Deel 53

254 7 0
                                    

Vanuit Bart
'Pff ik trek dit nu al niet meer...' Zegt Ilse als ze haar koffer aan het inpakken is met Mare op haar arm. 'Het is super leuk allemaal maar zo veel extra geregel met een baby.' Het is inmiddels bijna april en dat betekent dat we deze week starten met de tour. 'Je moet nog beginnen schat.' Zeg ik terwijl ik over haar rug wrijf. 'Ik weet het. Je moet me echt helpen, Bart.' Zegt ze terwijl ze mij hoopvol aankijkt. 'Iedereen gaat je helpen Ilse, we gaan dit doen met de hele band. Geef mij Mare maar even, dan heb jij je handen vrij.' Ik loop naar beneden en wieg haar voorzichtig in slaap. Als ze slaapt pak ik de auto verder in en bel met de tourmanager om de laatste dingen te regelen. Ik heb er heel veel zin in maar vind het ook spannend. Ilse zit nog niet zo lekker in haar vel. Ze heeft nog last van de ziekte en moet een hele tour gaan volhouden...

Vanuit Yori
Ik besluit de confrontatie aan te gaan en open de deur. Maar niet voordat ik Jenae aan Jake heb gegeven, ik wil geen enkel risico nemen.
'Yori.' Zegt Okke terwijl hij mij schuldig aankijkt. 'Dat heb je goed gezien ja.' Zeg ik boos. 'Hoe weet je dat ik hier woon?' Vraag ik. 'Oh via via.' Zegt hij. 'Wat kom je doen?' Vraag ik, nogteeds boos. 'Ik kom even bij mijn dochter kijken.' Zegt hij. 'Nou, dat dacht ik dus mooi even niet. Je hebt ons de hele zwangerschap in de steek gelaten en wilde niks van haar weten. Ze is beter af zonder jou en verdient ouders die om haar geven. Daar hoor jij niet bij. Dag Okke.' Zeg ik terwijl ik de voordeur sluit. Ik zucht, draai me om en loop de gang uit. 'Good job, my girl.' Zegt Jake terwijl hij mij een kus geeft. Ik glimlach. Maar ik ben wel bang, bang dat hij Jenae wil opzoeken en ons niet met rust wil laten. Het is natuurlijk biologisch wel zijn kind...

Vanuit Ilse
'Hebben we alles?' Vraag ik de volgende dag terwijl ik Mare in haar maxi-cosi in de auto zet. 'Ik denk het wel.' Zegt Bart terwijl hij achter me gaat staan en mij een kus geeft. 'FJIET FJIEUW!' Horen we vanaf de achterbank. Yori is weer eens in een melige bui. We rijden zo naar Luxemburg voor de eerste show van de tour en Yori rijdt gezellig met ons mee. Het is een rit van ruim 4 uur dus dat vind ik behoorlijk spannend met Mare, maar het komt vast goed. Onderweg hebben we het heel gezellig, we zingen alvast een beetje, doen spelletjes en maken wat tussenstopjes. Rond 3 uur komen we aan in het hotel waar Karim ons alvast opwacht. 'Hey! Wat fijn dat jullie er zijn!' Zegt hij terwijl hij Mare even van mij overneemt zodat wij de spullen kunnen uitpakken. 'Komen jullie zo wat drinken in de foyer?'

