Jenae op schoot neem. 'Bij JB.' Zegt Ilse zacht. Ik loop naar het koffiezetapparaat en zet koffie voor ons terwijl Ilse Jenae op haar arm legt en haar dr flesje geeft. 'Maar Ils. Ik heb hier al eens over gelezen. Je weet dat...?' Ik ga weer op de bank zitten. Ilse begrijpt wat ik bedoel, zoals altijd. 'Ja... ik weet het. En dat vind ik nog het ergste van alles.' Ik kijk haar vragend aan. 'Ik dacht dat jullie geen tweede wilden?' Ilse bijt op haar lip. 'Dat dacht ik ook.. maar de laatste tijd wil ik het heel graag en het idee dat Mare hierdoor misschien enig kind blijft vind ik echt zo erg.'

Vanuit Ilse
Ik heb even mijn hart gelucht net bij Yori en ga voor het raam staan. Het lentezonnetje schijnt naar binnen. Yori is weer naar huis en ik ben even alleen. Ik wordt gek van het thuis zitten en moet echt even naar buiten. Ik trek mijn schoenen aan, doe de deur achter mij dicht en loop naar mijn favoriete plekje. Ik ga op het bankje bij het meer zitten en leg mijn hoofd in mijn handen. Ik voel me niet mezelf, heb pijn en weet even niet wat ik moet. Ik neem een diepe zucht, kijk om me heen en voel de tranen over mijn wangen stromen. Ik hoor de stemmen in mijn hoofd.

'Die Ilse DeLange heeft alles wat haar hartje begeert.'
'Ilse heeft ook altijd een lach op haar gezicht hè?'
'Wat een vrolijk positief mens is ze toch.'

Ik veeg de tranen van mijn wangen. Niets is wat het lijkt.