Flying Solo

Deel 39

Vanuit Ilse
Ik zit samen met de band in het restaurant van Wisseloord te lunchen. Vandaag bespreken we hoe we het verder gaan doen met de band. Gaan we weer nieuwe liedjes maken? En wanneer spelen we weer? Omdat ik natuurlijk ook nog verder wil met The Linnets, moeten er duidelijke afspraken gemaakt worden. Karim is er ook bij en plant alles. Mare ligt naast ons in de kinderwagen te slapen. Het is de eerste keer dat we met haar op pad zijn en het gaat super goed. Er is wel iets anders waar ik me zorgen om maak. Yori is er namelijk niet bij. Ze belde vanmiddag dat ze ziek is en niet kon komen. Volgens mij zit er veel meer achter waar ze het niet over wilt hebben. Maar wat dan? En hoe kan ik er voor zorgen dat ik het te weten kom? Ik besluit haar vanavond maar even te bellen.

Vanuit Bart
Ilse zit al een uur met Yori aan de telefoon. Het gaat niet zo goed met haar. 'Yori. Je kan me alles vertellen hé? Gaat het om Okke? Of ben je depressief? Ziek? Wat is er?' Vraagt Ilse voor de zoveelste keer. Ik hoor Yori op de achtergrond zachtjes huilen. 'Lieverd, als je er niet met mij over wilt praten, doe dat dan alsjeblieft met iemand anders. Je kunt het niet opkroppen.' Zegt ze geruststellend. 'Oké, nou. Pas goed op jezelf, en maak je niet te druk. Je kan me altijd bellen hé?' Zegt ze terwijl ze ophangt. 'En?' Vraag ik. 'Pff. Ik krijg het er niet uit. Ik heb echt geen idee wat er aan de hand is.' Zegt ze. 'Het heeft vast met Okke te maken. Sindsdien is ze zo verdrietig en ongelukkig. Misschien heeft ze liefdesverdriet?' Vraag ik. 'Tja, ik weet het niet meer.' Zegt Ilse terwijl ik haar op schoot neem en een knuffel geef. 'Komt vast goed.' Zeg ik dan.

Vanuit Yori
Ik steek de sleutel in het slot en open de voordeur. Ik ben net bij Okke geweest. Ik weet het, dit was niet het plan. Maar het kon niet anders. Ik moest met hem praten. We hebben gepraat, ruzie gehad en samen gehuild. Het deed me goed, en hem ook. Ik kon mijn geheim niet meer verzwijgen voor hem. Het is onderdeel geworden van mijn leven en dat zal het altijd blijven. En hij ook, Okke is ook weer onderdeel van mijn leven. Van ons leven. Ik loop de trap op naar de badkamer en haal mijn make-up van mijn gezicht. Ik loop door de gang naar de slaapkamer en stop even voor de spiegel. Ik kijk naar mezelf en zie een jonge vrouw. Van de buitenkant zie je niks anders dan normaal. Maar er is wel iets veranderd. Ik kijk naar beneden en leg mijn hand op mijn buik.

Ik ben niet meer alleen in mijn lichaam.