Vanuit Bart
Die avond zitten Ilse en ik samen op bed in onze hotelkamer. Mare ligt in haar bedje te slapen en we hebben nog even 'relaxtijd' voor dat de tour morgen begint. Ilse staat op en loopt naar haar koffer. 'Wat zoek je schat?' Vraag ik. 'Songteksten.' Is haar antwoord. Ilse is zo zenuwachtig en weer bang dat ze haar tekst gaat vergeten. De show vorige maand in Berlijn heeft wel wat met haar gedaan en sindsdien is ze nog onzekerder. 'Schat, je kan het wel. Het heeft nu geen zin meer om dat allemaal uit je hoofd te gaan leren hoor.' Zeg ik terwijl ik haar koffer dichtklap. 'Je hebt gelijk.' Zegt ze met een zucht. 'Ik hou van je.' Zeg ik terwijl ik haar omhels. 'En ik van jou.' Zegt ze terwijl ze mij zoent. Ik til haar op en gooi haar voorzichtig op het bed. 'Wat ben je van plan?' Vraagt ze terwijl ze het antwoord best wel weet. 'Wij gaan even iets leuks doen.' Zeg ik lachend. 'Wat dacht je van de bios?' Zegt Ilse sarcastisch. 'Wat ben je toch weer grappig.' Zeg ik terwijl ze mij begint te zoenen. 'We zitten wel in een hotel hé?' Zegt ze grinnikend. 'Nou en?' Zeg ik terwijl ik Ilse naar achteren duw. 'Nu LIG je in een hotel.' Ilse barst in lachen uit. 'Oké, maar sstt want Yori slaapt hier naast.' Ilse kijkt me verleidelijk aan en brengt haar lippen naar de mijne.

Vanuit Yori
'Give Jenae a kiss from me. Love you Jakey, speak you later.' Zeg ik terwijl ik de verbinding verbreek. En dan ben ik weer alleen. Ik ga voor het raam staan en staar naar buiten. Dit is voor nu de laatste tour met Ilse en haar band. Ik vind het best spannend om straks weer solo te gaan. Ik ben bang dat de zalen niet vol raken en mijn eigen muziek minder gewaardeerd gaat worden nu iedereen dit gewend is. Maar nu eerst genieten van deze tour. Ik zie dat mijn telefoon oplicht en loop naar mijn bed om hem te pakken. Een whatsappje. Ik kijk naar het nummer, lees hem hardop en schrik. Ik had zijn naam dan wel verwijderd uit mijn contacten, maar dit telefoonnummer ken ik al 10 jaar lang uit mijn hoofd.

+31 6 55 19 64 34
'We moeten praten. Het is belangrijk.'

Vanuit Ilse
Ik schrik wakker en raak in paniek als ik me realiseer wat er gebeurd is. Hoe kon ik dit in godsnaam vergeten? Ik loop naar de badkamer en graai de strip uit mijn toilettas. Shit. Hoe dom. Ik kruip weer terug in bed en zit me helemaal op te fokken. Ik moet Bart nu echt wakker maken, hij moet dit weten. 'Bart?' Zeg ik terwijl ik hem zachtjes een duwtje geef. 'Hmm?' Zegt hij half slapend. 'Bart serieus, je moet even wakker worden.' Zeg ik paniekerig. 'Wat is er aan de hand schat? Doe eens rustig. Het is midden in de nacht.' Zegt hij terwijl hij rechtop gaat zitten. 'Maakt niet uit hoe laat het is. Ik ben de pil gisteren vergeten...' Bart kijkt mij aan en schrikt. 'Serieus?' Vraagt hij. 'Ja, echt.' Ik zucht en begin te rekenen. 'Ja shit, meest vruchtbare periode ook nog eens.' Bart trekt mij naar zich toe en probeert mij enigszins te kalmeren, wat niet lukt. Ondertussen wordt Mare wakker en begint te huilen. Ik haal haar uit bed en troost haar. 'Ik wil nog helemaal geen broertje of zusje voor haar. Daar zijn we echt nog totaal niet klaar voor Bart. Ze is 8 maanden...' zeg ik, nogsteeds gestresst. 'Ils, het is natuurlijk wel uniek hé dat het bij Mare zo snel ging. Het hoeft niet te betekenen dat na 1 keer..' Ik onderbreek hem. 'Maar het kan dus wel. En wat doen we dan?' Vraag ik terwijl ik weer in bed ga zitten. 'Ja schat, het is gebeurd. We moeten gewoon afwachten denk ik...' zegt hij terwijl hij mij een knuffel geeft. 'We zien wel Ils. Het komt echt wel goed. En anders heeft het zo moeten zijn. Je zult zien dat het vals alarm is. Ik zucht en ga tegen hem aan liggen. Maar slapen kan ik niet. Dit voelt niet goed.

Flying SoloWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu