Flying Solo

Deel 58

Vanuit Yori
Ik pak samen met Bart de auto uit bij hun op de oprit. We zijn gisteren aangekomen in Nederland en ik heb vannacht bij Ilse en Bart geslapen. Jake haalt mij zo op. Ik kan echt niet wachten om hem en Jenae weer te zien. Ilse ligt ondertussen op de bank, ze voelt zich nog steeds niet zo lekker. Een half uurtje later hoor ik een auto de oprijlaan op rijden. Jake stapt uit en ik zoen hem. 'I've missed you so much.' Zegt hij lief. Ik open het bijrijdersportier en haal Jenae uit haar stoeltje. 'Mama heeft je zo gemist meisje.' Zeg ik terwijl ik een traan wegpink. Bart laadt ondertussen mijn koffers in de auto en ik neem afscheid van hem. Ilse is er ook bij komen staan met Mare op haar arm. 'Bedankt Yori, zonder jou hadden we dit niet gekund.' Zegt Ilse lief terwijl ik haar een dikke knuffel geef. 'Jullie bedankt voor alles. Ik zou niet weten wat ik zonder jullie moet.' Zeg ik en aai Mare over haar wangetje. 'Ilse, let alsjeblieft goed op jezelf. Rust een beetje uit ook. En als je een nieuwtje hebt, wil ik het ook heel graag weten.' Zeg ik met een knipoog. 'Komt goed.' Zegt Ilse lachend en ik stap de auto in.

Vanuit Ilse
Die nacht word ik wakker met buikkrampen. Krampen zoals ik ze nog nooit gevoeld heb. Wat is dit? Ik kan er niet van slapen en besluit naar beneden te gaan. Voorzichtig loop ik de trap af en ga op de bank liggen met een kop thee. Op een gegeven moment word ik gek van de pijn en neem wat pijnstillers. Ik hoor voetstappen de trap af komen en Bart staat in de deuropening. 'Ilse wat doe je allemaal? Het is drie uur?' Bart komt naast me op de bank zitten en geeft me een kusje in mijn haar. 'Ik heb zo'n buikkramp.' Zeg ik. Bart schrikt. 'En dit heb je nog nooit eerder gehad?' Ik schud mijn hoofd. 'En wat nou als...?' Bart hoeft zijn zin niet af te maken want ik begrijp meteen wat hij bedoeld. 'Ik weet het niet Bart.' Zucht ik. 'Ik haal morgenochtend meteen een test voor je, oké?' Ik knik. 'Doe maar.' Ik besluit het maar weer even te googlen terwijl Bart een kruik voor me maakt. Niet veel later komt hij weer naast me op de bank liggen en ik kruip in zijn armen. Mijn veilige plek. Even later vallen we samen in slaap.

Vanuit Bart
'Ik ga gewoon naar Karim hoor vanmiddag.' Zegt Ilse stoer. 'Lijkt je dat echt een goed plan?' Vraag ik terwijl ik Mare haar fruithapje geef. 'Ja, die afspraak moet doorgaan.' Zegt ze stellig. 'Kan toch ook gewoon hier thuis?' Ilse denkt even na en zegt; 'je hebt gelijk. Ik app hem wel even.' Ik zucht. Eindelijk wil ze soms iets van mij aannemen. Ik leg Mare in de box, pak mijn sleutels en rijd even naar de drogist.

'Nou, daar gaan we dan.' Zegt Ilse als ik haar de test overhandig. 'Succes schat.' Zeg ik. Ik ga op de bank zitten tot Ilse terug is en word ineens heel zenuwachtig. Stel nou dat ze zwanger is? Of dat het niet goed is? Ik zit me helemaal op te vreten en niet veel later komt Ilse weer de kamer in lopen en gaat naast me zitten. Ik leg mijn hand op haar been en ze pakt mijn hand vast. 'Hoelang ook alweer?' Vraag ik. '3 minuten.' Is haar antwoord. 'Ze je al wat?' Vraag ik haar na een paar minuten. Ze houdt de test tegen het licht en kijkt nog eens goed. '1 streepje.' Zegt ze opgelucht. Ik kijk ook even goed en kan ook geen tweede ontdekken. 'Niet zwanger dus.' Zegt ze. 'Nee. Of je hebt te vroeg getest.' Zeg ik. 'Ik doe er over een paar dagen nog wel een.' Zegt ze gerustgesteld en ik geeft haar een kus.

Vanuit Karim
Ik loop bij Ilse het tuinpad op als Bart de voordeur al open doet. 'Hey!' Zeg ik als ik binnenkom en mijn voeten veeg. Mare komt al naar mij toegekropen en ik geef haar een aai over haar hoofdje. 'Hee kleintje.' Ze strekt haar armpjes naar me uit en ik til haar op. Ik loop door naar de kamer en zie Ilse op de bank zitten in haar joggingbroek. 'Hey Ils.' Ilse wil opstaan en ik gebaar haar te blijven zitten. 'Gaat het een beetje?' Vraag ik terwijl ik haar onderzoekend aankijk. Ze knikt. 'Gaat wel. Wil je koffie?'

Ik zit met Ilse en Bart op de bank wat plannen te bespreken voor volgend jaar. Er liggen wat kansen en daar wil ik het even met Ilse over hebben. Ze pakt haar agenda erbij en we plannen wat interviewtjes, promo's en signeersessies voor het nieuwe album van The Common Linnets die volgend jaar gereleased gaat worden. Ze appt het meteen door naar de jongens. 'Ik vind het zo lastig om weer los te moeten van mn bandje nu.' Zegt ze ineens. Ik knik. 'Snap ik, maar ik ben hier nu ook om je iets voor te stellen..' Ilse kijkt me stomverbaasd aan. 'Jullie bandje is gevraagd om te spelen op Americanafest in Nashville!' Zeg ik blij. Ilse brengt vol ongeloof haar hand naar haar mond en kijkt Bart stralend aan. 'NIET?!' 'Ja, echt.' Zeg ik blij. Ik word meteen omhelst. 'En huh.. maar hoe.' Zegt ze stotterend. Ik lach. 'De band weet het nog niet, ik wilde eerst weten of jij het ziet zitten. Ilse twijfelt geen seconde. 'Ja natuurlijk!' Zegt ze vrolijk.

Vanuit Bart
Ik maak me echt steeds meer zorgen om Ilse en vraag me echt af wat er aan de hand is. 'Wil je me even helpen opstaan?' Hoor ik vanaf de bank. 'Is het echt zo erg Ils?' Vraag ik. 'Ja... en ik kan Mare niet eens tillen want dat doet zo'n pijn.' Ik help haar omhoog en pak Mare van haar over. 'Kom maar. Papa gaat jou naar bedje brengen.' Zeg ik tegen haar. 'Bart, wil je haar ook nog even in bad doen?' Vraagt Ilse. Ik knik en loop met haar naar boven.

Die avond lig ik met Ilse op de bank. We kijken een aflevering van Nashville terwijl Ilse ondertussen zit te appen met Yori. Ineens krimpt ze ineen en zie ik aan haar gezicht dat ze pijn heeft. 'Schat, gaat het? Wat voel je?' Zeg ik geschrokken. 'Die krampen doen echt zo'n pijn. Dit is echt niet oké.' Zegt ze terwijl ze anders gaat liggen. Ik geef haar wat te drinken en weer een warme kruik en leg die tegen haar buik. 'Is het nogsteeds dezelfde plek?' Vraag ik. Ze knikt. 'Voelt het nog hetzelfde of wordt het erger Ilse?' Vraag ik nu iets serieuzer. 'Het wordt erger.' Zegt ze terwijl ze op haar lip bijt. 'Ilse ik vertrouw dit niet. Dit heb je nog nooit gehad. Je moet echt even naar de huisartsenpost hoor, dit kan zo niet langer. 'En Mare dan?' Vraagt ze. Ik denk even na. 'Ik bel JB, die wil vast wel even oppassen.' Zeg ik.