Flying Solo

Deel 16

ZWANGER         1-2 WEKEN

Het staat er echt. Ik ben echt zwanger. Ik knuffel Bart stevig terwijl ik begin te huilen. Ik besef me het nog niet helemaal, al hadden we natuurlijk wel een vermoeden. Bart neemt mijn hoofd in zijn handen, kijkt me diep in mijn ogen aan en zegt: 'dit gaan we samen doen lieverd, ik ben zo blij en trots op je'. Ik zoen hem en zeg: 'ik hou zo veel van je, jeetje wie had dit nou ooit nog gedacht.' 'Niemand mag dit nog weten hoor, ook onze ouders niet.' 'Nee we zeggen niks, het is echt nog heel pril.' Zegt hij. 'Ik hoop zo dat we dit nog even voor onszelf kunnen houden, dit is namelijk niet het beste moment om erachter te komen, zo midden in een tour.' Zeg ik lachend. 'Typisch weer wat voor ons.' Zegt Bart lachend. Hij doet mijn shirt iets omhoog en geeft een kusje op mijn buik terwijl mijn tranen weer vallen. 'Papa en mama's geheimpje', zegt hij zacht.

Vanuit Yori
Als we de bus ingepakt hebben komen Ilse en Bart ook de parkeerplaats op lopen. Ilse is vrolijk op de vroege morgen, dat krijg je als je zo lang kunt slapen. 'Goedemorgen lieverds.' Zegt ze als ze iedereen een knuffel geeft. 'Sorry dat we zo laat zijn, we hadden ehhh... wat vertraging.' Ik zeg dat dat kan gebeuren en laat zien hoe de bus eruit ziet. Ilse's broer heeft gisteren alles gebracht wat we nodig hadden. Ik heb zin in vanavond! Mijn stem is gelukkig nog goed, ben alleen nog snotverkouden maar dat mag de pret niet drukken. We gooien de laatste spullen in de bus en rijden dan naar de concertzaal in Düsseldorf.

Vanuit Bart
Ik merk aan Ilse dat ze dit optreden heel erg spannend vind. Ze is meer zenuwachtig dan normaal, hopend dat alles goed verloopt en ze zich goed blijft voelen vanavond. Na het eten zitten we samen in de kleedkamer. 'Gaat het nog goed lieverd?' Vraag ik aan Ilse. 'Ja top, gewoon doen alsof er niks aan de hand is, en er alleen organen in mijn buik zitten, meer niet.' Ik lach en zeg: 'En dat kan jij heel goed.'

Vanuit Ilse
Ik sta te wachten achter de coulissen. Ik hoor al veel geroezemoes in de zaal en schijt alle kleuren, maar ik heb er vooral heel veel zin in. Yori staat achter me alleen maar te hoesten, ik hoop dat ze haar stem niet kwijtraakt deze tour. Op een gegeven moment steekt Karim zijn hand op, als teken dat we zo op mogen. Bart komt achter me staan en geeft me een kus. 'Rustig aan doen liefje.' Fluistert hij in mijn oor. Ik knik. Op dat moment mag de band op en hoor ik mijn naam: 'hier is.... ILSE DELANGE!' Ik zucht een keer diep en loop dan, onder luid applaus, het podium op.