Flying Solo

Deel 47

Vanuit Yori
Ik zit naast Matthew op de bank bij Ilse thuis. Jake is (weer) koffie aan het zetten. Ilse en Bart komen over 2 dagen thuis en tot die tijd zijn de jongens bij me. Ik vind het zo fijn dat Ilse dit geregeld heeft, ik kan namelijk nog niet alles na het ongeluk. Matthew speelt vanavond een show in café De Cactus en Jake en ik gaan mee. Het is fijn om er weer even uit te zijn en vrienden om mij heen te hebben.

Vanuit Jake
Yori en ik hebben een plekje vooraan gevonden in het café waar Matthew zo gaat spelen. Ik heb Yori wel tig keer gevraagd of ik we niet beter thuis konden blijven, maar ze wilde er graag even uit. Terwijl we wachten tot de show begint kletsen we nog even. Ik merk dat ze niet zo open is over de breuk met Okke en probeer het onderwerp een beetje te vermijden. Niet veel later komt het er toch uit. Matthew speelt zijn liedje 'I Just Want You' en in mijn ooghoek zie ik Yori een traantje wegpinken. Ik twijfel even maar pak dan haar hand en knijp er zachtjes in. Ik krijg een dankbare blik en op dat moment gebeurde er iets.

Vanuit Matthew
'HOME AGAIN!' Ik hoor de deur in het slot vallen en het getik van hakken deze kant op komen. Ilse loopt de woonkamer in en zet Mare in haar Maxi-Cosi op tafel. Jake en ik lopen naar Ilse en Bart en geven ze een knuffel. 'Have you had a good flight?' Vraag ik. 'A bit long.' Zegt Ilse lachend. 'Ilse is so tired and very grumpy, so watch out.' Zegt Bart plagend. 'She grows up so quickly!' Zegt Jake terwijl hij Mare over haar hoofdje aait. 'She loves food.' Zegt Ilse lachend. 'Just like you.' Zeg ik grappend terwijl Ilse me een duwtje geeft. Bart lacht en zegt: 'I said watch out!'

Vanuit Ilse
'Aaah Yoor wat een lief buikje!' Zegt ik terwijl ik haar omhels. Hey Ils, je bent er weer! Ik ben je zo dankbaar..' Zegt ze blij. 'Hoe gaat het met je lieverd?' Vraag ik. Yori haalt haar schouders op. 'Wel goed, alleen nog veel hoofdpijn en metaal heeft het allemaal wel wat met me gedaan. 'Ja snap ik, je hebt een behoorlijke klap gehad. Zullen we even ergens wat gaan drinken? Kunnen we even bijkletsen.' Stel ik voor.

Vanuit Yori
Ik zit samen met Ilse in een lunchcafé in het dorp. Mare ligt in haar armen te slapen en ik smelt van dit beeld. Hormonen, denk ik. Ik staar wat voor me uit en eet mijn broodje avocado terwijl Ilse een heel verhaal vertelt over Nashville. Ik ben er maar half bij. Mijn gedachten zitten heel ergens anders. Gisteren is er wat gebeurd. Iets wat totaal niet de bedoeling was, maar gewoon zo liep. En het is dom (echt, alweer), maar ik heb er geen spijt van. Echt totaal niet. Ik zit alleen heel erg in dubio. Moet ik het Ilse vertellen of niet? Ze is mijn beste vriendin en dit gaat ook zeker haar aan, maar ik besluit het nog even voor mijzelf te houden. Dit gaat veel te snel. Ik ben best bang voor Ilse's reactie. Nee, dit blijft nog even van mij.

Vanuit Bart
'Ils! Doe nou verdorie eens rustig!' Zeg ik terwijl ik haar tegenhoud. Ilse is sinds een paar dagen als een razende tornado weer van alles aan het regelen en non-stop aan het werk. In Nashville heeft ze haar werk goed achter haar kunnen laten, maar nu haalt ze alles weer tien keer zo hard in. 'Bart laat me los ik moet nog...' zegt Ilse terwijl ze zich probeert los te wurmen uit mijn houdgreep. 'Lieverd. Luister nou eens. Weet je nog van vorig jaar? Toen deed je ook zo gestrest en was je binnen no time overspannen.' Ilse kijkt me aan en zegt: 'ja maar..' 'Nee, niks Ilse. Ik probeer je te beschermen. Dit kan nu niet weer, we hebben een kindje hé?' Ilse kijkt me aan en bijt op haar lip. 'Je hebt gelijk Bart, ik zal wat rustiger aan doen. Ook voor Mare.' Ik trek haar naar me toe en neem haar hoofd in mijn handen. 'Bedankt, dit heb ik soms even nodig.' Zegt ze grinnikend terwijl ze mij een kus geeft.