Flying Solo

Deel 19

Vanuit Ilse
Ik besef me natuurlijk heel goed dat er wel wat risico's aan komende tour vastzitten. België is niet ons nummer 1 promotieland, zullen ze ons goed genoeg vinden? En ik ben natuurlijk zwanger, gaat dat wel goed op tour? Morgen hebben we eindelijk de eerste echo. Bart ziet dat ik er wel mee zit. Hij trekt me tegen zich aan en wrijft over mijn rug. 'Komt goed lieverd', zegt hij. 'Maar wat als het morgen niet goed is? Dat het kindje niet gezond is ofzo? Ik ben ook niet meer de jongste.' 'Schat, maak je niet druk. Natuurlijk is het spannend maar ik heb er vertrouwen in dat het allemaal hartstikke goed zit.' 'Ik geloof je,' zeg ik en geef hem een kus.

Vanuit Bart
Die ochtend lopen we hand in hand naar de afdeling verloskunde. Omdat we graag voor de tour een echo wilden en Ilse nog niet zo lang zwanger is, moesten we naar het ziekenhuis. Ilse is heel erg op haar hoede en wil natuurlijk voorkomen dat iemand ons hier ziet. Steeds als we mensen horen lopen gaat ze vlak achter me lopen, ik vind het wel komisch. Gelukkig is er niemand in de wachtkamer en kunnen we snel doorlopen. De verloskundige stelt zich voor en schrikt een beetje van Ilse's verschijning. BN'ers kom je natuurlijk ook niet elke dag tegen hier. Na een kort gesprekje krijgen we eindelijk het kindje te zien. Ilse is bijna 5 weekjes nu en uitgerekend in september. Ik houd haar hand vast en bij het horen van het hartje houden we het allebei niet meer droog. 'Alles ziet er goed uit hoor', zegt de verloskundige.

Vanuit Bart
Ik zit samen met Ilse aan de haven te eten. Vanochtend hadden we de eerste echo en alles was goed gelukkig, een hele opluchting voor ons allebei. Ilse en ik hebben besloten om de zwangerschap deze week al bekend te maken aan onze familie. Dit omdat we natuurlijk binnenkort weg gaan en we graag willen dat de familie het eerder weet dan de bandleden, stel dat het wat minder goed gaat of Ilse zich niet goed blijft voelen. Wat natuurlijk niet ongemerkt kan blijven aangezien met met z'n allen in die tourbus zitten. Na het eten lopen we met prachtige zonsondergang nog een stukje over de pier. Ik voel me gelukkiger dan ooit.

Vanuit Ilse
Woensdagochtend. Vandaag is mijn moeder jarig en gaan we naar Almelo. Ook gaan Bart en ik vandaag mijn zwangerschap bekendmaken aan mijn moeder en haar vriend. Als ik beneden kom heeft Bart al ontbijt gemaakt. Hij loopt naar me toe en geeft kusjes in mijn nek en op mijn buikje. Die je gelukkig echt nog niet ziet. Ik pak de cadeautjes voor mijn moeder in. Haar lievelingsparfum én een kleine ukelele met een foto van de eerste echo erop. Ik ben benieuwd hoe ze gaan reageren.

Eenmaal in Almelo aangekomen begroeten we iedereen, eten taart en geven (het eerste) cadeautje. Als alle visite weg is kijk ik Bart aan, hij knikt. 'Eeh mam?' Begin ik. Mijn moeder kijkt mij verbaast aan. 'Bart en ik hebben nog een cadeautje voor je'. 'Echt? Maar die parfum was al heel duur.' Zegt mijn moeder. 'Geloof me mam, dit cadeautje is echt heeeel klein, de levertijd is alleen wel wat langer.' Bart geeft me een klap voor mijn kont als teken dat ik nu echt mijn mond moet houden, anders raad ze het misschien al. Bart geeft het cadeautje en zegt: 'ik hoop dat jullie het leuk vinden!'